Kάθε Παρασκευή από τις 20.00 -00.00 στην Ελαία λαμβάνει χώρο αυτοδιαχειριζόμενο καφενείο με καφέδες και ποτά χωρίς εμπορευματικό κέρδος για την κατάληψη, για συζήτησεις, διάβασμα, μουσική, σκάκι και φυσικά κάπνισμα!
Το δεύτερο μάθημα σύγχρονου χορού στην ελαία κανονίστηκε για 16:00 το σάββατο 16/10.
Το επόμενο μάθημα Capoeira θα πραγματοποιηθεί αύριο, Παρασκευή 18-20.
Κάθε Δευτέρα και Παρασκευή πραγματοποιούνται στους χώρους της κατάληψης μαθήματα Capoeira, είτε 17-19 είτε 18-20, ανάλογα με το πρόγραμμα των υπολοίπων δραστηριοτήτων του χώρου.
Τι να της κάνω της καρδιάς της παραπονεμένης;
Βολές με κάνει και γελώ, βολές κι αναστενάζω.
Για να αποθάνω, δεν μπορώ, να ζήσω, πώς να ζήσω;
Να πάνω σ’ άλλο σύνορο και σ’ άλλο βιλαέτι,
ξένος κι εδώ, ξένος κι εκεί, κι όπου κι αν πάω ξένος.
Ηπειρώτικο, Της Ξενιτιάς
Εδώ και αρκετό καιρό τα σύνορα διασχίζονται από σιωπηλές και αποκαμωμένες φιγούρες. Διαπερνούν φυλάκια, ναρκοπέδια, λιμενικά μπλόκα και υπερσύγχρονα ραντάρ. Είναι οι μετανάστες. Άνθρωποι αποφασισμένοι να κινηθούν για να ζήσουν μακριά από τη φρίκη ενός πολέμου, την ανέχεια μιας τριτοκοσμικής επαρχίας. Το άπλωμα του καπιταλιστικού συστήματος ακόμα και στα πιο απίθανα σημεία αυτού του πλανήτη παράγει αφόρητες συνθήκες ζωής. Ιδιαίτερα εκεί όπου ο πόλεμος αποτελεί μία καθημερινότητα δεκαετιών, εκεί όπου τα αποικιακά καθεστώτα μετασχηματίστηκαν σε δικτατορίες ή καταπιεστικές θεοκρατίες. Εκεί, άνθρωποι επιλέγουν να μετακινηθούν μαζικά. Προορισμός ή μονόδρομος η Ευρώπη.
Είτε ανατινάζονται σε κάποιο ναρκοπέδιο, είτε πνίγονται στα παγωμένα νερά κάποιου μεσογειακού πελάγους και σίγουρα δεν φταίει η «κακιά η ώρα». Είναι αποτέλεσμα της θωράκισης των ελληνικών συνόρων, όντας και σύνορα της Ευρώπης, με μηχανισμούς ελέγχου, όπως η Frontex και ο ευρωστρατός, με αποτέλεσμα πολλές φορές τις απροκάλυπτες δολοφονίες. Ο μύθος για το ελληνικό σταυροδρόμι των πολιτισμών είναι μάλλον ένας από τους χειρότερους εφιάλτες για χιλιάδες που διασταυρώνονται με την βία των συνόρων. Όσοι τελικά περάσουν έρχονται πρόσωπο με πρόσωπο με χώρους εγκλεισμού, τα λεγόμενα κέντρα κράτησης, ή υπαίθριους αυτοσχέδιους καταυλισμούς στους οποίους διαβιούν κάτω από πολύ άθλιες συνθήκες. Εκατοντάδες μετανάστες παραμένουν στοιβαγμένοι εβδομάδες ή και μήνες, μέχρι να τους απελάσουν συνοπτικά και απροειδοποίητα ή μέχρι να βρουν τρόπο διαφυγής προς άλλες χώρες της Ευρώπης. Για τους διοικητικούς μηχανισμούς του κράτους, οι μετανάστες είναι ένα άγραφο χαρτί, ένας βιολογικός οργανισμός χωρίς ιστορία, χωρίς δικαιώματα, χωρίς πολιτική υπόσταση, ένα κουρασμένο σώμα, που όλως παραδόξως κατάφερε να ξεγλιστρήσει.
Έτσι και στην Ηγουμενίτσα, πόλη με λιμάνι άρα και βασική πύλη εισόδου προς τη Δύση, μετανάστες από διαφορετικούς τόπους και διαφορετικές κουλτούρες καταφθάνουν, ψάχνοντας αγωνιωδώς την κατάλληλη στιγμή για τη φυγή τους από τη χώρα, για τον υποτιθέμενο παράδεισο της κεντρικής Ευρώπης.
Αυτή τη στιγμή στο δάσος πάνω από το Λαδοχώρι, γύρω στα 450 άτομα, με σοβαρές ασθένειες σε πολλούς από αυτούς (χρόνια αναπνευστικά προβλήματα, σακχαρώδη διαβήτη, ψώρα, κ.α.) αλλά και σοβαρά τραύματα, περιφέρονται στην πόλη, ζώντας ανά ομάδες σε πρόχειρους αυτοσχέδιους καταυλισμούς στα γύρωδασύλλια, στερούμενοι ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, τροφής, ρουχισμού αλλά και στοιχειώδους υγιεινής. Μαζί με αυτούς που στοιβάζονται σε χώρους κράτησης, υπό άθλιες συνθήκες, ο αριθμός φαίνεται να ξεπερνάει κατά καιρούς τους 500. Ταυτόχρονα η αστυνομία, κάνει σφιχτό κλοιό γύρω από την περιοχή και οι επιθέσεις προς τους μετανάστες είτε μέσα είτε έξω από τον καταυλισμό είναι πολύ συχνό φαινόμενο. Το κάψιμο των ελάχιστων προσωπικών τους αντικειμένων, οι μαζικές συλλήψεις και ξυλοδαρμοί, οι επιθέσεις σκυλιών της αστυνομίας και τα νυχτερινά ανθρωποκυνηγητά μετατρέπουν την καθημερινότητα των μεταναστών σε εφιάλτη. Η αστυνομία φροντίζει την συνάντηση των μεταναστών με τον «ελληνικό παράδεισο».
Το σοβαρό όμως ζήτημα που προκύπτει, το οποίο βρίσκεται στο κέντρο του ενδιαφέροντος, είναι η οργανωμένη πολιτική διαχείριση της μετανάστευσης με όρους αναπαραγωγής του συστήματος. Ο έλεγχος της δύναμης των μεταναστών, με ένα επίσημο πια καθεστώς ομηρίας. Μιας ομηρίας που ξεκινάει από την υποτίμηση της εργασίας τους ως φτηνό εργατικό δυναμικό (ανασφάλιστη εργασία, μηδαμινά μεροκάματα) έως και την υποτίμηση της ίδιας τους της ζωής, όπως συμβαίνει για παράδειγμα στην περίπτωση της καταναγκαστικής πορνείας σε πολλές γυναίκες μετανάστριες. Ο έλεγχος συνάμα των ντόπιων πληθυσμών μέσω της γενίκευσης του φόβου για «τον ξένο που θα πάρει τη δουλειά», «θα βιάσει» και «θα κλέψει».
Με τους μετανάστες όμως δεν είμαστε ξένοι, είναι παλιοί μας γνώριμοι, στο βαθμό που για την κατάστασή τους ευθύνεται το σύστημα που είναι υπεύθυνο και για τη δική μας υποταγή. Είναι αυτή η επίγνωση της «από κοινού» καταπίεσης που μας συνδέει με τους μετανάστες και που μας οπλίζει με αποφασιστικότητα ώστε να επιτεθούμε σε ό,τι μας διαχωρίζει, ό,τι μας αναγκάζει να ανταγωνιζόμαστε μεταξύ μας, ό,τι μας διαιρεί και μας απομονώνει. Επομένως, η αλληλεγγύη στους μετανάστες δεν μπορεί να είναι ζήτημα ανθρωπισμού ή «υπεράσπισης των δικαιωμάτων» όπως παρουσιάζεται από την εκκλησία, τις ΜΚΟ ή ακόμα και από αριστερές συνιστώσες, αλλά αποτέλεσμα της συνειδητοποίησης των αιτιών που οδηγούν σε αυτή την κατάσταση και μας ενώνουν με τους μετανάστες στην βάση του κοινού αγώνα ενάντια στο κράτος και το κεφάλαιο. Η επίθεση στους μετανάστες είναι επίθεση σε όλους μας και δεν γίνεται να ανασχεθεί αν δεν συνειδητοποιήσουμε ότι βρισκόμαστε στον ίδιο παρονομαστή.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, από τον Φλεβάρη του 2010, έχει συγκροτηθεί στην Δυτική Ελλάδα ένα Συντονιστικό δράσης για την αλληλεγγύη στους μετανάστες και τους πρόσφυγες. Ένα ανοιχτό σε όλους συντονιστικό που απαρτίζεται από ανθρώπους και συλλογικότητες από την Κέρκυρα, την Ηγουμενίτσα, τα Γιάννενα, το Αγρίνιο και από αλλού, με στόχο, πέρα από την υλική στήριξη, την ανάδειξη των ζητημάτων που αφορούν τους μετανάστες στις τοπικές κοινωνίες, την καταπολέμηση των διάχυτων ρατσιστικών συμπεριφορών και πρακτικών (είτε σε κοινωνικό είτε σε θεσμικό επίπεδο) και τέλος τον συντονισμό δράσεων αλληλεγγύης.
Με αυτό σαν δεδομένο και θεωρώντας την περίπτωση των εκατοντάδων στοιβαγμένων ανθρώπων στο Λαδοχώρι Ηγουμενίτσας ως κρίσιμη και κεντρική για την Δυτική Ελλάδα, το Συντονιστικό διοργανώνει διήμερο εκδηλώσεων στους χώρους του ΤΕΙ Ηγουμενίτσας, με εκδηλώσεις, συζητήσεις, εκθέσεις, προβολές ντοκιμαντέρ και συναυλίες με στόχο αφενός την πληροφόρηση για το ζήτημα και αφετέρου την συγκέντρωση χρημάτων, ρουχισμού και φαρμάκων, που θα καταλήξουν στον αυτοσχέδιο καταυλισμό.
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ
συντονιστικό δυτικής ελλάδας για την αλληλεγγύη σε μετανάστες και πρόσφυγες
_Eπιπλέον η συλλογή τροφίμων και φαρμάκων (βλ. παρακάτω) για τους μετανάστες συνεχίζεται ακόμα στην κατάληψη, ενώ ευπρόσδεκτη είναι και η οικονομική υποστήριξη για τους ίδιους σκοπούς.
Αυτή την Κυριακή 10/10 μετά τη 13.00 θα πραγματοποιηθεί στην κατάληψη αυτοοργανωμένο συλλογικό φαγοπότι με συνοδεία ρεμπέτικης μουσικής! Φέρνουμε μαζί τα φαγητά μας και καλή διάθεση για κουβεντούλα και γλέντι!
Η Πρωτοβουλία Εργαζομένων – Ανέργων Κέρκυρας, με τη στήριξη της συνέλευσης της κατάληψης Ελαία καλεί στην αυριανή πορεία, με προσυγκέντρωση στην πλατεία Γεωργάκη στις 10.00.
Στην κατάληψη Ελαία πραγματοποιούνται και φέτος μαθήματα ελληνικών. Καθημερινά τμήματα.
Επιπλέον, πραγματοποιούνται μαθήματα χορού, αντιεμπορευματικά όπως πάντα,
όπως και μαθήματα Capoeira κάθε Δευτέρα και Τετάρτη!
Αναμείνατε και για νέες ανακοινώσεις για μαθήματα και δραστηριότητες της κατάληψης!
Το Σάββατο 25/9 στις 20.00 θα γίνει η παρουσίαση του βιβλίου “οι άνθρωποι που κύκλωσαν το άλφα”, για την ιστορία του ελευθεριακού κινήματος κατά τη διάρκεια της δικτατορίας 1939-77 από τον συγγραφέα του βιβλίου Κ. Φλώρο, ενώ θα πραγματοποιηθεί προβολή ντοκυμαντέρ με αποσπάσματα συνεντεύξεων από ισπανούς αναρχικούς που καταθέτουν τις εμπειρίες τους από αυτήν την περίοδο και άλλο υλικό από την έρευνα.
Το βιβλίο μπορεί να βρεθεί σε ηλεκτρονική μορφή στο alfa.espiv.net
Κάθε Δευτέρα και Πέμπτη συνέλευση 9 η ώρα αυστηρά!
Αυτό το Σάββατο 25/9 ραντεβού στις 12 το πρωί για εργασίες στην κατάληψη! Σημαντική η συνεισφορά όλων!
 |
για ψωρίαση Spray Spregol, Lotion Benzogal
για ψείρες Ivaliten, Paraplus κτλ
αντιβιώσεις Augmentin , Amoxil, Ceclor, Klaricid και οποιαδήποτε άλλη αντιβίωση
παυσίπονα, αντιφλεγμονώδη, φάρμακα για στομάχι
για άσθμα Aerolin, Flixoliox και εισπνεόμενα γενικώς
ΕΛΛΕΙΨΕΙΣ ΣΕ ΦΑΡΜΑΚΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ ΤΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΚΑΙ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΤΗΣ ΗΓΟΥΜΕΝΙΤΣΑΣ
Οι ελλείψεις μας σε φάρμακα αυτήν την στιγμή είναι:
α) φάρμακα για ψώρα (spregal)
β) spray pulvo 47 (για περιποίηση τραυμάτων)
γ) αντιβιώσεις (μακρολίδες, πενικιλίνες, κεφαλοσπορίνες …)
δ) αντιφλεγμονώδη, παυσίπονα…
ε) κορτιζονούχες και μη κρέμες , κρέμες για εντριβή (τύπου voltaren)
στ) οφθαλμικά κολύρια (tobradex, garamat, tears naturale…)
ζ) αντισταμινικά χαπάκια ( aerius, xozal, zirtek …)
η) στοματικά διαλύματα για γαργάρες (hexalen, tantum verde …), τροχίσκοι (trachisan, tantum verde, strepsils …)
θ) φάρμακα για μυκητισιακές στοματίτιδες, caps. sporanox, tabl. stabilanol …
Ευχαριστώ για το ενδιαφέρον και την ανταπόκριση,
Η γιατρός,
Πολυξένη Ανδρεάδου
Eπιπλέον υπάρχει ανάγκη για αντρικά ρούχα (μόνο), φαγώσιμα που να μην χαλάνε (μακαρόνια, ρύζι, όσπρια…) αλλά και λάδι.
Η συλλογή της βοήθειας γίνεται στην κατάληψη Ελαία
Την Κυριακή 6 Ιουνίου στην Κατάληψη Ελαία τις 20:00, εκδήλωση για την Παλαιστίνη. Ενημέρωση για το εγχείρημα “ship to gaza” από άτομα που ήταν μέλη της αποστολής.
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΙΜΩΡΕΙΤΑΙ ΜΕ ΣΦΑΙΡΕΣ
Η κατοχή στη λωρίδα της Γάζας συνεχίζεται. Ο βάρβαρος αποκλεισμός από αέρα, θάλασσα και στεριά, ο οποίος κλιμακώθηκε μετά το πέρας των πολεμικών επιχειρήσεων το Δεκέμβριο του 2008, έχει ως αποτέλεσμα οι κάτοικοι να στερούνται τα βασικότερα ζωτικά αγαθά και υπηρεσίες, όπως διατροφή, νερό και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Επιπλέον, οι Ισραηλινές αρχές απαγορεύουν κάθε είδους εισαγωγή πρώτων υλών στην περιοχή, με αποτέλεσμα να μη μπορεί να γίνει ανοικοδόμηση των κατεστραμμένων από τους βομβαρδισμούς περιοχών. Τα χρήματα των «διεθνών δωρητών» παραμένουν παγωμένα σε κάποιες τράπεζες, ενώ παρεμποδίζεται ακόμη και η επισιτιστική βοήθεια που διαχειρίζεται η αρμόδια υπηρεσία του ΟΗΕ.
Μέσα σ’ αυτό το κλίμα τον Αύγουστο του 2008, 44 άνθρωποι από 13 χώρες, επιβαίνοντας σε δυο ελληνικά ψαροκάικα, έσπασαν για πρώτη φορά το θαλάσσιο αποκλεισμό της Γάζας. Η επιτυχημένη αυτή αποστολή του Free Gaza Movement ενέπνευσε και άλλα εγχειρήματα, που έσπασαν τον αποκλεισμό, όπως πρόσφατα το Viva Palestina.
Μετά την ισραηλινή εισβολή στη Γάζα το Δεκέμβριο του 2008, αυτές οι αποστολές αντιμετωπίστηκαν με πολεμικά μέσα από τη μεριά του Ισραήλ, με αποκορύφωμα τον εμβολισμό σκάφους της αποστολής τον Δεκέμβριο του 2008. Παρά τη καταστολή που προσπαθεί να επιβάλλει το Ισραήλ ενεργώντας ως Άρχοντας της Μεσογείου, οι προσπάθειες άρσης του αποκλεισμού συνεχίζονται με την οργάνωση καινούργιας αποστολής.
Για την αποστολή αυτή, την οποία συντονίζει το Free Gaza Movement, συγκροτήθηκε ένας στολίσκος από 8 πλοία (5 επιβατικά και 3 φορτηγά) από Μ. Βρετανία, Ιρλανδία, Ελλάδα και Τουρκία, ο οποίος από τα διεθνή χωρικά ύδατα είχε σκοπό να εισέλθει στα χωρικά ύδατα της Λωρίδας της Γάζας, χωρίς καμιά διαπραγμάτευση με το Ισραήλ. Η ελληνική πρωτοβουλία («Ένα καράβι για τη Γάζα») έλαβε μέρος στην αποστολή με ένα επιβατικό και ένα φορτηγό πλοίο. Τα πλοία αυτά είχαν εφοδιαστεί με ιατροφαρμακευτικά και οικοδομικά υλικά καθώς και άλλα είδη άμεσης ανάγκης. Με το πέρας της αποστολής, τα μέλη της θα παρέδιδαν ένα πλοίο στον Παλαιστινιακό λαό με σκοπό να εξυπηρετήσει τις ανάγκες μιας μόνιμης γραμμής θαλάσσιας επικοινωνίας της Γάζας με τον έξω κόσμο.
Στις 25 Μάη, τα ελληνικά πλοία «Ελεύθερη Μεσόγειος» (φορτηγό) και «Σφενδόνη» (επιβατικό) αναχώρησαν από το λιμάνι του Πειραιά με σκοπό να ενωθούν με τον υπόλοιπο στόλο της διεθνούς πρωτοβουλίας «Στόλος της Ελευθερίας». Ήδη είχαν προηγηθεί υπονομευτικές ενέργειες από πλευράς ελληνικού λιμενικού, το οποίο προσπάθησε να παρεμποδίσει τις εργασίες φόρτωσης των πλοίων. Τα προβλήματα συνεχίστηκαν και στην Κύπρο, η κυβέρνηση της οποίας όχι μόνο δεν ήθελε καμία ανάμειξη στο εγχείρημα, αλλά προσπάθησε να το σαμποτάρει με κάθε μέσο. Απαγόρευσε την προσέγγιση του «Στόλου της Ελευθερίας» στα κυπριακά λιμάνια, με αποτέλεσμα να χαθεί πολύτιμος χρόνος και καύσιμα σε άσκοπους κύκλους γύρω από το νησί. Επιπλέον, δεν επέτρεψε τον απόπλου οποιουδήποτε πλοιαρίου προς την κατεύθυνση του στόλου κι έτσι αλληλέγγυοι, μέσα στους οποίους και πολλοί επίσημοι, δεν κατόρθωσαν να ενσωματωθούν στην αποστολή.
Έτσι φτάνουμε στην 30η Μάη οπότε και ο «Στόλος της Ελευθερίας» πλησιάζει τα ισραηλινά χωρικά ύδατα. Κι ενώ ακόμα βρίσκεται σε διεθνή ύδατα, αρχίζει να παρενοχλείται από τις δυνάμεις του ισραηλινού ναυτικού. Τα χαράματα της 31ης Μάη δέχεται επίθεση από ισραηλινούς καταδρομείς, οι οποίοι κάνουν χρήση πραγματικών πυρών και καταλαμβάνουν τα πλοία, σκορπώντας το θάνατο. Ο αριθμός των νεκρών παραμένει αδιευκρίνιστος, ενώ πολλοί είναι και οι τραυματίες. Η ισραηλινή κυβέρνηση θολώνει το τοπίο, αρνούμενη να δώσει οποιαδήποτε πληροφορία σχετικά με την τύχη των μελών της αποστολής και παράλληλα αφήνει να διαρρεύσουν φήμες ότι οπλισμένοι σαν αστακοί κομάντο δέχτηκαν απρόκλητη επίθεση από άοπλους ακτιβιστές.
Λίγες ώρες μετά το νέο μακελειό που προκάλεσε το ναζιστικό κράτος του ισραήλ, η οργή ξεχειλίζει και τα ερωτήματα είναι πολλά και όχι ρητορικά: Ποια η θέση του ελληνικού κράτους το οποίο εισάγει όπλα και τεχνογνωσία από τον παγκόσμιο δάσκαλο του μιλιταρισμού; Ποια η θέση των ΜΜΕ τα οποία αφού αρχικά απέκρυπταν προκλητικά την όλη προσπάθεια για αποστολή ανθρωπιστικής βοήθειας, ήρθαν εκ των υστέρων να επιδείξουν την εμετικά ψεύτική τους ευαισθησία; Για ποιο λόγο η ευαισθησία του κυπριακού κράτους για τα δικαιώματα των λαών εξαντλείται μόνο στη δική του περίπτωση; Γιατί η διεθνής κοινότητα που κατά τα άλλα κόπτεται για το διεθνές δίκαιο παρακολουθεί αμέτοχη την πειρατεία σε πλοία που κινούνται σε διεθνή ύδατα καθώς και την απαγωγή των πληρωμάτων τους; Και τελικά, πότε επιτέλους εμείς, απ’ όπου κι αν προερχόμαστε, θα εξεγερθούμε ενάντια στην πολύχρονη ισραηλινή θηριωδία στην Παλαιστίνη;
Όταν καταπιεσμένοι λαοί εξεγείρονται, αντιδρώντας στο μέλλον που τους επιφυλάσσουν οι εξουσιαστές, όταν άνθρωποι αυτοοργανώνονται δημιουργώντας δίκτυα αλληλεγγύης στους εξεγερμένους, τότε η απάντηση του κράτους είναι αμείλικτη. Αμείλικτη να είναι και η δική μας απάντηση.
ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΟΜΗΡΩΝ
ΝΙΚΗ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ
κατάληψη Ελαία
Εναντια στη βαρβαρη επιθεση των σιωνιστων. Σε αλληλεγγυη στους παλαιστινιους αδερφους μας, και στους ακτιβιστες συντροφους μας, ολοι στην πλ. γεωργακη στις 18:00.