Monsanto Company Inc.
Βιομηχανία χημικών και πλαστικών,
Φαρμακοβιομηχανία, Αγροτική βιομηχανία.
Πολυεθνική με έδρα το Missouri των ΗΠΑ.

Πρώτο προϊόν, που παρήγαγε, υπήρξε η τεχνητή γλυκαντική ουσία, ζαχαρίνη την οποία και πούλησε στην Coca Cola.
Τις δεκαετίες 1940 και 1950, βοήθησε εκτενώς στην κατασκευή των πρώτων πυρηνικών όπλων.
Κορυφαίος παραγωγός πλαστικών (συνθετικές ίνες, πολυστυρένιο), παραμένοντας έκτοτε μεταξύ των μεγαλύτερων χημικών βιομηχανιών ανά τον κόσμο.
To 1944 η Monsanto και άλλες 15 εταιρείες ξεκίνησαν την παραγωγή του εντομοκτόνου DDT (μη βιοδιασπώμενο), το οποίο απαγορεύτηκε στις ΗΠΑ το 1972, λόγω υψηλής τοξικότητας.
Τη δεκαετία του 1960 υπήρξε μία από τις σημαντικότερες εταιρείας παραγωγής του Agent Orange (πορτοκαλί παράγοντα), χημικού όπλου (φυτοκτόνο και αποφυλλωτικό, με περιεκτικότητα διοξίνης), που χρησιμοποιήθηκε εκτενώς από τις αμερικανικές ένοπλες δυνάμεις στον πόλεμο κατά του Βιετνάμ. Σύμφωνα με τις αρχές της χώρας, περίπου 400.000 άνθρωποι σκοτώθηκαν ή ακρωτηριάστηκαν και 500.000 παιδιά γεννήθηκαν με γενετικές ανωμαλίες, εξαιτίας της χρήσης του.
Το 1970 δημιούργησε τη ζιζανιοκτόνο ουσία glyphosate (γλυφοσικό οξύ), γνωστή με την εμπορική ονομασία Roundup. Eίναι ένα από τα πλέον διαδεδομένα σε χρήση τοξικά ζιζανιοκτόνα.
Μέχρι το 1977, η Monsanto παρήγαγε το 99% των PCBs (πολυχλωριωμένα διφαινύλια), χημικές ουσίες, που χρησιμοποιούνταν ευρέως από την αμερικανική βιομηχανία ως διηλεκτρικά και ψυκτικά υγρά (μη διασπώμενοι οργανικοί ρύποι, που προκαλούν καρκίνους και πλήθος άλλων διαταραχών).
Το 1982 επιστήμονες της Monsanto κατόρθωσαν την πρώτη γενετική τροποποίηση φυτικού κυττάρου, και πέντε χρόνια αργότερα πραγματοποιήθηκαν οι πρώτες δοκιμές γενετικά τροποποιημένων καλλιεργειών.
To 1994 η εταιρεία παρουσίασε την συνδυαστική αυξητική ορμόνη βοοειδών(rBST), τροποποιώντας γενετικά την πεπτιδική ορμόνη BST. Η Monsanto υποσχόταν πως η χορήγηση της ορμόνης θα αύξαινε την παραγωγή γάλακτος, παραλείποντας να σημειώσει τις δραματικές αλλαγές που αυτή προκαλεί στις λειτουργίες των ζώων.
Το 2009 το 50% των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων της Monsanto αφορούσαν την γραμμή παραγωγής προϊόντων Roundup, καθώς εκτός από το ζιζανιοκτόνο, η εταιρεία προχώρησε στην παραγωγή γενετικά τροποποιημένων σπόρων, ανθεκτικών στο γλυφοσικό οξύ, με την εμπορική ονομασία, Roundup Ready.
Σύμφωνα με τη Monsanto, η συνδυαστική χρήση των σπόρων με το αντίστοιχο ζιζανιοκτόνο επιτρέπει στους καλλιεργητές να σπείρουν, χωρίς να διατηρήσουν μεγάλες αποστάσεις μεταξύ των φυτών, μεγιστοποιώντας την απόδοση των καλλιεργούμενων εκτάσεων. Σήμερα στις ΗΠΑ το 90% της καλλιέργειας αραβοσίτου, σόγιας, βαμβακιού, ζαχαρότευτλων και ελαιοκράμβης(canola) είναι ανθεκτική στο γλυφοσικό οξύ και επομένως έχει υποστεί γενετική μετάλλαξη.
Η εταιρεία κατοχυρώνει και ανανεώνει διαρκώς (ήδη κατοχυρωμένες) πατέντες γενετικά τροποποιημένων σπόρων, που εμφανίζουν φυσική αντίσταση σε ιούς και ζιζανιοκτόνα, αξιώνοντας, παράλληλα, την αποζημίωση της οποτεδήποτε γίνεται χρήση της τεχνολογίας της. Η καλλιέργεια της γης δεν υπακούει πλέον αποκλειστικά στους νόμους της φύσης.
Με αυτόν τον τρόπο αφενός ορισμένα είδη θεωρούνται πλέον ιδιοκτησία της Monsanto, αφετέρου οι καλλιεργητές υπογράφουν συμβόλαια με την εταιρεία, τα οποία τους δεσμεύουν και για τις μελλοντικές σπορές τους. Οι αγοραστές των σπόρων καλούνται να τους χρησιμοποιούν μία και μόνο φορά, καθώς ο σπόρος που προκύπτει μετά την πρώτη σπορά, θεωρείται και πάλι ιδιοκτησία της Monsanto, όπως άλλωστε και ο σπόρος ενός φυτού, στο όποιο έχει γίνει χρήση λιπάσματός της.
Από τα παραπάνω προκύπτει, πως η μεγαλύτερη πολυεθνική στην αγορά μεταλλαγμένων σπόρων παίζει καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση της αμερικανικής, αν όχι παγκόσμιας, νομοθεσίας για την παραγωγή και τη διάθεση των μεταλλαγμένων.
Η νομοθεσία της ΕΕ, με τα κενά και τα παράθυρα που αφήνει, διευκολύνει την προώθηση των μεταλλαγμένων. Η ιχνηλασιμότητα και σήμανση δεν εφαρμόζεται για τα κτηνοτροφικά προϊόντα, ενώ προωθεί τις «ελεύθερες ζώνες» καλλιέργειας που δεν αποτρέπουν την επιμόλυνση της συμβατικής και βιολογικής γεωργίας από ΓΤΟ. Επίσης ανέχεται κατώτατο όριο επιμόλυνσης σπόρων και τροφίμων αντί για μηδενική ανοχή και αρνείται να εφαρμόζει Διεθνές Πρωτόκολλο για τη Βιοασφάλεια παρ’ ότι το έχει εγκρίνει ως ΕΕ.

ΟΧΙ στην κυριαρχία των πολυεθνικών στο χώρο της τροφής και την εξαφάνιση του μικρού παραγωγού.

 LIVE με τους Mini and the Moochers (Swingin’ blues orchestra)

στην ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΕΛΑΙΑ αυτό το Σάββατο 3/5 στις 21.30 !!!!!!!!

ΘΕΑΤΡΟ στην  ΕΛΑΙΑ

Δευτέρα 24/3/14, 20:30

Ο ΤΥΧΑΙΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ ΕΝΟΣ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥ Ντάριο Φο

από την θεατρική ομάδα 

“Οι Μηχανικοί του Φθηνού Μελοδράματος”
(Αθήνα)

Συντελεστές:
Σκηνοθεσία: Βιβή Αντωνίου
Σκηνικά – Κοστούμια: Σεμίραμις Μοσχοβάκη
Επιμέλεια μουσικής: Σπύρος (Bokos) Μανδέλος
Επιμέλεια video: Πάνος Χριστοδούλου
Επιμέλεια αφίσας: Alber Bacami
Eπιμέλεια προγράμματος: El Volo + Βacami
Διεύθυνση Παραγωγής: Αποστόλης Κόσσυβας
Υπεύθυνος επικοινωνίας/Βοηθός Παραγωγής: Ανδρέας Ψαθάς

Εμφανίζονται (με αυτή τη σειρά):
Αδάμ Δουλγεράκης – Αστυφύλακας
Σπύρος (Bokos) Μανδέλος – Αστυνόμος Μπερτότσο
Αποστόλης Κόσσυβας – Τρελός
Αλέξανδρος Αλεξόπουλος – Αστυνόμος Πιζάνι
Κώστας Κατσαρός – Διοικητής
Κέλλυ Καζιάνη – Δημοσιογράφος

Παραγωγή:
Ξανθίας Α.Μ.Κ.Ε. Θεατρικών Θεαμάτων

*παίζεται από το 2012

Ο ΝΤΑΡΙΟ ΦΟ ΓΙΑ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ

Πώς μου ήρθε αλήθεια να γράψω αυτό το έργο; Μ’ έσπρωξε η ανάγκη να φωνάξω για ό,τι γινόταν γύρω μου. Την άνοιξη του ’70 οι φίλοι της δουλειάς μας, προοδευτικοί άνθρωποι στο σύνολό τους, με πίεζαν να γράψω ένα έργο για τις βόμβες που έσκασαν σε δύο τράπεζες του Μιλάνου, με τη βεβαιότητα ότι δεν τις τοποθέτησαν προοδευτικά στοιχεία και με τη σιγουριά ότι η «αυτοκτονία» του Πινέλι, που ανακρινόταν σαν ένοχος, ήταν καθαρή δολοφονία. Πρέπει να γραφτεί ένα τέτοιο έργο, μου έλεγαν, γιατί το κοινό δεν ενημερώνεται σωστά, με αποτέλεσμα να μη νιώθει τους πραγματικούς ενόχους και να κυριεύεται από αγωνία, φόβο και άγχος. Ακόμα και οι προοδευτικές εφημερίδες της Ιταλίας σιωπούσαν, απέφευγαν να πάρουν τη σωστή θέση. Μάταια περιμέναμε όλοι κάποιο γερό ψάξιμο, μια δυνατή κραυγή διαμαρτυρίας… Τίποτα…
Έπρεπε λοιπόν κάτι να κάνουμε. Έπρεπε να βοηθήσουμε να μάθει ο κόσμος με τι τρόπο οργανώνονται οι δυναμιτιστικές ενέργειες, οι αιματοχυσίες, και από ποιους… Αρχίσαμε πρώτα-πρώτα έρευνες πάνω στην υπόθεση Πινέλι. Δικηγόροι, δημοσιογράφοι, φίλοι μας, βγάζουν φωτοαντίγραφα εγγράφων που δεν είχαν δημοσιευτεί ποτέ. Καταφέρνουμε να χώσουμε τη μύτη μας σε έγγραφα ανακρίσεων απόρρητων, με τη βοήθεια φίλων μας μέσα στις δικαστικές υπηρεσίες. Είδαμε έτσι ξεκάθαρα τα γεγονότα που μας έπεισαν ότι ο θάνατος του Πινέλι δεν ήταν αυτοκτονία αλλά σίγουρα εκπαραθύρωση.

Έτσι δημιουργήθηκε η βάση αυτής της κωμωδίας. Μάλλον φάρσας… Γιατί τόσο γελοίες, τόσο οδυνηρά γελοίες ήταν οι ενέργειες των ανακριτικών μεθόδων και οι αντιφάσεις των επίσημων δηλώσεων. Η πρεμιέρα μας έπεσε στις μέρες της δίκης. Και η επιτυχία μας ήταν τρομακτική. Γεμάτο κάθε μέρα το θέατρο. Όρθιοι, πολλές φορές πλάι μας, δίπλα στη σκηνή.
Πού οφείλεται η επιτυχία αυτού του έργου; Όχι τόσο στο ότι σατιρίζει τις οργανωμένες ψευτιές των αρχών και των οργάνων τους αλλά περισσότερο γιατί καυτηριάζει τα παχιά λόγια περί σοσιαλδημοκρατίας και καγχάζει για τα κροκοδείλια δάκρυα πολλών σοβαροφανών πολιτικών ή τη «δυναμική» αγανάκτιση μερικών άλλων για κάθε σκάνδαλο που ξέρουν πολύ καλά ότι είναι ένα σκάνδαλο-κάθαρση του συστήματος…Με αποτέλεσμα ο απληροφόρητος κοσμάκης να ξεσπάει φωνάζοντας ικανοποιημένος: «Ζήτω αυτή η μπασταρδεμένη σκατοκοινωνία μας, που σκουπίζεται με αρωματισμένο χαρτομάντηλο και που σε κάθε ρέψιμο αηδίας βάζει το χέρι μπροστά στο στόμα της σαν μια καλομαθημένη κυρία…»
Το έργο μας παίζεται από τότε με αμείωτη επιτυχία. Ίσως γιατί και η ζωή συνεχίζεται και πληθαίνουν κάθε τόσο η αιματοχυσία, οι μπόμπες και τα μεγάλα λόγια και τα μεγάλα σκάνδαλα… Πάντα από τα ίδια συστήματα που οργανώνουν τη βία και που δεν μπορούν να χωνέψουν αυτούς που δεν σκύβουν το κεφάλι. Ώσπου κάποτε αυτός ο απληροφόρητος κοσμάκης να καταλάβει τι γίνεται γύρω του και να μετατρέψει το ρέψιμο της αηδίας του σε μια τεράστια βόμβα που θα τινάξει στον αέρα όλη αυτή τη μπασταρδεμένη κοινωνία μας.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 7/3, στις 20:30 στην Κατάληψη Ελαία
ΠΡΟΒΟΛΗ ΤΑΙΝΙΑΣ “Η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΑΛΓΕΡΙΟΥ”- 1966
Ταινία πολιτική και επική, απαράμιλλου ρεαλισμού, με δομή που στηρίζεται σε δύο διαφορετικά είδη κινηματογράφου, στο ντοκιμαντέρ και το σινεμά στην κλασική του μορφή. Ταινία–ύμνος στη συλλογική μνήμη του αγώνα για ανεξαρτησία, που ακόμα παραμένει εξαιρετικά δημοφιλής στην Αλγερία.
Η συναρπαστική αντιαποικιοκρατική ταινία για την αλγερινή επανάσταση βασίζεται στο βιβλίο του Saadi Yacef «Αναμνηστικά από τη Μάχη του Αλγερίου» με κύριο σκηνογραφικό φόντο τις διώξεις, τα βασανιστήρια, τις συλλήψεις στις δαιδαλώδεις φτωχογειτονιές της Κάσμπα, κάστρου του Εθνικοαπελευθερωτικού Μετώπου FLN στην πρωτεύουσα Αλγέρι.
Το επικό αυτό φιλμ απαράμιλλου ρεαλισμού ακολουθεί τα χνάρια νεορεαλιστών πρωτοπόρων δημιουργών.
Σε αντίθεση όμως με το πνεύμα του νεορεαλισμού το κύριο ιστορικό γεγονός που απεικονίζεται μέσα από σύνθεση ντοκουμενταρίστικων αναπαραστάσεων στους αυθεντικούς τόπους και με μη επαγγελματίες ηθοποιούς, δεν είναι μηδαμινής αλλά ύψιστης σημασίας.
Οι χαρακτήρες παρουσιάζονται σύνθετοι –με τη συμβολή των γυναικών στην υπόθεση της ανεξαρτησίας, ζωτική– ενώ οι σημαντικές λεπτομέρειες αγγίζουν ως και τις μορφές που εμφανίζονται έστω για κάποια δευτερόλεπτα και αποσπούν την προσοχή του θεατή!
Ο δεξιοτεχνικός χειρισμός του πλήθους μεταδίδει το πάθος των πραγματικών γεγονότων.

Η δύναμη της ταινίας πάνω στο κοινό υπήρξε καθοριστική, τόσο που οι γαλλικές κυβερνήσεις την είχαν απαγορεύσει μέχρι το 1971.
Από τις μεγαλύτερες ταινίες του 20ού αιώνα.

Σενάριο: Τζίλο Ποντεκόρβο, Φράνκο Σολίνας
Παίζουν: Ζαν Μαρτέν, Μπραχίμ Χατζαντί, Ούγκο Παλέτι, Γιασέφ Σααντί κ.ά.
Παραγωγή: ΑΛΓΕΡΙΑ, ΙΤΑΛΙΑ (1966)
Μουσική: Ένιο Μορικόνε – Τζίλο Ποντεκόρβο
Continue reading →

Σας πληροφορούμε ότι το Σάββατο 22/2, 17:00, στην Κατάληψη Ελαία, θα πραγματοποιηθεί σεμινάριο πάνω στην επεξεργασία εικόνας (πρόγραμμα adobe photoshop).

Με αφορμή τον κύκλο σεμιναρίων
“σώμα χωρίς όργανα” που θα ξεκινήσει από αύριο στην κατάληψη ελαία από την ομάδα Θέατρο Ανάποδα https://theatroanapoda.wordpress.com/

ΠΡΟΒΟΛΗ του ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ
“LUCKY PEOPLE CENTER INTERNATIONAL”
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 14/2, 20:30, ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΕΛΑΙΑ

Οι Lucky People Center είναι μια κολεκτίβα από τη Σουηδία αποτελούμενη από μουσικούς και multi-media καλλιτέχνες.
Το Lucky People Center International είναι ένα flash-cut ντοκιμαντέρ που χρησιμοποιεί ένα παλλόμενο techno beat πίσω από ένα μοντάζ εικόνων με συζητήσεις, συνεντεύξεις, περφόρμανς, ποίηση και χορό. Γυρισμένο σε διάστημα πολλών ετών σε διάφορες γωνιές του κόσμου μερωσικούς, αγγλικούς, ιαπωνικούς και άλλους διαλόγους.

Θέατρο Ανάποδα
Kύκλος σεμιναρίων
‘σώμα χωρίς όργανα’

Ένα σεμινάριο γεωμετρικής αφαίρεσης πάνω στο σώμα με στόχο τη δημιουργία
ενός πρώτου υλικού για τη μελέτη του εργου ‘Μηχανή Άμλετ’ του Heiner Muller. Το
σεμινάριο θα ερευνήσει τη ρυθμική δράση ως εξίσωση της κίνησης σε συνάρτηση
με την πολλαπλή χρήση ενός αντικειμένου και θα πραγματοποιηθεί στο χώρο της
κατάληψης ελαία δίνοντας έμφαση στον ίδιο τον περιβάλλοντα χώρο της Ελαίας.
∆ιάρκεια 10 ώρες,
Πέμπτη 13/02 – 18:00-21:00
Πέμπτη 20/02 – 18:00-21:00
Πέμπτη 27/02 – 18:00-22:00
Το σεμινάριο απευθύνεται σε καλλιτέχνες του δρόμου, performers, ηθοποιούς,
εικαστικούς, μουσικούς και σε όσους ενδιαφέρονται να ερευνήσουν τα εκφραστικά
τους εργαλεία.
Για περισσότερες πληροφορίες ή για κάποιο αντίγραφο του έργου (‘Μηχανή
Άμλετ’) επικοινωνήστε μαζί μας στο email : theatroanapoda@yahoo.com
theatroanapoda
https://theatroanapoda.wordpress.com/

Η Γερμανο-εβραία φιλόσοφος Χάνα Άρεντ αναλαμβάνει να καλύψει για το αμερικανικό περιοδικό «New Yorker» τη δίκη του ναζί εγκληματία Άντολφ Άιχμαν στην Ιερουσαλήμ και σοκάρει τους πάντες με τη θαρραλέα, αντισυμβατική προσέγγισή της.

Η πιο δύσκολη μνήμη είναι πάντα η μνήμη του παρόντος.
Είναι πιο εύκολο να καλλιεργούμε μνήμες μακρινές που συγκινούν χωρίς να διαπερνούν τη ζωή μας, αντί να τις χρησιμοποιούμε γι αυτό που είναι απαραίτητες: να μας κάνουν να αντιλαμβανόμαστε αυτό που ζούμε.
Σε πενήντα χρόνια, μπορεί να μας ζητηθεί να απαντήσουμε:
Μα δεν είδατε; Δεν καταλάβατε;
Κι εμείς μπορεί να απαντήσουμε όπως τόσοι άλλοι απάντησαν:
 Όχι, δεν είχα δει, δεν είχα καταλάβει…
ΜΙΑ ΤΑΙΝΙΑ ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΚΑΝΟΥΝ “ΚΑΛΑ” ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΟΥΣ
ΚΑΙ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΝ ΤΑ ΤΕΡΑΤΑ ΠΟΥ ΦΤΙΑΧΝΟΥΝ ΜΕ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥΣ 

Αντάρτισσα, εξόριστη στη Χίο, το Τρικέρι και τη Μακρόνησο, η ηλικιωμένη κυρία (προφανώς γύρω στα 80) στρέφεται στο φακό και λέει: «εμείς είχαμε ιδανικά κυρία μου». Απευθύνεται βέβαια στην σκηνοθέτιδα Αλίντα Δημητρίου το εξαιρετικό ντοκιμαντέρ της οποίας «Η Ζωή στους Βράχους» προβλήθηκε την άνοιξη στο 11ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης.

Η Δημητρίου βρήκε 33 γυναίκες οι οποίες, μετά το 1945, έζησαν την ελληνική τραγωδία του εμφυλίου πολέμου. Άλλες ανέβηκαν στο βουνό, εντάχθηκαν στον Δημοκρατικό Στρατό και πολέμησαν στο πλευρό των κομμουνιστών κι άλλες συνελήφθησαν και εξορίστηκαν. Αγέρωχες, περήφανες και με απερίγραπτη ζωντάνια στέκονται μπροστά στο φακό και αφηγούνται ιστορίες φρίκης, πολέμου και βασανιστηρίων. Ήταν ίσως η μόνη φορά που είδα το κοινό να γελάει, να δακρύζει και να χειροκροτεί ταυτόχρονα.
Αυτή η «κινηματογραφημένη προφορική ιστορία» δηλώνει με τον καλύτερο τρόπο το ρόλο του ντοκιμαντέρ στη διατήρηση της μνήμης. Άνθρωποι χωρίς όνομα και χωρίς φωνή (όπως οι γυναίκες του ντοκιμαντέρ) αφήνουν τα ίχνη τους στο φιλμ καθώς οι μικρές τους ιστορίες γίνονται μέρος της μεγάλης Ιστορίας ενός λαού.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΑΛΙΝΤΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

Η σκηνοθέτιδα Αλίντα Δημητρίου, που πέθανε τα ξημερώματα της Τρίτης 30 Ιουλίου 2013 στην Αθήνα, σε ηλικία 78 ετών ήταν σημαντική καλλιτέχνιδα του αριστερού χώρου, γνωστή για την συνέπεια και την πολιτική άποψή της. Η Αλίντα διέπρεψε στον χώρο του ντοκιμαντέρ, έκανε σημαντική έρευνα και παρουσίασε πτυχές της ελληνικής ιστορίας που διαφορετικά θα έμεναν θαμμένες.

Ένα ντοκιμαντέρ για τη συγκλονιστική υπόθεση ποινικοποίησης του HIV στην Ελλάδα. Η εξιστόρηση της δίωξης των οροθετικών γυναικών, οι οποίες προσήχθησαν από την Ελληνική Αστυνομία, υπέστησαν εξαναγκαστικούς ελέγχους για ΗΙV, προφυλακίστηκαν για κακούργημα, και τελικά διαπομπεύτηκαν, όταν οι φωτογραφίες και τα προσωπικά τους δεδομένα δημοσιοποιήθηκαν στα ΜΜΕ, λίγες μέρες πριν τις εθνικές εκλογές της 6ης Μαΐου 2012.

ΘΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ ΚΑΦΕΝΕΙΟ ΜΕ TAPAS (ισπανικού τύπου μεζέδες), ΡΑΚΟΜΕΛΟ ΚΑΙ ΚΡΑΣΟΜΕΛΟ.

Το ημερολόγιο της Ελαίας που επισυνάπτεται στο παρακάτω λινκ βασίζεται σε αφίσες που έχουν δημοσιεύθει από την Κατάληψη μέσα στα τέσσερα χρόνια λειτουργίας της. Το ημερολόγιο διατίθεται ελεύθερα σε όποιον το επιθυμεί και σύντομα θα γίνει συλλογική παραγγελία έγχρωμων έντυπων ημερολογίων α4 ή α3 για την οποία θα σας ενημερώσουμε άμεσα.

2014doc2

ΠΑΡ. 13/12, 20:00   ΤΟΠΙΚΟΠΟΙΗΣΗ & ΑΠΟΑΝΑΠΤΥΞΗ

Γ. Κολέμπας (πρώην εκπαιδευτικός, βιοκαλλιεργητής, συγγραφέας) –  www.topikopoiisi.com

Γ. Μπίλλας (εκπαιδευτικός, βιοκαλλιεργητής, μέλος κίνησης “Από Κοινού”, συγγραφέας) – apokoinou.com

θα ακολουθήσει εργαστήρι ζυμαρικών & συλλογική κουζίνα (φέρτε ό,τι μπορείτε)

ΣΑΒ. 14/12, 20:00    Η ΚΡΙΣΗ ΩΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΕΞΑΙΡΕΣΗΣ-ΕΚΤΑΚΤΗΣ ΑΝΑΓΚΗΣ

Συζήτηση με την Ομάδα Αυτομόρφωσης του Στεκιού Μεταναστών Βόλου

πάνω στα βιβλία των G.Agamben και Α.Αθανασίου

θα ακολουθήσει συλλογική κουζίνα με ζεστές σούπες σε καζάνι

 LIVE με τους “ΓΕΙΤΟΝΕΣ” και οργανοπαιξίες με ρεμπέτικα-παραδοσιακά τραγούδια

Την Τετάρτη 27/11, 8:30, στην Κατάληψη Ελαία, θα πραγματοποιηθεί εκδήλωση-παρουσίαση της εφημερίδας δρόμου “Άπατρις” από την Κρήτη, μετά την εξέλιξη της σε πανελλαδικό έντυπο.