12 μήνες Δεκέμβρης…

Προ Δεκέμβρη εποχή

Η οικονομική κρίση βρίσκεται στο ζενίθ της. Τα χριστούγεννα έρχονται. Το ελληνικό όνειρο της γιορτινής κατανάλωσης μοιάζει να ραγίζει μπροστά στην υπερχρεωμένη πραγματικότητα. Και ενώ πολλοί ψάχνουν να βρουν λύσεις στα οικονομικά τους αδιέξοδα και ελπίζουν στη γιορτινή κατάνυξη, χιλιάδες κολασμένων αυτής της κοινωνίας δεν περιμένουν τίποτα. Από τη μία, κοντά οι μισοί κρατούμενοι των φυλακών της χώρας εξεγείρονται και από την άλλη χιλιάδες μεταναστών στοιβάζονται σε μπουντρούμια και βιώνουν την κρατική βαναυσότητα.

Δεκέμβρης ‘08

Και έτσι φτάνει ο εορταστικός μήνας των χριστουγέννων. Η παγωνιά του χειμώνα γεμίζει τις καμινάδες των σπιτιών με καπνό. Ο καπνός όμως υπήρχε κι από πριν, ασχέτως αν κάποιοι δεν ήθελαν να τον δουν. Εδώ και καιρό, λάβα κυλούσε κάτω απ’ το δέρμα πολλών σ’ αυτό τον τόπο: λάβα μέσα στα παιδικά στόματα που φιμώνονται κάθε μέρα στα σχολεία, λάβα στα χέρια των εξαθλιωμένων εργατών, ντόπιων και ξένων, λάβα σε όλους αυτούς που βιώνουν την εξουσία του συστήματος στο πετσί τους από τότε που γεννήθηκαν. Και η λάβα με μια και μόνο σφαίρα, στις 6 του Δεκέμβρη, βγαίνει από παντού και τσουρουφλίζει κάθε γωνιά. Χέρια ορθώνονται και συνθλίβουν τον κυρίαρχο. Για κάποιες εβδομάδες όλοι βγάζουν την οργισμένη ελευθερία τους στο προσκήνιο. Μια κοινωνική εξέγερση παίρνει σάρκα και οστά και ξεσπάει αυθόρμητα, αλλά και οργανωμένα. Πλάι στον αδάμαστο θυμό, ένα κίνημα αυτοοργανωμένης δράσης γεννιέται. Καταλήψεις δημοσίων κτηρίων (δημαρχεία, πανεπιστήμια, κρατικά κανάλια), ανοιχτές λαϊκές συνελεύσεις, πορείες, κινήσεις αλληλεγγύης και επαναστατικές δράσεις κάθε λογής.

Γενάρης ‘09

Ένα τεράστιο κύμα αλληλεγγύης για τη μετανάστρια συνδικαλίστρια Κ.Κούνεβα έχει εξαπλωθεί σε όλη την ελλάδα. Η Κούνεβα, λίγες μέρες πριν, είχε δεχτεί επίθεση με βιτριόλι από τα αφεντικά των σύγχρονων κάτεργων στα οποία εξαναγκαζόταν να δουλεύει. Εργασιακή εκμετάλλευση και επισφάλεια, απολύσεις και νταβατζίδικοι τραμπουκισμοί, κάνουν περήφανους εργαζόμενους να ορθώνουν ανάστημα, και αυτό είναι τρομερό ατόπημα για τους εξουσιαστές. Η αλαζονεία τους όμως βρίσκει μπροστά της ένα σύνολο δράσεων αλληλεγγύης στην Κ.Κούνεβα, που ίσως προμηνύει μια νέα, πιο αξιοπρεπή στάση των εργαζομένων απέναντι στα αφεντικά.

Φλεβάρης ‘09

Στις 24/2/09, στο στέκι μεταναστών στην οδό Τσαμαδού στα Εξάρχεια, πραγματοποιείται εκδήλωση των Αντιρρησιών Συνείδησης. Παρακρατικά φασιστοειδή «αγνώστου προελεύσεως» επιτίθενται με χειροβομβίδα στο στέκι, ενώ μέσα σε αυτό βρίσκονται δεκάδες ανθρώπων. Μετά από κοντά 3 μήνες, που το κράτος και τα τσιράκια του είχαν σκύψει το κεφάλι για να υποστούν τις συνέπειες της δράσης τους, αναδιπλώνονται και ξαναχτυπούν για να μη χάσουν οριστικά το παιχνίδι. Η 24/2 αποτελεί χρονικό σημείο-σταθμό για την αντεπίθεση κράτους και παρακράτους που θα ακολουθήσει την υπόλοιπη χρονιά, ενάντια σε αυτοδιαχειριζόμενους χώρους και κέντρα επαναστατικής δράσης.

Μάρτης ‘09

Η συνεχιζόμενη, σαν ντόμινο, γέννηση απελευθερωμένων κοινωνικών χώρων διαδέχεται την πρωτοφανή για τη χώρα κίνηση επανοικειοποίησης και αυτοδιαχείρισης πάρκων και υπαίθριων χώρων. Τον Ιανουάριο, ο περίφημος δήμαρχος Αθηναίων Ν.Κακλαμάνης, σε συνεργασία με ιδιωτική εταιρία, πελέκησε ένα πάρκο με αιωνόβια δέντρα στη συμβολή των οδών Κύπρου και Πατησίων, για την κατασκευή υπογείου πάρκινγκ στην περιοχή! Έκτοτε, ύστερα από συγκρούσεις με τα ΜΑΤ, οι κάτοικοι καταλαμβάνουν το οικόπεδο με σκοπό τη δεντροφύτευσή του. Ένα μήνα περίπου μετά, στην οδό Ναυαρίνου-Χ.Τρικούπη, κάτοικοι των Εξαρχείων καταλαμβάνουν δημόσιο οικόπεδο (πρώην πάρκινγκ) και με κομπρεσέρ εξαφανίζουν το τσιμεντένιο υπόστρωμα, μετατρέποντάς το σε πάρκο. Τώρα πλέον μπορούμε να μιλάμε για ένα χώρο κοινωνικοποίησης και αυτοοργάνωσης των ανθρώπων.

Απρίλης ‘09

Ο ερχομός του Πάσχα φέρνει τον υπνωτισμό σε μεγάλο μέρος της κοινωνίας. Για άλλη μια φορά η θρησκεία αποδεικνύεται ένα εξαιρετικά χρήσιμο εργαλείο στα χέρια της εξουσίας. Με την προσοχή στραμμένη στις λαμπάδες και τα αρνιά, η κοινωνία ολόκληρη κάνει παύση από τα γεγονότα που διαδραματίζονται τους τελευταίους μήνες. Ένα μήνα πριν τη «γιορτινή» αυτή περίοδο, η φυλακισμένη Κ.Γκουλιώνη χάνει τη ζωή της κατά τη διάρκεια εκδικητικής μεταγωγής από τις φυλακές Διαβατών προς τις φυλακές της Κρήτης. Λίγο καιρό πριν, η Κατερίνα είχε στείλει γράμμα από τις φυλακές, καταγγέλλοντας τις απάνθρωπες συνθήκες κράτησης.

Μάης ‘09

Στα τέλη αυτού του μήνα, ομάδα κατοίκων-μελών της Χρυσής Αυγής αποφασίζουν «με το έτσι θέλω» να κλείσουν την παιδική χαρά της πλατείας του Αγ.Παντελεήμονα. Στην περιοχή αυτή υπάρχει έντονη παρουσία μεταναστών, καθώς επίσης και φασιστοειδών. Ουκ ολίγες φορές έχουν παρατηρηθεί στην περιοχή επιθέσεις και τραμπουκισμοί σε βάρος των μεταναστών από τους εν λόγω «κατοίκους». Το σκηνικό διαδραματιζόταν στην περιοχή για αρκετές μέρες και οι αντιδράσεις αλληλέγγυου κόσμου έδωσαν δημοσιότητα στο γεγονός, με πορείες και αντιρατσιστική προπαγάνδα.

Ιούνης ‘09

Σύνοδος ΟΑΣΕ στην Κέρκυρα. Τα πανευρωπαϊκά αφεντικά συγκεντρώνονται για να συζητήσουν το χτίσιμο της ευρώπης-φρούριο. Να συζητήσουν και να αναπτύξουν δηλαδή, τις πολιτικές αυτές που θα αποκλείσουν τους ξένους και θα εγκλωβίσουν τους ντόπιους. Στις 8 Ιούνη, οι ευρωεκλογές αναδεικνύουν, πανευρωπαϊκά, τη δεξιά ως πρώτη δύναμη και την άκρα δεξιά ως υπολογίσιμη (σαν ο ναζισμός, ο φασισμός, το αμαρτωλό μας δηλαδή παρελθόν, να μη μας δίδαξε τίποτα). Την ίδια στιγμή, η ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία πεθαίνει, χωρίς να θρηνεί κανείς. Ευτυχώς, το 57% δεν ψήφισε καν.

Ιούλης ‘09

Άλλος ένας όμηρος του κράτους, ο Θοδωρής Ηλιόπουλος, τελευταίος αιχμάλωτος του κοινωνικού-ταξικού πολέμου του Δεκέμβρη, ξεκινάει απεργία πείνας. Ένα δυναμικό κίνημα αλληλεγγύης ξεδιπλώνεται, με αποτέλεσμα την αποφυλάκισή του ύστερα από 9 μήνες κράτηση και 2 μήνες απεργία πείνας. Τον ίδιο μήνα, λαμβάνουν χώρα παρακρατικές επιθέσεις στους κοινωνικούς χώρους Υφανέτ, Δέλτα, Βίλα Αμαλίας και στο Radio Revolt (σιδηροδρομικό βαγόνι- ραδιοφωνικός σταθμός), κάνοντάς μας να αναρωτηθούμε: είναι το κράτος παρακράτος ή το παρακράτος κράτος; Σημειωτέον ότι τον ίδιο μήνα απαγορεύεται και επίσημα η κουκούλα, ενώ παντού «βρέχει καταστολή».

Αύγουστος ‘09

Εξουσιαστές και εξουσιαζόμενοι είθισται να κάνουν διακοπές. Στην Κέρκυρα, όπου οι καλοκαιρινές διακοπές για τους περισσότερους εργαζόμενους αποτελούν ανέκδοτο, ξενοδοχοϋπάλληλοι αποφασίζουν να διεκδικήσουν τα αυτονόητα και εμβρόντητοι παραθεριστές αντικρίζουν κατειλημμένα ξενοδοχεία. Τον Αύγουστο επίσης είθισται να καίγονται τα δάση. Έτσι και φέτος, κάηκε πάλι η Αττική. Σε μια χώρα της οποίας οι κάτοικοι φαίνεται να έχουν αποδεχτεί πως ο φυσικός πλούτος είναι καταδικασμένος να καταστραφεί.

Σεπτέμβρης ‘09

Την «καυτή» απραξία του καλοκαιριού, ήρθε να σβήσει ο Σεπτέμβρης. Η προεκλογική σκακιέρα στήθηκε και όλες οι κατάλληλες κινήσεις έγιναν. Από τη μία τα κομματικά προσωπεία να κατηγορούν εκατέρωθεν για ασχήμια και από την άλλη τα ΜΜΕ να αναπαράγουν το σύστημα, αποχαυνώνοντας τον κόσμο και παίζοντας το ρόλο του επόπτη-κριτή. Κάπου στη μέση όλων αυτών, αγωνιστές ενός ακήρυχτου, κοινωνικού πολέμου, κατηγορούμενοι ως εκφραστές πολιτικής βίας, παίρνουν το ρόλο της λείας στις κανιβαλιστικές διαθέσεις των κονδυλοφόρων της εξουσίας, για την εξυπηρέτηση επικοινωνιακών-κομματικών συμφερόντων.

Οκτώβρης ‘09

Ώσπου για άλλη μια φορά, ήρθε η στιγμή ο πολίτης να εκπληρώσει το σκοπό του, να χρησιμοποιήσει το «δικαίωμα» της ψήφου του και επιτέλους να ορίσει αυτός τη ζωή του. Πέρα από αυτά, παγιδευμένες συνειδήσεις, βυθίζοντας στη λήθη τα κρίματά τους, αποφασίζουν να στηρίξουν τον σάπιο θεσμό της αντιπροσώπευσης. Ο λαός, ξεχνώντας τη φτώχεια του και την πηγή των προβλημάτων του, προσποιούμενος πως «τώρα τα πράγματα θα αλλάξουν!» πέταξε τη θέληση και δύναμή του στα σκουπίδια. Με προσχήματα διαφόρων ειδών, αρνείται να πάρει τη ζωή του στα χέρια του, να την οργανώσει διαφορετικά και να οικοδομήσει ο ίδιος το μέλλον του, μέσα από την πραγματική επικοινωνία με το συνάνθρωπό του. Για άλλη μια φορά, το δόγμα  επικράτησε της κριτικής σκέψης και η πολιτική υποκρισία επικράτησε της άμεσης δημοκρατίας.

Νοέμβρης ‘09

21^η Νοέμβρη. Το παλιό λιοτρίβι του Ινστιτούτου Ελαίας καταλαμβάνεται από ένα αρκετά μεγάλο σύνολο ανθρώπων. Το εγχείρημα αυτό ανήκει σε ένα κίνημα καταλήψεων που διανθίζει τη στείρα πραγματικότητα με ζωντάνια σε όλο τον ελλαδικό χώρο. Σαν απότοκο της εξέγερσης του Δεκέμβρη, το κίνημα αυτό προτάσσει την αυτοοργάνωση, την ανεξάρτητη πληροφόρηση, την αυτομόρφωση και τη μη εμπορευματική τέχνη.

Εμείς με τη σειρά μας, υπερήφανα ως ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΕΛΑΙΑ, ευελπιστούμε να γίνουμε ζωτικό κομμάτι της κοινωνίας και μέσα από συνελεύσεις χωρίς ιεραρχία αλλά με συντονισμό, με ομόφωνες αποφάσεις και αντιεμπορευματικό χαρακτήρα, να διαμορφώσουμε έναν εναλλακτικό τρόπο ζωής, αγκάθι στη ραχοκοκαλιά του συστήματος. Θέλουμε να μπορούμε να εκφραζόμαστε ελεύθερα, χωρίς διαμεσολαβητές, να δημιουργούμε μέσα σε ελεύθερους χώρους, χωρίς αφεντικά, κάμερες, συρματοπλέγματα και εξουσιασμούς. Αυτές οι αξίες είναι για εμάς η παρακαταθήκη του Δεκέμβρη και αυτές οι αξίες θέλουμε από δω και μπρος να εξαπλωθούν απ’ άκρη σ’ άκρη στον κόσμο όλο.

ΑΣ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΔΩ ΚΑΙ ΠΕΡΑ ΚΑΘΕ ΜΗΝΑΣ ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ

ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΕΛΑΙΑ

Απελευθερωμένος Κοινωνικός Χώρος