Την τρίτη 23/1 πραγματοποιήθηκε μικροφωνική αλληλεγγύης στην κατάληψη Libertatia από την κατάληψη Ελαία με την συμμετοχή και την στήριξη της αναρχικής ομάδας Cumulonimbus.Στο κάλεσμα ανταποκρίθηκαν περίπου 30 άτομα ,και για περίπου μία ώρα μοιράστηκαν εκατοντάδες κείμενα .

Το κείμενο που μοιράστηκε ήταν το εξής.

ΑΛΛΗΛΕΓΥΗ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ LIBERTATIA  

Την Κυριακή 21 Ιανουαρίου, λίγο πριν το εθνικιστικό συλλαλητήριο για τη Μακεδονία που έλαβε χώρα στη Θεσσαλονίκη, φασίστες που συμμετείχαν σε αυτό ξεκίνησαν επιθέσεις σε κατειλημμένους χώρους. Αρχικά, επιτέθηκαν στον Ελεύθερο Κοινωνικό Χώρο “Σχολείο”, απ’ όπου και απωθήθηκαν από την περιφρούρηση της κατάληψης, και στην συνέχεια στην κατάληψη Libertatia, κάνοντας ζημιές οι οποίες αποκαταστάθηκαν άμεσα. Μερικές ώρες αργότερα, και ενώ ο κόσμος του κινήματος πραγματοποιούσε αντιφασιστική συγκέντρωση στην Καμάρα,ομάδα φασιστών επιτέθηκε ξανά στην κατάληψη Libertatia με μολότοφ και φωτοβολίδες, με αποτέλεσμα να καεί το κτίριο ολοσχερώς.
Δεν είναι τυχαίο φυσικά το γεγονός ότι οι φασίστες επέλεξαν τη συγκεκριμένη μέρα για να δράσουν. Έχοντας τις πλάτες του εθνικιστικού συλλαλητηρίου, και βασιζόμενοι στις στενές σχέσεις που διατηρεί ο οργανωμένος φασισμός με πολλούς από τους συμμετέχοντες στο συλλαλητήριο  θεσμικούς φορείς ( θρησκευτικές και εκκλησιαστικές οργανώσεις, στρατιωτικούς φορείς, ρατσιστικά πολιτικά μορφώματα κλπ), τα φασιστοειδή βρήκαν την ευκαιρία να πραγματοποιήσουν την επίθεσή τους ενάντια σε δύο από τους απελευθερωμένους κοινωνικούς χώρους της πόλης. Ούτε βέβαια είναι τυχαίο το γεγονός ότι, τόσο η επίθεση ενάντια στον Ε.Κ.Χ “Σχολείο”, όσο και ο εμπρησμός της Libertatia, συνέβησαν υπό την -όχι και τόσο διακριτική- κάλυψη και ανοχή της αστυνομίας. Άλλωστε, η ύπαρξη στενών δεσμών των φασιστικών οργανώσεων με την αστυνομία και η συνεχής υποστήριξη που αυτή τους παρέχει έχουν πάψει να αποτελούν μυστικό εδώ και δεκαετίες. Πολύ δε περισσότερο, δεν είναι καθόλου τυχαίο γεγονός η επιλογή των φασιστών να επιτεθούν στις δύο συγκεκριμένες καταλήψεις, οι οποίες αποτελούν εδώ και χρόνια κέντρο αγώνα και σημείο αναφοράς για το αγωνιζόμενο κομμάτι των καταπιεσμένων της πόλης της Θεσσαλονίκης.

Οι κατειλημμένοι χώροι, όπως και όλοι οι αυτοδιαχειριζόμενοι κοινωνικοί χώροι, βρίσκονται διαχρονικά στο στόχαστρο κάθε είδους φασιστικού, παρακρατικού μορφώματος. Κι αυτό γιατί οι συγκεκριμένοι χώροι, όχι μόνο αποτελούν εφαλτήριο του αντιφασιστικού αγώνα, αλλά και γιατί η ίδια η ύπαρξή τους  είναι εκ διαμέτρου αντίθετη με την ολοκληρωτική κοινωνία που οραματίζονται οι νεοναζί. Απέναντι στην αυταρχικότητα, την καταπίεση και την επιβολή των ισχυρών στους αδύναμους που πρεσβεύει ο φασισμός, οι ελευθεριακοί χώροι προτάσσουν την ισότητα μεταξύ όλων, την αλληλεγγύη και την αλληλοβοήθεια. Απέναντι στην ιεραρχική δόμηση της κοινωνίας και την ύπαρξη ενός ισχυρού κράτους, οι ελευθεριακοί χώροι προτάσσουν την αυτοοργάνωση  και την ισότιμη συμμετοχή όλων στις διαδικασίες λήψης των αποφάσεων. Απέναντι στον καπιταλισμό, μία από τις εκφάνσεις του οποίου αποτελεί και ο φασισμός, οι κατειλημμένοι χώροι αποτελούν την έμπρακτη αμφισβήτηση της ατομικής ιδιοκτησίας, του βασικότερου δηλαδή στοιχείου του καπιταλισμού. Πάνω απ’ όλα, αντιτιθέμενοι στη ρητορεία περί εθνικής συνείδησης και εθνικής ενότητας, αντιτιθέμενοι στο διαχωρισμό των ατόμων με βάση το φύλο, την εθνικότητα ή το σεξουαλικό προσανατολισμό, οι ελευθεριακοί χώροι δεν αποδέχονται κανέναν άλλο διαχωρισμό μεταξύ των ανθρώπων πέραν αυτού που προκύπτει από την κοινωνική τους τάξη και από την ταξική τους συνείδηση, αυτού δηλαδή που τους χωρίζει σε αφεντικά και εργαζόμενους,σε καταπιεστές και καταπιεζόμενους, σε εκμεταλλευτές και εκμεταλλευόμενους.

Για όλους αυτούς τους λόγους, οι κατειλημμένοι χώροι αποτελούν και θα αποτελούν το μόνιμο στόχο επίθεσης τόσο του κράτους όσο και του παρακράτους. Και για τους ίδιους ακριβώς λόγους, όλοι οι τραμπούκοι φασίστες, αλλά και γενικότερα όλοι όσοι επιτίθενται σε καταλήψεις, θα αδυνατούν πάντα να καταλάβουν το σημαντικότερο: ότι οι καταλήψεις δεν είναι μόνο οι τέσσερις τοίχοι ενός κτιρίου, αλλά κάτι πολύ περισσότερο και πολύ μεγαλύτερο απ’ αυτό. Οι καταλήψεις είναι οι ιδέες μας για ένα κόσμο ισότητας και ελευθερίας, είναι οι σχέσεις συντροφικότητας και ισοτιμίας που αναπτύσσονται στο εσωτερικό τους, είναι οι φορείς του ιδανικού μας για μια κοινωνία ελεύθερη από κάθε είδους καταπίεση και εκμετάλλευση. Οι καταλήψεις είναι η έμπρακτη εφαρμογή των προταγμάτων της Αντίστασης, της Αλληλεγγύης  και της Αυτοοργάνωσης. Και τα προτάγματα αυτά, όσες φωτιές και να βάλουν, δεν θα καταφέρουν ποτέ να τα καταστρέψουν.

ΟΙ ΙΔΕΕΣ ΔΕΝ ΕΚΚΕΝΩΝΟΝΤΑΙ, ΔΕΝ ΓΚΡΕΜΙΖΟΝΤΑΙ, ΔΕΝ ΚΑΙΓΟΝΤΑΙ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ LIBERTATIA

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ ΤΗΣ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗΣ ΠΟΡΕΙΑΣ ΣΤΙΣ 22/01 ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Κατάληψη Ελαία

Τέλος την πέμπτη 25/1 θα πράγματοποιηθείπορεία αλληλλεγγύης στην κατάληψη Libertatia και στους συλληφθέντες της αντιφασιστικής πορείας ,με προσυγκέντρωση στις 18.00 στην πλατεία γεωργάκη.Την πορεία καλούν η κατάληψη Ελαία ,κατάληψη Allerta και η αναρχική ομάδα Cumulonimbus.

Ο αγώνας ενάντια στο φασισμό είναι ιστορική ευθύνη!

Την Τρίτη 21/02/2017, ημέρα της εθνικής «απελευθέρωσης» των Ιωαννίνων, νεοναζί της Χ.Α. κάνουν την εμφάνιση τους στην πόλη, εκπροσωπούμενοι από το νο2 στην ιεραρχία Χρ. Παππά,επίσημα προσκεκλημένοι από τις τοπικές αρχές, πλαισιωμένοι από τους υποτιθέμενους «αντιφασίστες» του δημοκρατικού τόξου. Ένα πλήθος 50 περίπου ανθρώπων χάλασε την εθνικιστική τους γιορτούλα, διαδηλώνοντας κοντά στο σημείο κατάθεσης των στεφανιών. Η συγκέντρωση δέχτηκε επίθεση από τους μπάτσους και κατέληξε στη σύλληψη 4 διαδηλωτών, στους οποίους φόρτωσαν ένα ευρύ κατηγορητήριο.

Την πρώτη Νοέμβρη σύντροφοι και συντρόφισσες έπειτα από πρωτοβουλία της αναρχικής ομάδας Cumulonimbus, κατέλαβαν το κτήριο στην 7η πάροδο Νικηφόρου Θεοτόκη, περιοχή Σπηλιά, μέσα στη πόλη της Κέρκυρας. Η κατάληψη του κτηρίου έγινε προκειμένου να υπάρξει ένα σταθερό σημείο αναφοράς για τη δημιουργία κοινοτήτων αντίστασης και αλληλεγγύης στο κέντρο της πόλης. Ένα κτήριο εγκαταλελειμμένο και ξεχασμένο εδώ και δεκαπέντε χρόνια τόσο από το δήμο, όσο και από το αδελφάτο του Γηροκομείου στο οποίο και ανήκει.
Καθώς οι καταληψίες αλλά και αλληλέγγυος κόσμος στο εγχείρημα προσπαθούν να μετατρέψουν το εγκαταλελειμμένο αυτό κτήριο σε βιώσιμο και ασφαλές, γίνεται γνωστό το ξαφνικό ενδιαφέρον που έχει ο δήμος και το Γηροκομείο, ώστε να νοικιάσει το κτήριο στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο, προκειμένoυ αυτό με τη σειρά του να το μετατρέψει σε μουσείο.

Όλα αυτά συμβαίνουν την στιγμή που τα δύο αυτά ιδρύματα απουσιάζουν πλήρως από τα πραγματικά τους προβλήματα. Από τη μία το Ιόνιο Πανεπιστήμιο είναι γνωστό ότι έχει βασικές ελλείψεις όσον αφορά τη στέγαση και τη σίτιση των φοιτητών του και παρόλα αυτά αντί να φροντίσει να βρεθεί μια λύση σχετική με αυτά, αποφασίζει να διαθέσει χρήματα στην δημιουργία του μουσείου. Από την άλλη το Γηροκομείο το μόνο που επιθυμεί από αυτή τη συνεργασία είναι το χρήμα, καθώς η εγκατάλειψη εδώ και χρόνια των υπηρεσιών και των δομών του σχετικά με τις συνθήκες διαβίωσης των ανθρώπων που φιλοξενεί, εκφράζει και την πλήρη αδιαφορία όσον αφορά τις ανάγκες τους.  Η προκλητική ενέργεια που σκοπό έχει την κερδοφορία είναι φανερό πως κινήθηκε μόνο αφού έγινε η κατάληψη στο κτήριο και έχοντας μοναδικό σκοπό να εμποδίσει την εξέλιξη ενός κέντρου αγώνα στην πόλη της Κέρκυρας.

Παράλληλα η κατάληψη Mundo Nuevo στη Θεσσαλονίκη, βρίσκεται στο στόχαστρο κατασταλτικών μεθόδων του κράτους, καθώς το τελευταίο διάστημα το τμήμα Προστασίας Πολιτεύματος της ΓΑΔΘ έχει αποστείλει κατ΄οίκον κλητεύσεις σε δεκαέξι άτομα προκειμένου να προσέλθουν σε προανάκριση σχετικά με την κατάληψη του κτηρίου, ενώ τους έχουν απαγγελθεί κατηγορίες για διατάραξη οικιακής ειρήνης και κατάληψη δημοσίου κτήματος κατ’επανάληψη.

Το πρόταγμα των καταλήψεων είναι σήμερα αν μη τι άλλο πιο επίκαιρο από ποτέ. Οι καταλήψεις δίνουν ζωή στο απαξιωμένο και έρημο κτιριακό απόθεμα των πόλεων σε αντίθεση με τις κερδοσκοπικές προσδοκίες και σε εναντίωση με τον θεσμό της ιδιοκτησίας. Οι αυτοδιαχειριζόμενοι χώροι και οι καταλήψεις αποτελούν κέντρα κοινωνικών και ταξικών αγώνων και στοχεύουν σε μια κοινωνία ισότητας, αλληλεγγύης και ελευθερίας. Η υπεράσπισή τους είναι ζωτικής σημασίας για το σύνολο των από τα κάτω, οι οποίοι αντιστέκονται στη συνεχή επίθεση του κράτους και του κεφαλαίου.

Η κατάληψη Ελαία εκφράζει την αλληλεγγύη και την στήριξή της στην Κατάληψη Alerta και στην κατάληψη Mundo Nuevo.
Δέκα εκατό, χιλιάδες καταλήψεις, ενάντια σε έναν κόσμο οργανωμένης σήψης.

Προβολή ταινίας

“Ο δάσκαλος που άφηνε τα παιδιά να ονειρεύονται”

θα ακολουθήσει συζήτηση και αυτοπαρουσίαση της ομάδας Αερόστατο.

Σάββατο 2/12 18.00 στην Κατάληψη Ελαία .

Η πορεία ξεκίνησε στις 19:00 έπειτα από προσυγκέντρωση στο Τμήμα Ιστορίας του Ιονίου Πανεπιστημίου, όπου είχαν καλέσει η Κατάληψη Allerta, η Κατάληψη Ελαία, και η αναρχική ομάδα Cumulonimbus. Κινήθηκε υπό βροχή σε κεντρικούς δρόμους της πόλης με μικρό αριθμό ατόμων (40 άτομα περίπου στο α/α μπλοκ και 20 στο μπλοκ των ΕΑΑΚ) και επέστρεψε στο πανεπιστήμιο. Στη συνέχεια ακολούθησε εκδήλωση-συζήτηση που διοργάνωσε η αναρχική ομάδα Cumulonimbus εντός του κατειλημμένου, με πολιτική ευθύνη των τριών συλλογικοτήτων, τμήματος Ιστορίας με τίτλο: Πτυχές της χούντας και οι διαδρομές προς την επιβολή της. Την εκδήλωση παρακολούθησαν 30 περίπου άτομα. Το πανεπιστήμιο παρέμεινε ανοιχτό καθ’ όλη τη διάρκεια της εκδήλωσης και στο τέλος αυτής αποχωρήσαμε και έληξε η κατάληψη. Οι τρεις συλλογικότητες επιλέξαμε να καταλάβουμε το τμήμα Ιστορίας, για πρώτη φορά από τον Μάιο του 2008 (στη σύνοδο του ΟΑΣΑ), συνδέοντας την ημέρα και το νόημά της με το φυσικό της χώρο, αυτόν του πανεπιστημίου και προσπαθώντας να αναδείξουμε την κινηματική χρησιμότητα των ελεύθερων δημόσιων χώρων, ενάντια στη λογική της κοινωνικής και πολιτικής αποστείρωσής τους.

Κατάληψη Allerta, Κατάληψη Ελαία, Αναρχική ομάδα Cumulonimbus

Bar οικονομικής ενίσχυσης της αυτοοργανωμένης συναυλιακής ομάδας Lotka Volterra στην κατάληψη Ελαία το Σαββατο 25.11 στις 22.00  .

Tα έσοδα θα πάνε για την διοργάνωση αυτοοργανωμένης συναυλίας.

Στον χώρο θα βρίσκεται και το μουσικό distro της συνέλευσης με cd, βινύλια και μπλουζάκια.
https://lotkavolterra-collective.squat.gr/distro/

Πρώτη συνάντηση για την δημιουργία ομάδας Αγροκολεκτίβας στην Κατάληψη Ελαία

Σάββατο 18/11 και ωρα 12:00

στον χώρο της κατάληψης  Δαίρπφελδ & Αγίων Θεοδώρων, Μον Ρεπό, Γαρίτσα.

κατάληψη Allerta, κατάληψη Ελαία, αναρχική ομάδα cumulonimbus

Αυτοοργανωμένα μαθήματα εργόχειρου.

Πλέξιμο με βελονάκι -Βασικές αρχές πλεξίματος για αρχάριους.

Πρώτη συνάντηση, Πέμπτη 09/11/17, στις 16:00 στον χώρο της κατάληψης.

“Ίνες και Κλωστές τσακίζουν ναζιστές”

Παρασκευή 2/6:

18:00: Οι εκδόσεις Στάσει Εκπίπτοντες παρουσιάζουν το βιβλίο του Teodosio Vertone “Το έργο και η δράση του Albert Camus στο ελευθεριακό κίνημα”

21:00: Ρεμπέτικο γλέντι

Σάββατο 3/6:

11:00: Ένα ταξίδι από τα βάθη της Γης στον ανοιχτό ορίζοντα(διαδραστικό παιχνίδι για παιδιά από την ομάδα Αερόστατο)

18:00: Εκδήλωση – Συζήτηση με το σωματείο εργατοϋπαλλήλωντης αυτοδιαχειριζόμενης Βιομηχανικής Μεταλλευτικής και το Εργατικό Ιατρείο

21:00: Συναυλία με τους Βραδυφλεγείς: Ανάφλεξη (Κέρκυρα), Kalpa (Αθήνα), Their Methlab (Αθήνα)

Κυριακή 4/6:

18:00: Εκδήλωση – Συζήτηση για την εξέγερση του Stonewall (1969), την εξέλιξη των έμφυλων αγώνων και την επαναστατική τους προοπτική (εισήγηση της αναρχικής ομάδας cumulonimbus)

21:00: “Πλην όμως”: συμμετοχική θεατρική παράστασητης ακτιβιστικής ομάδας Θέατρο του Καταπιεσμένου

Καθ’ όλη τη διάρκεια του φεστιβάλ θα λειτουργεί το βιβλιοπωλείο-distroτης αναρχικής ομάδας cumulonimbus. Στο χώρο θα υπάρχουν έξι είδη χειροποίητης μπύραςαπό την τοπική αυτοοργανωμένη ομάδα μπύρας, ενώ στο φεστιβάλ θα συμμετέχουν με υλικό τους οι εξής ομάδες: κατάληψη Ελαία, αναρχική συλλογικότητα Κύκλος της Φωτιάς, Queer Corfu, εναλλακτικό πολιτιστικό εργαστήρι. Link για προπαγανδιστικό video του φεστιβάλ εδώ.

Παρασκευή 24/03  στις 20.30  προβολή Ντοκιμαντέρ “Η μάχη της Cable street” 2010    από την αναρχική ομάδα cumulonimbus

θα ακολουθήσει μπαρ οικονομικής ενίσχυσης της ομάδας

Σάββατο 25/03 στις 21.00 Η κατάληψη Ελαία φιλοξενεί τη θεατρική ομάδα   σελίδα 231  στη θεατρική παράσταση : Η Βρομιά του Robert Schnelder
“Mε λένε Σαντ. Σαντ στα αγγλικά θα πει λυπημένος. Δεν είμαι λυπημένος, όχι, κι ας ζω σε μια χώρα όπου δεν έχω δικαίωμα να ζω…» Ο Σαντ ήταν φοιτητής. Τώρα πουλάει κόκκινα τριαντάφυλλα. Κλεισμένος στο δωμάτιό του εξομολογείται, χλευάζει, πονάει, βρίζει, ειρωνεύεται, νοσταλγεί. Ο Σαντ ορκίζεται πως: «…δεν έχω αγγίξει ποτέ βιτρίνα με τα δάχτυλά μου. Τις μυρίζω μόνο. Τ’ ορκίζομαι. Ειλικρινά αυτό δεν το’ χω κάνει ποτέ. Με τα δάχτυλα, θέλω να πω. Ξέρω ποιος είμαι…» Το έργο γράφτηκε από τον Robert Schneider to 1991 στην Αυστρία. Ρατσιστικές επιθέσεις σε σπίτια μεταναστών, βρίσκονταν σε έξαρση και εκεί και σε άλλες χώρες της Ευρώπης.

Η Είσοδος είναι ελεύθερη και η οικονομική συνεισφορά προαιρετική και καλοδεχούμενη. Η ομάδα θεάτρου σελίδα 231 δεν επιχορηγείται/χρηματοδοτείται από δημόσιο ή ιδιωτικό φορέα.