Στις 17 Νοεμβρίου 2010 φοιτητές του Ιονίου Πανεπιστημίου, μετά τις άκαρπες κινητοποιήσεις για το ζήτημα της στέγασής τους, κατέλαβαν το εγκαταλελειμένο –όπως νόμιζαν- κτίριο του ΤΕΕ νοσηλευτικής στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας 15. Όπως διαπιστώθηκε την επομένη, στο κτίριο έκαναν μάθημα 9 μαθητές κι έτσι επιδιώχτηκε η συστέγαση και παράλληλα η επισκευή του κτιρίου, με στόχο αφενός την στέγαση των φοιτητών και αφετέρου την καθιέρωσή του χώρου ως ένα κοινωνικό κέντρο για την πόλη της Κέρκυρας και τους κατοίκους της.

Ωστόσο σήμερα, 1^η Φεβρουαρίου 2011, η διευθύντρια του ΤΕΕ κατόπιν εντολής του διευθυντή του Νοσοκομείου Κέρκυρας, με τη συνδρομή αγνώστου έκοψε τα καλώδια του πινακά ηλεκτροδότησης (κάτι το οποίο συνιστά ποινικό αδίκημα για φθορά δημόσιας περιουσίας) στερώντας το ρεύμα οχι μόνο από τους διαμένοντες αλλά και από τους ίδιους τους μαθητές της, κατά τη διάρκεια του μαθήματος. Στη συνέχεια και μετά την αναχώρηση των μαθητών, αχρήστευσε την αίθουσα στην οποία γίνονται τα μαθήματα του τμήματος. Ως αποκορύφωμα, απευθύνθηκε στους αστυνομικούς και επέστρεψε συνοδευόμενη από δυο άντρες της ασφάλειας. Μας κατηγόρησε για φθορά δημόσιας περιουσίας και παρακώλυση του έργου του ΤΕΕ, και μάλιστα ενώπιων μαρτύρων (διαμενόντων, αλληλέγγυων και αστυνομικών), στοχοποίησε συγκεκριμένα άτομα ως υπαιτίους της κατάληψης.

Είναι ξεκάθαρο ότι όχι μόνο δεν έχουν γίνει φθορές αλλά αντίθετα έχουν γίνει επισκευές οι οποίες και συνεχίζονται. Είναι οφθαλμοφανές σε όποιον επιθυμεί να το διαπιστώσει ότι το κτίριο πλέον είναι σε πολύ καλύτερη κατάσταση, καθώς καθημερινά μεταμορφώνεται όλο και περισσότερο σε ένα ζωντανό σημείο της πόλης, όπου λαμβανουν χώρα εκδηλώσεις και δράσεις (προβολές ταινιών, παροχή συσσιτίου στους μετανάστες).

Κάναμε την κατάληψη όχι μόνο γιατί δεν μπορούμε, αλλά κυρίως γιατί δε θέλουμε να πληρώσουμε τους μεγαλοξονοδόχους για τη στέγασή μας. Με την ίδια λογική συμμετέχουμε στα γεγονότα της κοινωνίας, γιατί για μας αυτό είναι τρόπος ζωής και     όχι στειρα αντιδραση ή προσωρινό βόλεμα.

Δε θελήσαμε να παρακωλύσουμε τη λειτουργία του ΤΕΕ, και ούτε πρόκειται ακόμα και μετά από την ξεκάθαρη άρνησή τους να συμβιώσουμε. Πρέπει να τονιστεί ότι η  προβλεπόμενη ημερομηνία μεταφοράς του ΤΕΕ στο χώρο του καινούριου νοσοκομείου έχει παρέλθει προ πολλού (6 Δεκεμβρίου 2010). Ωστόσο, δε μας εξέπληξε η κωλυσιεργεία αυτή, καθώς πιστεύουμε ότι αποσκοπούσε στην έξωσή μας, έστω κι αν αυτό σήμαινε ότι οι 9 μαθητές θα συνέχιζαν να διδάσκονται σε ένα ετοιμόροπο κτίριο, όπου η Πολιτεία θεώρησε σκόπιμο να τους τοποθετήσει.

Ανοιχτή συνέλευση κάθε Τετάρτη στις 21.00.

ΦΟΙΤΗΤΙΚΗ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΣΤΕΓΗΣ

“ΔΡΑΚΑ”

draka.squat.gr

Σήμερα, 29 Γενάρη, η Ηγουμενίτσα ήταν μια πόλη κατεχόμενη. Αστυνομικές δυνάμεις κάθε είδους (ματ, ασφαλίτες και λιμενικοί) κατέκλυσαν τους δρόμους. Η αιτία αυτής της ιδιότυπης κατοχής ήταν η πανελλαδική πορεία αλληλεγγύης στους μετανάστες που καλέστηκε με πρωτοβουλία ντόπιων συντρόφων.

Η περιοχή της Ηγουμενίτσας εδώ και αρκετό καιρό, έχει γίνει ένα από τα επίκεντρα της αντιμεταναστευτικής πολιτικής του ελληνικού κράτους. Ένα “γεωγραφικό” διακύβευμα για την Ευρώπη – Φρούριο: τα ανθρωποκυνηγητά, οι αποκλεισμοί, ο ρατσισμός, τα άτυπα και θεσμισμένα απαρτχάιντ γεννάνε όχι μόνο το ξεσάλωμα των αστυνομικών και λιμενικών δυνάμεων πάνω στους “παράνομους” φτωχοδιαβόλους αλλά και οπλίζουν τα χέρια ελληνόψυχων ντόπιων φασιστών.

Από την έναρξη της πορείας δεχθήκαμε την προκλητική πίεση των δυνάμεων καταστολής που είχαν κινητοποιήσει έναν ολόκληρο δημοκρατικό στρατό για να επιβάλλουν τον τρόμο στην τοπική κοινωνία και για να αποτρέψουν την προσέγγιση των αλληλέγγυων στον υπαίθριο καταυλισμό όπου διαμένουν εκατοντάδες μετανάστες. Όμως οι απόπειρες της δημοκρατίας να επιβάλλουν την σιωπή στην τοπική κοινωνία (ιδιαίτερα μετά τα πρόσφατα τοπικά περιστατικά θανάτων και τραυματισμών μεταναστών από τα χέρια μπατσών και από τις σφαίρες γνωστού ντόπιου φασίστα) σημαδεύτηκαν με αποτυχία.

Η σημερινή πορεία αλληλεγγύης στους μετανάστες διέσχισε όλους τους κεντρικούς δρόμους της πόλης. Κατά τη διάρκεια της οποίας φωνάχθηκαν συνθήματα και μοιράστηκαν εκατοντάδες κείμενα. Αρκετοί νεολαίοι και μετανάστες της πόλης ενσωματώθηκαν στην πορεία μέχρι τον υπαίθριο καταυλισμό των μεταναστών όπου εξελίχθηκαν συγκινητικές στιγμές αλληλεγγύης. Δεκάδες μετανάστες του καταυλισμού στη θέα της πορείας, κινήθηκαν προς αυτήν, ώστε να την ενισχύσουν με τη συμμετοχή τους. Στο σημείο εκείνο, τα ματ απέτρεψαν την κίνηση των μεταναστών προς τη πορεία, προχωρώντας στη δημιουργία φραγμού, γεγονός που προκάλεσε αρκετή ένταση. Ύστερα από την παρέμβαση των συντρόφων της περιφρούρησης, καταφέραμε την πρόσβαση σε κάποιους μετανάστες και κατόπιν συνεχίσαμε την πορεία προς το προκαθορισμένο σημείο τερματισμού της. Λίγο πριν το τέλος της πορείας, δεχτήκαμε τη συγκροτιμένη επίθεση της αστυνομίας, με δακρυγόνα, κρότου λάμψης, ξύλο, γκλομπ και κυνηγητό ως τα ΤΕΙ. Εννιά τραυματίες (εξαρθρώσεις ώμων, κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις, ρήξη μηνίσκου, σοβαρές αλλεργικές αντιδράσεις στα μάτια…) και εφτά προσαγωγές στο τοπικό Α.Τ. επέβαλαν την παραμονή μας στην πόλη ως αργά το απόγευμα για την αλληλεγγύη στους συντρόφους μας.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΟΙ – ΕΣ

πηγή:http://athens.indymedia.org/

Δεν έχουμε άλλο τρόπο για να ακουστεί η φωνή μας, για να μάθετε το δίκιο μας. Τριακόσιοι (300) από εμάς ξεκινάμε Πανελλαδική Απεργία Πείνας σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, στις 25 του Γενάρη.

Είμαστε μετανάστες και μετανάστριες από όλη την Ελλάδα. Ήρθαμε εδώ διωγμένοι από τη φτώχια, την ανεργία, τους πολέμους, τις δικτατορίες. Οι πολυεθνικές της Δύσης και οι πολιτικοί υπηρέτες τους στις πατρίδες μας, δεν μας άφησαν άλλη επιλογή από το να ρισκάρουμε τις ζωές μας 10 φορές για να έρθουμε μέχρι την πόρτα της Ευρώπης. Η Δύση που καταληστεύει τον τόπο μας, με το απείρως καλύτερο βιοτικό επίπεδο από εκεί, είναι για μας η μοναδική ελπίδα να ζήσουμε σαν άνθρωποι. Ήρθαμε (με κανονική ή όχι είσοδο) στην Ελλάδα και δουλεύουμε για να ζήσουμε εμείς και τα παιδιά μας. Βρισκόμαστε στην αναξιοπρέπεια και στο σκοτάδι της παρανομίας για να ωφελούνται οι εργοδότες και οι υπηρεσίες του κράτους από την άγρια εκμετάλλευση της εργασίας μας. Ζούμε από τον ιδρώτα μας και με το όνειρο κάποια στιγμή να αποκτήσουμε ίσα δικαιώματα με τους έλληνες συναδέλφους.

Το τελευταίο καιρό τα πράγματα έχουν γίνει πολύ δύσκολα για εμάς. Όσο κόβονται οι μισθοί και οι συντάξεις, όσο ακριβαίνουν τα πάντα, τόσο ο μετανάστης παρουσιάζεται ως φταίχτης, ως ο υπαίτιος για την εξαθλίωση και την άγρια εκμετάλλευση των ελλήνων εργαζομένων και μικροεπιχειρηματιών. Η προπαγάνδα φασιστικών και ρατσιστικών κομμάτων και οργανώσεων έχει πλέον γίνει η επίσημη γλώσσα του κράτους για το μεταναστευτικό. Η φρασεολογία τους αναπαράγεται πλέον αυτούσια από τα ΜΜΕ όταν μιλάνε για εμάς. Οι «προτάσεις» τους πλέον εξαγγέλλονται ως κυβερνητικές πολιτικές. Τείχος στον Έβρο, πλωτά στρατόπεδα και ευρωστρατός στο Αιγαίο, πογκρόμ και τάγματα εφόδου στις πόλεις, μαζικές απελάσεις. Πάνε να πείσουν τους έλληνες εργαζόμενους, πως συνιστούμε ξαφνικά απειλή για αυτούς, πως εμείς φταίμε για την πρωτοφανή επίθεση που δέχονται από τις ίδιες τους τις κυβερνήσεις.

Η απάντηση στο ψέμα και στη βαρβαρότητα πρέπει να δοθεί τώρα και θα την δώσουμε εμείς οι μετανάστες και μετανάστριες. Μπαίνουμε μπροστά με τη ζωή μας για να σταματήσουμε τώρα την αδικία σε βάρος μας. Ζητάμε την νομιμοποίηση όλων των μεταναστών/τριών, ζητάμε ίσα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα και υποχρεώσεις με τους έλληνες εργαζομένους και εργαζόμενες. Ζητάμε από τους έλληνες συναδέλφους μας εργαζομένους, από κάθε άνθρωπο που τώρα υποφέρει κι αυτός από την εκμετάλλευση του ιδρώτα του, να σταθεί δίπλα μας. Να στηρίξει τον αγώνα μας, για να μην αφήσει να επικρατήσει και στο δικό του τόπο το ψέμα και η αδικία, ο φασισμός και η απολυταρχία των πολιτικών και οικονομικών ελίτ. Αυτό δηλαδή που έχει επικρατήσει και στις δικές μας πατρίδες και μας ανάγκασε να ξενιτευτούμε για να μπορέσουμε να ζήσουμε με αξιοπρέπεια, εμείς και τα παιδιά μας.

Δεν έχουμε άλλο τρόπο για να ακουστεί η φωνή μας, για να μάθετε το δίκιο μας.Τριακόσιοι (300) από εμάς ξεκινάμε Πανελλαδική Απεργία Πείνας σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, στις 25 του Γενάρη. Βάζουμε την ζωή μας σε κίνδυνο, γιατί έτσι κι αλλιώς δεν είναι ζωή αυτή για ένα αξιοπρεπή άνθρωπο. Προτιμούμε να πεθάνουμε εδώ, παρά τα παιδιά μας να ζήσουν αυτά που περάσαμε εμείς.

Ιανουάριος 2011

Η Συνέλευση των μεταναστών απεργών πείνας

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ-ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΚΑΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΚΑΤΑΠΙΕΣΜΕΝΟ, ΕΙΝΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΕΚΦΑΣΙΣΜΟ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ, ΕΙΝΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ.

Εξουσία… Αποικιοκρατία… Πολεμικές επιχειρήσεις για την αφαίμαξη φυσικών και ανθρωπίνων πόρων… Οικονομικά συμφέροντα… Στρατοί κατοχής… Συγκεντρωτικά καθεστώτα ελεγχόμενα από τη δύση…

Τα ιστορικά παραδείγματα είναι πολλά και θα συνεχίσουν να πολλαπλασιάζονται όσο η ύπαρξη των παραπάνω δεν ανατρέπεται. Ενδεικτικά θα αναφέρουμε μερικά: Σιέρα Λεόνε, Νιγηρία, Σουδάν, Ερυθραία , Κουρδιστάν, Παλαιστίνη, Αφγανιστάν, Πακιστάν, Ελλάδα, Αλβανία, Σομαλία, Αλγερία, Μαρόκο και τόσες άλλες περιοχές, από τις οποίες κύματα εξαθλιωμένων αναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν για λόγους που είχαν να κάνουν με τον πόλεμο των υπερεθνικών αφεντικών, που διεξάγεται με οικονομικούς ή στρατιωτικούς όρους. Ιστορική αναδρομή-Ιστορικό δίδαγμα… όσο υπάρχει  καταπίεση και εκμετάλλευση, θα μαχόμαστε στο πλευρό κάθε καταπιεσμένου για ένα κόσμο χωρίς  χαρτιά, σύνορα, πατρίδες,  κράτη,  και κάθε είδους πλαστών διαχωρισμών.

Πείνα… Εξαθλίωση… Εκμετάλλευση… Καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων… Ρατσισμός… Φυλακίσεις… Κακοποίηση… Ξυλοδαρμοί… Καταναγκαστική πορνεία… Δολοφονίες…

Υπό αυτές τις συνθήκες επιβιώνουν συνάνθρωποι που γεννήθηκαν σε μέρη όπου τα πολιτικο-οικονομικά συμφέροντα βρίσκονταν σε έξαρση, αναγκάζονται εκ των προτέρων να αναζητήσουν μία καλύτερη ζωή και βρίσκονται αντιμέτωποι με το απάνθρωπο πρόσωπο του φασισμού, το οποίο γιγαντώνεται κυρίως σε περιόδους «οικονομικής κρίσης», σαν και αυτή που βιώνουμε σήμερα.

ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΥΛΕΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ – ΦΡΟΥΡΙΟ

Έβρος: Ευρωπαϊκός στρατός(frontex), στρατόπεδα συγκέντρωσης, ναρκοπέδια, καθημερινοί πνιγμοί, ανθρωποκυνηγητά.

Αιγαίο: Στρατόπεδα συγκέντρωσης σε Σύρο, Χίο, Σάμο, Κω, Ρόδο, Ηράκλειο αλλά και χώροι κράτησης σε πλήθος Α.Τ. των νησιών όπου μετανάστες- πρόσφυγες κρατούνται υπό πραγματικά άθλιες συνθήκες. Βυθισμένα σαπιοκάραβα, αμέτρητοι πνιγμοί, χιλιάδες αγνοούμενοι. Εναέριες και θαλάσσιες περιπολίες της frontex σε συνεργασία με το λιμενικό και το πολεμικό ναυτικό.

Άγιος Παντελεήμονας: Συγκεντρώσεις χρυσαυγιτών, «αγανακτισμένων πολιτών» με δυνάμεις καταστολής, επιθέσεις σε μετανάστες, άγριος ξυλοδαρμός Αφγανών προσφύγων από μπάτσους(2004), δολοφονία αλλοδαπού εργαζομένου σε περίπτερο της περιοχής.

Πάτρα: Θάνατοι και τραυματισμοί προσφύγων στην προσπάθειά τους να περάσουν τα σύνορα, κρυμμένοι σε νταλίκες, βίαιες επιθέσεις, συλλήψεις και δολοφονίες από μπάτσους και παρακρατικούς, εκκένωση και εμπρησμός του καταυλισμού των μεταναστών(2009).

Ηγουμενίτσα: Επιχείρηση-σκούπα σε 200 Κούρδους, μεταφορά τους σε στρατόπεδο συγκέντρωσης στην Αλεξανδρούπολη και παράδοσή τους στις Τούρκικες αρχές(2007). Δολοφονία του Κούρδου πρόσφυγα Αριβάν Οσμάν Αμπντουλάχ από λιμενόμπατσους, τραμπουκισμός και τραυματισμός του αυτόπτη μάρτυρα της υπόθεσης με το σκυλί της αστυνομίας(2008). Ντου της αστυνομίας στον καταυλισμό, κάψιμο προσωπικών αντικειμένων και ξυλοδαρμός μεταναστών.  20ήμερες και 30ήμερες κρατήσεις μεταναστών, πενθήμεροι αποκλεισμοί από φαί και νερό και ξυλοδαρμοί μέσα στα κρατητήρια(2009). Ξυλοδαρμός Σομαλού από ακροδεξιά στοιχεία. Ξυλοδαρμοί μεταναστών με ρόπαλα του baseball από ασφαλίτες και λιμενόμπατσους στο λιμάνι. Αποκλεισμός μεταναστών από τα σούπερ μάρκετ, περιπτώσεις υποσιτισμού στους καταυλισμούς, εμφάνιση και μόνιμη εγκατάσταση ομάδας ΔΙΑΣ με κυνηγητά ώστε να μην ψάχνουν ούτε στα σκουπίδια και αποκλεισμός τους από την πόλη για να μη χαλάει την όμορφη της εικόνα. Θάνατος 19χρονου Αφγανού μετανάστη σε νταλίκα από ασφυξία. Μαρτυρίες μεταναστών για 18 Κούρδους νεκρούς επίσης από ασφυξία σε νταλίκα. Προσπάθεια της Χρυσής Αυγής για δημιουργία γραφείων στην Ηγουμενίτσα και συγκέντρωσή τους που αποτράπηκε με αντισυγκέντρωση και συνεχή παρουσία και αγώνα στην πόλη. Απόπειρα δολοφονίας από χρυσαυγίτη σε 5 Κούρδους, τραυματισμός και ακρωτηριασμός του ενός. Επίθεση 130 «αγανακτισμένων πολιτών» και 10 χρυσαυγιτών στα δικαστήρια Ηγουμενίτσας κατά συντρόφων και μεταναστών για εκφοβισμό ώστε να μην καταθέσουν οι μετανάστες. Απειλές φασιστών σε συντρόφους για ξυλοδαρμούς και εμπρησμούς αυτοκινήτων τους δημιουργώντας κλίμα τρομοκρατίας. Απόπειρα δωροδοκίας σε Κούρδους μετανάστες για να πάρουν πίσω τις καταθέσεις τους. Απόπειρα δωροδοκίας συντρόφου ώστε να αποκαλύψει που βρίσκονται οι αυτόπτες μάρτυρες. Θάνατος Σομαλού από νταλίκα στη προσπάθεια του να ανέβει σε αυτή. Θάνατος Σομαλού με χτύπημα στο κεφάλι στη προσπάθεια του να περάσει με νταλίκα στην Κέρκυρα. Απειλές μπάτσων και υπευθύνων ΤΕΙ για άρση ασύλου στο ΤΕΙ Ηγουμενίτσας με σκοπό την εκκένωση της κατάληψης «Κελί της Ελευθερίας»(2010). Και εκατοντάδες άλλα περιστατικά…

Η αντίδρασή μας σε όλα αυτά, αποφασίσαμε να εκφραστεί μέσα από ένα πανελλαδικό κάλεσμα όλων των συντρόφων στην Ηγουμενίτσα, στις 29-01-2011, ενάντια στο κράτος και το κεφάλαιο, ενάντια στην εξουσία και την καταστολή, ενάντια στο ρατσισμό και το φασισμό προτάσσοντας τη συντροφικότητα και την αλληλεγγύη μας.

Όσο υπάρχουν αδικημένοι, είμαστε όλοι αδικημένοι

Όσο υπάρχουν κράτη – σύνορα – στρατοί είμαστε αγωνιστές, «τρομοκράτες», «περιθωριακοί», «τρελοί»

Όσο υπάρχει εξουσία θα τους θυμίζουμε ότι υπάρχει ο άνθρωπος

ΚΑΝΕΝΑ ΚΡΑΤΟΣ, ΚΑΜΜΙΑ ΠΑΤΡΙΔΑ, ΚΑΝΕΝΑ ΧΡΩΜΑ, ΚΑΜΜΙΑ ΘΡΗΣΚΕΙΑ

ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΞΕΝΟΙ

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ – ΠΟΡΕΙΑ: ΣΑΒΒΑΤΟ 29 ΓΕΝΑΡΗ, ΩΡΑ 12:00πμ

ΤΕΙ ΗΓΟΥΜΕΝΙΤΣΑΣ

Κατάληψη «Κελί της Ελευθερίας»

Αναρχικοί-αναρχικές από Δυτική Ελλάδα

Αλληλέγγυοι-αλληλέγγυες

Για ενημέρωση σχετικά με την υπόθεση με το ναυάγιο μεταναστών στην Κέρκυρα εδώ:

http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1249801

http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1249088

ΔΙΚΤΥΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΛΕΓΓΥΗΣ ΣΕ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ – ΚΑΛΕΣΜΑ

Έχουν αρχίσει οι προσπάθειες από διάφορες συλλογικότητες και όχι μόνο, δημιουργίας ενός δικτύου για την υποστήριξη των μεταναστών του νησιού, οι οποίοι βρίσκονται σε συνθήκες εξαθλίωσης. Έτσι, σε πρώτο στάδιο η βοήθεια αφορά την παροχή τροφής-σισιτίου και ρουχισμού/κλινοσκεπασμάτων. Η τροφή θα συλλέγεται στην κατάληψη των φοιτητών (Λ. Αλεξάνδρας 15), ενώ ο ιματισμός στην κατάληψη Ελαία.

Την Κυριακή 16/1, στις 19.00 καλούμε σε ανοιχτή συνέλευση στην κατάληψη των φοιτητών για όσους/όσες ενδιαφέρονται να συνεισφέρουν σε αυτό το εγχείρημα με οποιοδήποτε τρόπο.

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά στείλτε μας μειλ, ή στην κατάληψη των φοιτητών, όπου στεγάζεται η κουζίνα.

http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1242886

http://katalipsiesiea.blogspot.com/2010/12/blog-post_26.html

Πριν από δύο μέρες οι φοιτητές της κατάληψης στέγης της οδού Αλεξάνδρας ειδοποιήθηκαν οτι αν δεν εγκατέλειπαν την κατάληψη θα εξαναγκάζονταν σε έξωση με την απόφαση εισαγγελέα.

Ενημερωτικά, η συγκεκριμένη κατάληψη πραγματοποιήθηκε από φοιτητές, οι οποίοι είχαν υποστεί έξωση από το νέο καθεστώς που ισχύει στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο, σε σχέση με την στέγαση στα ξενοδοχεία και κατόπιν επίμονου αγώνα για την διατήρηση του δικαιώματος τους μέσω κατάληψης στην πρυτανεία. Τελικά, ο μόνος τρόπος νίκης στον αγώνα τους και κάλυψης της βασικής αυτής ανάγκης τους, ήταν η κατάληψη ενός εγκαταλελειμένου κτηρίου που ανήκει στο Νοσοκομείο της Κέρκυρας, και που μέσα σε αυτό πραγματοποιούνται κάποια μαθήματα του ΤΕΕ Νοσηλευτικής, σε 2 από τις αίθουσες του κτηρίου, οι οποίες και δεν καταλήφθησαν. Οι φοιτητές επεδίωξαν μια αγαστή συνεργασία που τελικά δεν επετεύχθη, καθώς ζητήθηκε η παρέμβαση εισαγγελέα.

Το δικαίωμα στη στέγαση των φοιτητών είναι αδιαπραγμάτευτο, καθώς ταυτόχρονα διακυβεύεται το δικαιώμα τους στην μόρφωση. Η κατάληψη των φοιτητών είναι μόνο δίκαια και σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να χαρακτηρίζεται ως παράνομη ή ακτιβίστικη. Η κατάληψη ενός κτηρίου εγκαταλελειμένου (που τυγχάνει να ανήκει στη διοίκηση του Νοσοκομείου της Κέρκυρας που τόσο έχει απασχολήσει τον κερκυραικό λαό για ποικίλους λόγους) δεν μπορεί παρά να θεωρηθεί κοινωνικά δίκαια, σε μια εποχή που όλοι είμαστε θύματα του ίδιου συστήματος καπιταλιστικής εκμετάλλευσης. Οι φοιτητές πρέπει να μας έχουν αλληλέγγυους, όχι ΄μόνο στη θεωρία αλλά και στην πράξη.

Τις μέρες των γιορτών η ανάγκη για συμπαράσταση είναι μεγαλύτερη, καθώς τώρα είναι μεγαλύτερος ο κίνδυνος να γίνει κάποια κίνηση εναντίον τους. Όσοι έχουν παραμείνει στο νησί τις μέρες των διακοπών, καλό είναι να παρακολουθούν τις ανακοινώσεις των φοιτητών και να υποστηρίζουν με την παρουσία τους.

Η αλληλεγγύη μας είναι αυτονόητη.

Τι να της κάνω της καρδιάς της παραπονεμένης;

Βολές με κάνει και γελώ, βολές κι αναστενάζω.

Για να αποθάνω, δεν μπορώ, να ζήσω, πώς να ζήσω;

Να πάνω σ’ άλλο σύνορο και σ’ άλλο βιλαέτι,

ξένος κι εδώ, ξένος κι εκεί, κι όπου κι αν πάω ξένος.

Ηπειρώτικο, Της Ξενιτιάς

Εδώ και αρκετό καιρό τα σύνορα διασχίζονται από σιωπηλές και αποκαμωμένες φιγούρες. Διαπερνούν φυλάκια, ναρκοπέδια, λιμενικά μπλόκα και υπερσύγχρονα ραντάρ. Είναι οι μετανάστες. Άνθρωποι αποφασισμένοι να κινηθούν για να ζήσουν μακριά από τη φρίκη ενός πολέμου, την ανέχεια μιας τριτοκοσμικής επαρχίας. Το άπλωμα του καπιταλιστικού συστήματος ακόμα και στα πιο απίθανα σημεία αυτού του πλανήτη παράγει αφόρητες συνθήκες ζωής. Ιδιαίτερα εκεί όπου ο πόλεμος αποτελεί μία καθημερινότητα δεκαετιών, εκεί όπου τα αποικιακά καθεστώτα μετασχηματίστηκαν σε δικτατορίες ή καταπιεστικές θεοκρατίες. Εκεί, άνθρωποι επιλέγουν να μετακινηθούν μαζικά. Προορισμός ή μονόδρομος η Ευρώπη.

Είτε ανατινάζονται σε κάποιο ναρκοπέδιο, είτε πνίγονται στα παγωμένα νερά κάποιου μεσογειακού πελάγους και σίγουρα δεν φταίει η «κακιά η ώρα». Είναι αποτέλεσμα της θωράκισης των ελληνικών συνόρων, όντας και σύνορα της Ευρώπης, με μηχανισμούς ελέγχου, όπως η Frontex και ο ευρωστρατός, με αποτέλεσμα πολλές φορές τις απροκάλυπτες δολοφονίες. Ο μύθος για το ελληνικό σταυροδρόμι των πολιτισμών είναι μάλλον ένας από τους χειρότερους εφιάλτες για χιλιάδες που διασταυρώνονται με την βία των συνόρων. Όσοι τελικά περάσουν έρχονται πρόσωπο με πρόσωπο με χώρους εγκλεισμού, τα λεγόμενα κέντρα κράτησης, ή υπαίθριους αυτοσχέδιους καταυλισμούς στους οποίους διαβιούν κάτω από πολύ άθλιες συνθήκες. Εκατοντάδες μετανάστες παραμένουν στοιβαγμένοι εβδομάδες ή και μήνες, μέχρι να τους απελάσουν συνοπτικά και απροειδοποίητα ή μέχρι να βρουν τρόπο διαφυγής προς άλλες χώρες της Ευρώπης. Για τους διοικητικούς μηχανισμούς του κράτους, οι μετανάστες είναι ένα άγραφο χαρτί, ένας βιολογικός οργανισμός χωρίς ιστορία, χωρίς δικαιώματα, χωρίς πολιτική υπόσταση, ένα κουρασμένο σώμα, που όλως παραδόξως κατάφερε να ξεγλιστρήσει.

Έτσι και στην Ηγουμενίτσα, πόλη με λιμάνι άρα και βασική πύλη εισόδου προς τη Δύση, μετανάστες από διαφορετικούς τόπους και διαφορετικές κουλτούρες καταφθάνουν, ψάχνοντας αγωνιωδώς την κατάλληλη στιγμή για τη φυγή τους από τη χώρα, για τον υποτιθέμενο παράδεισο της κεντρικής Ευρώπης.

Αυτή τη στιγμή στο δάσος πάνω από το Λαδοχώρι, γύρω στα 450 άτομα, με σοβαρές ασθένειες σε πολλούς από αυτούς (χρόνια αναπνευστικά προβλήματα, σακχαρώδη διαβήτη, ψώρα, κ.α.) αλλά και σοβαρά τραύματα, περιφέρονται στην πόλη, ζώντας ανά ομάδες σε πρόχειρους αυτοσχέδιους καταυλισμούς στα γύρωδασύλλια, στερούμενοι ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, τροφής, ρουχισμού αλλά και στοιχειώδους υγιεινής. Μαζί με αυτούς που στοιβάζονται σε χώρους κράτησης, υπό άθλιες συνθήκες, ο αριθμός φαίνεται να ξεπερνάει κατά καιρούς τους 500. Ταυτόχρονα η αστυνομία, κάνει σφιχτό κλοιό γύρω από την περιοχή και οι επιθέσεις προς τους μετανάστες είτε μέσα είτε έξω από τον καταυλισμό είναι πολύ συχνό φαινόμενο. Το κάψιμο των ελάχιστων προσωπικών τους αντικειμένων, οι μαζικές συλλήψεις και ξυλοδαρμοί, οι επιθέσεις σκυλιών της αστυνομίας και τα νυχτερινά ανθρωποκυνηγητά μετατρέπουν την καθημερινότητα των μεταναστών σε εφιάλτη. Η αστυνομία φροντίζει την συνάντηση των μεταναστών με τον «ελληνικό παράδεισο».

Το σοβαρό όμως ζήτημα που προκύπτει, το οποίο βρίσκεται στο κέντρο του ενδιαφέροντος, είναι η οργανωμένη πολιτική διαχείριση της μετανάστευσης με όρους αναπαραγωγής του συστήματος. Ο έλεγχος της δύναμης των μεταναστών, με ένα επίσημο πια καθεστώς ομηρίας. Μιας ομηρίας που ξεκινάει από την υποτίμηση της εργασίας τους ως φτηνό εργατικό δυναμικό (ανασφάλιστη εργασία, μηδαμινά μεροκάματα) έως και την υποτίμηση της ίδιας τους της ζωής, όπως συμβαίνει για παράδειγμα στην περίπτωση της καταναγκαστικής πορνείας σε πολλές γυναίκες μετανάστριες. Ο έλεγχος συνάμα των ντόπιων πληθυσμών μέσω της γενίκευσης του φόβου για «τον ξένο που θα πάρει τη δουλειά», «θα βιάσει» και «θα κλέψει».

Με τους μετανάστες όμως δεν είμαστε ξένοι, είναι παλιοί μας γνώριμοι, στο βαθμό που για την κατάστασή τους ευθύνεται το σύστημα που είναι υπεύθυνο και για τη δική μας υποταγή. Είναι αυτή η επίγνωση της «από κοινού» καταπίεσης που μας συνδέει με τους μετανάστες και που μας οπλίζει με αποφασιστικότητα ώστε να επιτεθούμε σε ό,τι μας διαχωρίζει, ό,τι μας αναγκάζει να ανταγωνιζόμαστε μεταξύ μας, ό,τι μας διαιρεί και μας απομονώνει. Επομένως, η αλληλεγγύη στους μετανάστες δεν μπορεί να είναι ζήτημα ανθρωπισμού ή «υπεράσπισης των δικαιωμάτων» όπως παρουσιάζεται από την εκκλησία, τις ΜΚΟ ή ακόμα και από αριστερές συνιστώσες, αλλά αποτέλεσμα της συνειδητοποίησης των αιτιών που οδηγούν σε αυτή την κατάσταση και μας ενώνουν με τους μετανάστες στην βάση του κοινού αγώνα ενάντια στο κράτος και το κεφάλαιο. Η επίθεση στους μετανάστες είναι επίθεση σε όλους μας και δεν γίνεται να ανασχεθεί αν δεν συνειδητοποιήσουμε ότι βρισκόμαστε στον ίδιο παρονομαστή.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, από τον Φλεβάρη του 2010, έχει συγκροτηθεί στην Δυτική Ελλάδα ένα Συντονιστικό δράσης για την αλληλεγγύη στους μετανάστες και τους πρόσφυγες. Ένα ανοιχτό σε όλους συντονιστικό που απαρτίζεται από ανθρώπους και συλλογικότητες από την Κέρκυρα, την Ηγουμενίτσα, τα Γιάννενα, το Αγρίνιο και από αλλού, με στόχο, πέρα από την υλική στήριξη, την ανάδειξη των ζητημάτων που αφορούν τους μετανάστες στις τοπικές κοινωνίες, την καταπολέμηση των διάχυτων ρατσιστικών συμπεριφορών και πρακτικών (είτε σε κοινωνικό είτε σε θεσμικό επίπεδο) και τέλος τον συντονισμό δράσεων αλληλεγγύης.

Με αυτό σαν δεδομένο και θεωρώντας την περίπτωση των εκατοντάδων στοιβαγμένων ανθρώπων στο Λαδοχώρι Ηγουμενίτσας ως κρίσιμη και κεντρική για την Δυτική Ελλάδα, το Συντονιστικό διοργανώνει διήμερο εκδηλώσεων στους χώρους του ΤΕΙ Ηγουμενίτσας, με εκδηλώσεις, συζητήσεις, εκθέσεις, προβολές ντοκιμαντέρ και συναυλίες με στόχο αφενός την πληροφόρηση για το ζήτημα και αφετέρου την συγκέντρωση χρημάτων, ρουχισμού και φαρμάκων, που θα καταλήξουν στον αυτοσχέδιο καταυλισμό.

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ

συντονιστικό δυτικής ελλάδας για την αλληλεγγύη σε μετανάστες και πρόσφυγες

ditiki.squat.gr

_Eπιπλέον η συλλογή τροφίμων και φαρμάκων (βλ. παρακάτω)  για τους μετανάστες συνεχίζεται ακόμα στην κατάληψη, ενώ ευπρόσδεκτη είναι και η οικονομική υποστήριξη για τους ίδιους σκοπούς.

Στις 6/5 συντροφοι, αντιεξουσιαστες και μελη της εξωκοινοβουλευτικης αριστερας ανεβηκαν στο παλιο φρουριο της Κερκυρας και αναρτησαν γιγαντοπανο εναντια στην επελαση του ΔΝΤ αλλα και ως αλληλεγγυη προς τους διωκομενους αγωνιστες. Οι αντιδρασεις του κοσμου σε γενικες γραμμες υπηρξαν θετικες. Βεβαιως, δεν αργησαν να κανουν την εμφανιση τους και οι μπατσοι που μαλιστα δεν ηταν καθολου φειδωλοι στη διαθεση δυναμεων: οπκιτες, ζηταδες, δελταδες, ασφαλητες και λοιπο σκυλολόι σταματουσε και ζητουσε στοιχεια απο εισερχομενους, εξερχομενους απο/προς το φρουριο.Το πανο εμεινε για περιπου μια ωρα, φωναχτηκαν συνθηματα και εν τελει οι συντροφοι αποχωρησαν με ασφαλεια.

Διοργάνωση αντιρατσιστικού συλλαλητηρίου με συμμετοχή συλλογικοτήτων από τους γειτονικούς νομούς, την Τρίτη 2/3 ώρα 18:00 στον πεζόδρομο στην Ηγουμενίτσα .

Στην περιοχή της Ηγουμενίτσας το τελευταίο διάστημα έχει ενταθεί ένας πραγματικός πόλεμος εναντίων των προσφύγων. Τα περιστατικά κατά των προσφύγων είναι συνεχή και δεν στερούνται βαρβαρότητας.   Πριν λίγους μήνες ένας Κούρδος πρόσφυγας είχε δολοφονηθεί από λιμενικούς που του είχαν λιώσει το κεφάλι στο δρόμο, το έγκλημά του ήταν ότι ήταν πρόσφυγας. Η κατάσταση απο τότε δεν βελτιώθηκε. Δεκάδες πρόσφυγες κρατήθηκαν παράνομα υπό απαράδεκτες συνθήκες σε υποτυπώδη κρατητήρια, ανάμεσά τους πολύ συχνά και μικρά παιδιά.   Το τελευταίο διάστημα οι πρόσφυγες δέχθηκαν αρκετές φορές τις επισκέψεις της αστυνομίας που διέλυε τα πρόχειρα καταλύματα τους. Υπάρχουν καταγγελίες από τους ίδιους τους πρόσφυγες ότι κατά τις επιχειρήσεις εναντίων τους, τουςέκαψανρούχα και κουβέρτες.   Κάπου μέσααπό αυτά τα γεγονότα γεννήθηκαν μια σειρά από δράσεις αλληλεγγύης. Οργανώθηκαν μοιράσματα τροφίμων και ρούχων, ενώ τους πρόσφυγες επισκέφθηκαν και γιατροί και συγκεντρώθηκαν φάρμακα που χρειαζόταν. Το Σάββατο προηγήθηκε ανοιχτή εκδήλωση που πήρε χαρακτήρα συνέλευσης. Σήμερα θα πραγματοποιηθεί πορεία αλληλεγγύης που θα ξεκινήσει από το κέντρο της πόλης στις 6 το απόγευμα.

πηγή http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1137996