Αγώνες της παγκόσμιας εκπαιδευτικής κοινότητας για δημόσια και ποιοτική εκπαίδευση
(Αποσπάσματα από άρθρο της Χριστίνας Μαυροπούλου – συρραφή/επιμέλεια: Κατάληψη Ελαία)
Η «κρίση χρέους» έχει χρησιμοποιηθεί ως «όπλο μαζικής καταστροφής» όλων όσων κατακτήθηκαν επί δεκαετίες σε παγκόσμιο επίπεδο. Πέραν των εισοδημάτων και των εργασιακών δικαιωμάτων, κοινωνικά δικαιώματα που μέχρι σήμερα θεωρούνταν αυτονόητα, όπως δημόσια Παιδεία, Υγεία και Πολιτισμός, αποτελούν τους πρώτους στόχους των περικοπών και των προωθούμενων αναδιαρθρώσεων.
Ειδικά για την Παιδεία, η μεγαλύτερη αναδιάρθρωση της εκπαίδευσης σε όλες τις βαθμίδες, έχει ξεκινήσει εδώ και μερικά χρόνια. Μία Παιδεία, όπου πλέον επιτάσσεται ο μετασχηματισμός της σε επένδυση του ίδιου του εργαζόμενου σε «μορφωτικό κεφάλαιο». Αλλαγές, αναδιαρθρώσεις και μετασχηματισμός που προκαλεί εδώ και χρόνια σειρά διαμαρτυριών, κινητοποιήσεων, μέχρι και εξεγέρσεων, όπως στην περίπτωση της Χιλής. Είτε από φοιτητές και μαθητές, είτε από εκπαιδευτικούς. Είτε όσον αφορά δικαιώματα των εκπαιδευτικών που πλήττονται δριμύτατα, είτε από μαθητές και φοιτητές που οι ίδιοι και οι οικογένειές τους επωμίζονται εξ ολοκλήρου σχεδόν της βάρος της «επένδυσης σε μορφωτικό κεφάλαιο».
Η σχολική χρονιά ξεκίνησε με κινητοποιήσεις εκπαιδευτικών, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά σε πολλά κράτη του κόσμου.
Οι εκπαιδευτικοί πραγματοποιούν συνεχείς και καθημερινές διαδηλώσεις αλλά και απεργίες. Οι απεργιακές κινητοποιήσεις ξεκίνησαν από τις πολιτείες Οαχάκα και Μιτσοακάν και εξαπλώθηκαν και σε άλλες πόλεις σε συνολικά δέκα πολιτείες. Κεντρικό ζήτημα των κινητοποιήσεων είναι οι προωθούμενες αλλαγές του τρόπου αξιολόγησης, πρόσληψης και πληρωμής των εκπαιδευτικών στην πρωτοβάθμια και τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Οι αλλαγές αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα της σαρωτικής εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης που προωθήθηκε από την κυβέρνηση τον περασμένο Φλεβάρη, παρά τις οξύτατες αντιδράσεις των συνδικάτων της εκπαίδευσης. Μεταξύ άλλων, οι νομοθετικές μεταρρυθμίσεις περιλαμβάνουν την τροποποίηση των άρθρων 3 και 73 του Συντάγματος (που αφορούσαν την Παιδεία), επιβάλλοντας την απογραφή του πληθυσμού εκπαιδευτικών, μαθητών και σχολικών μονάδων, καθώς και ένα νέο «αξιοκρατικό και αδιάβλητο» σύστημα αξιολόγησης και διορισμού. Επιπλέον, θέτουν τις βάσεις για την ιδιωτικοποίηση της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, αφού προβλέπουν τη σύνδεση της διδασκαλίας συγκεκριμένων μαθημάτων με χορηγούς ή αναθέτουν την εξεύρεση πόρων για τη λειτουργία των σχολικών μονάδων στους διευθυντές των σχολείων. Παρόλο που η μεταρρύθμιση ψηφίστηκε, οι εκπαιδευτικοί συνέχισαν τον αγώνα, ώστε να την ανατρέψουν και να την καταργήσουν. Στον πολύμηνο αγώνα των εκπαιδευτικών, οι οποίοι είχαν καταλάβει από τον προηγούμενο Μάιο την κεντρική πλατεία της πρωτεύουσας, η κυβέρνηση απάντησε με μία σαρωτική επιχείρηση καταστολής, στα τέλη Αυγούστου.
Από τις 10 Σεπτέμβρη οι εκπαιδευτικοί έχουν κηρύξει πανεθνική απεργία, συμπράττοντας στο κοινό μέτωπο με τους αγρότες και άλλους εργαζόμενους ενάντια στην οικονομική πολιτική της κυβέρνησης, η οποία μετατρέπει την εκπαίδευση, από ανθρώπινο δικαίωμα, σε ευκαιρία για την επιχειρηματική δράση και το κέρδος, «ακριβώς όπως κάνει με τη γη, το φυσικό πλούτο, τον αέρα και το νερό. Οι Εκπαιδευτικοί απαιτούν άμεσα τον τερματισμό της διαδικασίας ιδιωτικοποίησης της εκπαίδευσης σε συνδυασμό με την πολιτική μείωσης των αποδοχών τους. Είναι χαρακτηριστικό ότι, εξαιτίας της κυβερνητικής πολιτικής, την τελευταία δεκαετία έχουν κλείσει σχεδόν 17.000 σχολεία σε όλη την κολομβιανή επικράτεια, αποκλείοντας πάνω από 8 εκατομμύρια μαθητές από το δημόσιο σχολείο.
Η Εθνική Ένωση Εκπαιδευτικών της Ουγκάντας-UNATU έχει καλέσει σε γενική απεργία όλους των εκπαιδευτικούς της πρωτοβάθμιας και της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, ενάντια στην αθέτηση των περσινών δεσμεύσεων της κυβέρνησης για αύξηση των αποδοχών τους κατά 20%. Η κυβέρνηση απαντά ότι δεν μπορεί να δώσει τις αυξήσεις, γιατί «πτώχευσε». Η υπουργός Παιδείας ήταν σαφής: ΟΠΟΙΟΣ ΑΠΕΡΓΗΣΕΙ ΘΑ ΑΠΟΛΥΕΤΑΙ.
Οι κινητοποιήσεις των εκπαιδευτικών ξεκίνησαν με αφορμή τη μείωση των αποδοχών τους κάτω από το βασικό μισθό και την ανεπαρκή χρηματοδότηση των σχολείων. Πανεπιστημιακοί και φοιτητές κινητοποιήθηκαν, επίσης, απαιτώντας δωρεάν και ποιοτική δημόσια παιδεία.
Τα δύο μεγαλύτερα εργατικά σωματεία των εκπαιδευτικών έχουν προκηρύξει δύο απεργιακές κινητοποιήσεις μέσα στον Οκτώβριο, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τη νέα ρύθμιση που καταργεί το εθνικό σύστημα που προέβλεπε αυτόματες αυξήσεις με γνώμονα την αρχαιότητα του εκπαιδευτικού κι επιτρέπει στους διευθυντές των σχολικών μονάδων να μεταβάλλουν τον μισθό των εκπαιδευτικών, ανάλογα με την αξιολόγηση της απόδοσής τους.
Στην πόλη Σέιλερ της Πενσυλβάνιας, οι εκπαιδευτικοί απήργησαν απαιτώντας αύξηση αποδοχών, έχοντας στο πλευρό τους γονείς αλλά και άλλους εργαζόμενους. Οι εκπαιδευτικοί ολοκλήρωσαν τον πρώτο κύκλο απεργιακών κινητοποιήσεων με μία πρώτη νίκη καθώς απέσπασαν αύξηση κατά 150% των καταβαλλόμενων για τα ασφαλιστικά ταμεία και την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.
Στο βορειοανατολικό κρατίδιο της Μεγκαλάγια, οι εκπαιδευτικοί όλων των βαθμίδων πραγματοποίησαν τριήμερες απεργιακές κινητοποιήσεις, απαιτώντας κανονικές και στην ώρα τους πληρωμές. Εκφράζουν επίσης την αντίθεση τους στη δημιουργία παιδείας δύο ταχυτήτων, με την υπαγωγή της εκπαίδευσης στην τοπική αυτοδιοίκηση.
ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΕΛΑΙΑ Ελεύθερος κοινωνικός χώρος katalipsielaia.squat.gr