Είναι σαφές πως το πνέον τα λοίσθια πολιτικό σύστημα δεν θα αρκεστεί σ’ έναν απλό επιθανάτιο ρόγχο κι ύστερα θα μας απαλλάξει απ’ την παρουσία του. Αντιθέτως, θα γαντζωθεί στα κεκτημένα του, παίζοντας τα τελευταία του χαρτιά. Ο λόγος για τις περιπτώσεις καταστολής καταλήψεων κι αυτοοργανωμένων εγχειρημάτων που όλο και πληθαίνουν. Μετά τη Δημοτική Αγορά της Κυψέλης, η σειρά της κατάληψης Ελαία στην Κέρκυρα, την οποία η εκεί δημοτική αρχή προσπαθεί με μεθοδεύσεις και τραμπούκικες λογικές να εκκενώσει.

Η κατάληψη Ελαία, ένα ζωντανό κύτταρο δημιουργίας (στο χώρο μεταξύ άλλων λειτουργεί θερμοκήπιο, αγροκολλεκτίβα, χαριστικό παζάρι, ενώ πραγματοποιούνται πλήθος δωρεάν μαθημάτων και πολιτικών/πολιτιστικών συζητήσεων/εκδηλώσεων), αποτελεί οργανικό κομμάτι μιας κοινωνίας που στην επέλαση της βαρβαρότητας επιλέγει τις οριζόντιες, από τα κάτω δομές, την αυτοοργάνωση, την άμεση δημοκρατία.

Ενάντια στα σχέδια του δήμου-κράτους για μια κοινωνία μοναχική, ενοχική και φοβική, έρχονται οι εκατοντάδες απαντήσεις μιας κοινωνίας που δεν περιμένει πια έτοιμες λύσεις, αλλά συναντιέται, δημιουργεί και προτείνει άλλους τρόπους οργάνωσης και συνύπαρξης, άλλες δράσεις, άλλες διεξόδους.

Στόχος οι καταλήψεις, στόχος η αλληλεγγύη κι η αξιοπρέπεια, στόχος η μετατροπή της γενιάς του Δεκέμβρη σε γενιά Atenistas.

Αλλά στους στόχους της αυτούς η κυριαρχία θα μας βρει απέναντί της.

Κάτω τα χέρια απ’ τη κατάληψη Ελαία

Κάτω τα χέρια απ’ τις αυτοοργανωμένες εστίες αντίστασης και δημιουργίας

Κάτω τα χέρια απ’ τις ζωές μας

ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΑΘΗΝΑΣ