AΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ MUNDO NUEVO / ΜΠΡΟΥΚΛΥΝ
Η κατάληψη mundo nuevo στη Θεσσαλονίκη εδώ και χρόνια απειλείται με εκκένωση, με διάφορες προφάσεις και δικαιολογίες. Αυτή τη φορά ο δήμος Θέρμης, ιδιοκτήτης του κτιρίου, διατείνεται ότι θέλει να το παραχωρήσει για τη δημιουργία σχολείου δεύτερης ευκαιρίας του ΟΚΑΝΑ. Βλέπουμε ότι όταν το κράτος θέλει να καταστείλει κοινωνικούς χώρους και αυτοοργανωμένα εγχειρήματα, δεν περιορίζεται μόνο σε όσα μπορούν να καταφέρουν μπάτσοι και δικαστές, σέρνοντας αγωνιστές σε δίκες, αλλά ξέρουν να πουλούν και ανθρωπισμό, και αντανακλαστικά ευαισθητοποίησης απέναντι σε ανθρώπους που έχουν ανάγκη.
Αστεία προσπάθεια αν σκεφτεί κανείς την «ευαισθησία» που διαχρονικά δείχνει το ελληνικό κράτος για τους χρήστες ναρκωτικών. Προκαλεί ερωτηματικά το ενδιαφέρον των τοπικών παραγόντων για το συγκεκριμένο κτίριο ενώ την ίδια στιγμή αλλά άδεια κτίρια καταρρέουν σε αχρηστία. Προφανώς πραγματικοί στόχοι αυτής της κίνησης δεν είναι η ικανοποίηση των αναγκών των αποκλεισμένων και των εξαθλιωμένων ανθρώπων που ζουν στην πόλη της Θεσσαλονίκης. Άλλωστε αυτούς η ίδια η κρατική πολιτική τους δημιουργεί, τους οδηγεί στο κοινωνικό περιθώριο, και τους διαχειρίζεται κατά το δοκούν. Ούτε φυσικά είναι στόχος η επανένταξη των τοξικοεξαρτημένων μέσα από τη δημιουργία σχολείου. Μοναδικός στόχος είναι να κατασταλεί ένα ακόμα κέντρο αγώνα, για τον ευρύτερο κοινωνικό και ταξικό αγώνα ενάντια στο κράτος και το κεφάλαιο.
Μια σειρά επιθέσεων σε καταλήψεις, στέκια αλλά και σε αγωνιστές από εισαγγελείς, μπάτσους, εκκλησία και φασίστες έχει ξεκινήσει εδώ και καιρό στη Θεσσαλονίκη, σε άψογο μεταξύ τους συγχρονισμό και συνεργασία, κάτι που μας κάνει να συνεχίζουμε να λέμε ότι η δημοκρατία τους βρωμάει φασισμό. Σε όλες τις περιπτώσεις επιβεβαιώνεται ο κανόνας που λέει ότι κάθε φορά που εκκενώνεται μια κατάληψη ή καίγεται από «πατριώτες» υπό το μανδύα του κράτους, ή θα στηθεί ένας μεγάλος χορός εργολάβων ή απλά θα γκρεμιστεί ώστε να μην υπάρχουν στα πόδια των ταγών κράτους, εκκλησίας, κεφαλαιούχων αυτοί που αντιστέκονται στην αδικία και στην εκμετάλλευση. Δεν έχουμε καμία αμφιβολία ότι η εκκένωση μιας δομής του α/α χώρου είναι πληρως εναρμονισμένη στα πλαίσια της Συριζοκυβερνητικής πολιτικής που θέλει σε ύφεση και καταστολή τους ταξικούς και κοινωνικούς αγώνες. Δεν συναινούμε στην ποδοπάτηση της ζωής μας με οποιαδήποτε «ανθρωπιστική» πρόφαση και υπό τη χρήση κανενός μανδύα δήθεν κοινωνικής πολιτικής από μία εξουσία που είναι εξ ορισμού και εκ φύσεως απάνθρωπη.
Παρόμοια περίπτωση καταστολής είναι και αυτή της κατάληψης Μπρούκλιν στην πόλη των Ιωαννίνων. Η κατάληψη Μπρούκλυν είναι ένα κτίριο που μετά από χρόνια εγκατάλειψης και ερήμωσης, αξιοποιήθηκε από συντρόφους με τη μορφή της κατάληψης, δίνοντας έτσι το αυτονόητο δικαίωμα στη στέγαση σε ανθρώπους που μέχρι τότε δεν είχαν στέγη. Ο ιδιοκτήτης του κτιρίου, που αδιαφορούσε για την τύχη του μέχρι αυτό να ερειπωθεί, αποφάσισε να το πουλήσει σε κατασκευαστική εταιρεία, η οποία θέλει να το κατεδαφίσει για να χτίσει στη θέση της άλλη μια πολυκατοικία.
Το πρόβλημα της έλλειψης στέγης στα Ιωάννινα είναι πάρα πολύ έντονο. Η κατάσταση θυμίζει την Κέρκυρα: νοίκια που πλησιάζουν ένα μηνιάτικο, συνεχείς εξώσεις ανθρώπων που δεν μπορούν να πληρώσουν, ανταγωνισμός χιλιάδων ανθρώπων για ένα διαμέρισμα από τα ελάχιστα που έχουν απομείνει προς ενοικίαση, φοιτητές που εγκαταλείπουν τις σπουδές τους γιατί δεν μπορούν να πληρώνουν τα νοίκια τους, την ίδια ώρα που εκατοντάδες εγκαταλελειμένα σπίτια ρημάζουν άδεια και ανεκμετάλλευτα σε ολόκληρη την πόλη.
Ο καπιταλισμός μετατρέπει τα πάντα σε εμπορεύματα, αδιαφορώντας για τις ανθρώπινες ανάγκες. Γη, τροφή, νερό, ρεύμα τιμολογούνται και πωλούνται και φυσικά η στέγη δεν θα μπορούσε να αποτελεί εξαίρεση: κατοικία έχει όποιος έχει να πληρώσει το νοίκι ή το στεγαστικό δάνειο. Όποιος δεν έχει, μένει με τους γονείς του ή μένει άστεγος. Το καπιταλιστικό οικονομικό σύστημα δεν έχει κανένα πρόβλημα να υπάρχουν στην ίδια πόλη εγκαταλελειμένα σπίτια μαζί με άστεγους, εταιρείες real estate μαζί με ανθρώπους που ζουν σε υπόγεια, εργαζόμενοι που δίνουν όλο το μισθό τους για ενοίκιο και λογαριασμούς, μαζί με μεγαλοιδιοκτήτες που νοικιάζουν τα σπίτια τους στο airbnb για 100 ευρώ τη μέρα σε τουρίστες για τρεις μήνες και τα αφήνουν ακατοίκητα όλο τον υπόλοιπο χρόνο. Αν υπάρχει κάτι που δεν αμφισβητείται στον καπιταλισμό, αυτό είναι η ιδιοκτησία.
Η στέγη όμως είναι ανθρώπινη ανάγκη. Δεν μπορεί να τη στερείται κάποιος επειδή δεν έχει να πληρώσει. Το δικαίωμα να έχεις ένα κεραμίδι πάνω από το κεφάλι σου δεν μπορεί να εξαρτάται από τις διακυμάνσεις της αγοράς. Η στέγη έχει σημασία μεγαλύτερη και σημαντικότερη από την αγοραία αξία της. Οι καταλήψεις στέγης είναι η έμπρακτη αμφισβήτηση του κόσμου της ιδιοκτησίας και του εμπορεύματος. Οι σύντροφοι της Κατάληψης Μπρούκλυν αποφάσισαν να πάρουν τη ζωή τους στα χέρια τους και να λύσουν συλλογικά το πρόβλημα της στέγης τους, προκρίνοντας τις δικές τους ανάγκες ενάντια στο δικαίωμα του ιδιοκτήτη να αφήνει την ιδιοκτησία του να ρημάζει.
Οι καταλήψεις ,τα στέκια ,οι αυτοδιαχειριζόμενοι χώροι είτε ως πολιτικά εγχειρήματα είτε ως κέντρα διαβίωσης αποτελούν παραδείγματα αυτοργάνωσης ,αυτοδιάθεσης .αντίστασης και αλληλεγγύης .Προάγουν την ελευθερία και το όραμα ενός δίκαιου κόσμου στηριζόμενο στην ανθρωπινή χειραφέτηση . Δεν θα επιτρέψουμε ποτέ να μας καταστείλουν αυτό το δικαίωμα. Με βάση τις δομές μας και στηριζόμενοι στην συντροφική αλληλεγγύη θα αντισταθούμε.
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ MUNDO NUEVO – Ο ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΙ
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΜΠΡΟΥΚΛΥΝ – ΠΡΩΤΑ ΟΙ ΑΝΑΓΚΕΣ ΜΑΣ
Κατάληψη Ελαία
