Επιταχύνονται οι διαδικασίες για το ξεπούλημα του Ερημίτη (και άλλων ακινήτων του δημοσίου), μετά από την συνεδρίαση του ΤΑΙΠΕΔ που έγινε στις 11/9. Στη συνεδρίαση αποφασίστηκε να περάσει στην επόμενη φάση η μοναδική πρόταση εκμετάλλευσης της περιοχής, από την ένωση προσώπων NCH New Europe Property Fund II LP και NCH Balkan Fund L.P. Ο όμιλος NCH CAPITAL INC φαίνεται να έχει μεγάλη εμπειρία στο να επενδύει στα ερείπια εξαθλιωμένων κοινωνιών, όντας από τους πρώτους που συμμετείχαν στο μεγάλο φαγοπότι που πρόσφερε στους καπιταλιστές η κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης.

Το κράτος από τη μεριά του δεν κρατάει καν τα προσχήματα, καταργώντας -έστω και τυπικά- την όποια διαδικασία επιλογής ανάμεσα σε επενδυτικές προσφορές (στην περίπτωση αυτή είναι μόνο μια). Το γεγονός αυτό έχει τη σημασία του, όχι για το ορθόν της τυπικής διαδικασίας κράτους/κεφαλαίου -μιας και κάτι τέτοιο δεν υφίσταται-, αλλά γιατί το κράτος για ακόμα μια φορά προσπαθεί, στο πνεύμα του δόγματος του σοκ,  να αποφύγει την οργάνωση και αντίσταση των ντόπιων κοινωνιών.

Παραπέμπουμε και σε παλαιότερη δημοσίευση μας με βίντεο σχετικά με το ΤΑΙΠΕΔ εδώ

Κατάληψη Ελαία

Τα καθεστωτικά μέσα στον συνήθη ρόλο τους ως διαμεσολαβητές της εξουσίας, προσπαθούν να προλειάνουν το έδαφος για τον ταξικό/κοινωνικό πόλεμο που ήδη έχει ξεκινήσει σε κάθε αντιστεκόμενο κομμάτι της κοινωνίας.

Ας ξεκινήσουμε λέγοντας ότι το Ινστιτούτο Ελαίας ΔΕΝ είναι κατειλημμένο σε όλα του τα κτήρια! Όπως έχουμε ξανααναφέρει, ο ευρύτερος χώρος αποτελείται από 3 κτήρια (της πρώην υπηρεσίας, ένα ετοιμόρροπο πολυόροφο και το παλιό λιοτρίβι). Υπό κατάληψη τελεί μόνο το εγκαταλλελειμένο για χρόνια παλιό λιοτρίβι, όπου στεγάζεται ο κοινωνικός χώρος της κατάληψης Ελαία. Στο προαναφερθέν ετοιμόρροπο, στο οποίο η κατάληψη Ελαία δεν διατηρεί την ίδια σχέση κοινωνικής ιδιοκτησίας, στεγάζονταν κατά καιρούς μετανάστες εργάτες, απεγνωσμένοι και αποδιωγμένοι από πολλές γειτονιές. Ήταν τιμή μας να γειτονεύουμε με αυτούς τους ανθρώπους, όσο σύντομη κι αν καθίστατω αναγκαστικά η σχέση μας. Γιατί για μας, η προσπάθεια παρανομοποίησης των πιο εξαθλιωμένων και υποτιμημένων κομματιών της εργατικής τάξης θα μας βρίσκει πάντα απέναντι. Όσο προσπαθούν τα καθεστωτικά μέσα να εντείνουν τα αισθήματα ανασφάλειας και φόβου, τόσο εμείς θα προτάσσουμε την αλληλεγγύη μας σε κάθε κομμάτι των εκμεταλλευομένων.

Όσον αφορά στο “πρωτοσέλιδο”, γνωρίζουμε πολύ καλά ότι η εξαθλίωση και η γκετοποίηση γεννούν βία. Βία της οποίας τον γεννήτορα δεν αναγνωρίζουμε στα ίδια τα υποκείμενα που καταλήγουν να την φέρουν, αλλά σε ένα σύστημα βαθιάς ταξικής ανισότητας, στο οποίο όλοι εν δυνάμει περισσεύουμε. Και ενάντια στο οποίο αντιστεκόμαστε. Ωστόσο, η βία που ασκείται ανάμεσα στα εκμεταλλευόμενα κομμάτια της κοινωνίας μας λυπεί βαθιά, ενώ ταυτόχρονα γίνεται βούτυρο στο ψωμί των κατασταλτικών μηχανισμών.

Η πολιτική μας εξόντωση δεν θα επιτευχθεί με τέτοια αστεία λιβελογραφήματα. Οι αγώνες μας και οι προσωπικές  σχέσεις που χτίζουμε θα είναι πάντα ισχυρότερες. Από εκεί και πέρα ο καθένας διαλέγει μεριά.

ΤΟ ΠΑΡΑΚΡΑΤΟΣ ΕΜΠΡΗΣΤΗΣ, ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΕΠΕΝΔΥΤΗΣ

 Παρασκευή 13 Ιουλίου δέχεται εμπρηστική επίθεση το κτίριο της Κατάληψης Δράκα, με αποτέλεσμα ο πρώτος όροφος του κτιρίου να γίνει στάχτη.

Το κτίριο βρισκόταν στην ευθύνη του Νοσοκομείου Κέρκυρας, η διοίκηση του οποίου το είχε παραμελημένο και αφημένο να ρημάζει επί δεκαετίες. Ήδη από τον καιρό που λειτουργούσε ως ΤΕΕ Νοσηλευτικής ήταν σε άθλια κατάσταση, με τη στέγη να στάζει και σοβάδες να πέφτουν από τα ταβάνια. Αυτός άλλωστε ήταν και ο λόγος που η διευθύντρια του ΤΕΕ ζητούσε επίμονα τη μεταστέγαση του κτιρίου. Από τη στιγμή που καταλάβαμε το κτίριο, προβήκαμε με δικό μας κόπο, χρόνο και έξοδα σε εργασίες επισκευής και συντήρησης, οι οποίες το κατέστησαν βιώσιμο. Ταυτόχρονα, ο χώρος έπαψε να είναι ένα άψυχο και άδειο κτίριο, ένα απλό “περιουσιακό στοιχείο” του κράτους, κλειστό και άχρηστο για την κοινωνία, και απέκτησε ζωή. Αφενός προσέφερε στέγη σε πολλούς που την χρειάστηκαν, αφετέρου μετατράπηκε σε ανοιχτό κοινωνικό χώρο, προσβάσιμο σε όλους όσους ήθελαν είτε να συμμετάσχουν στις συνελεύσεις του, είτε να παρακολουθήσουν προβολές, εκδηλώσεις, βιβλιοπαρουσιάσεις, αυτοοργανωμένα μαθήματα, να βοηθήσουν στην καλλιέργεια του μποστανιού, να ψυχαγωγηθούν στο πολιτικό καφενείο.

Ξαφνικά, μετά τον εμπρησμό και την καταστροφή του κοινωνικού αυτού χώρου, η διοίκηση του νοσοκομείου ανακοινώνει ότι προτίθεται να τον “αξιοποιήσει”, πράγμα που φαντάζει πολύ εντυπωσιακό, αν αναλογιστούμε πόσο “νοιάστηκε” για το κτίριο, πριν αυτό αποκτήσει κοινωνικό χαρακτήρα. Το όψιμο αυτό ενδιαφέρον του κράτους δεν μας εκπλήσσει καθόλου. Τι κι αν το Γενικό Νοσοκομείο Κέρκυρας είναι σε άθλια κατάσταση, με απλήρωτους εργαζόμενους, ελλείψεις σε προσωπικό, ιατροφαρμακευτικό υλικό και αναλώσιμα; Τι κι αν χρεώνει 5 ευρώ το κεφάλι για μια επίσκεψη στα εξωτερικά ιατρεία; Τι κι αν τα νοσοκομεία έχουν χρέη εκατομμυρίων; Το κράτος είναι πάντα πρόθυμο να εξασφαλίσει χρηματοδότηση για να βάλει λουκέτο σε έναν κοινωνικό και πολιτικό χώρο. Βρίσκει επίσης χρήματα για να πληρώνει ιδιωτική εταιρία security για να φυλάει ένα καμένο κτίριο, μην τυχόν και μπούμε να το καθαρίσουμε ή να το επισκευάσουμε. Τι κι αν το Νοσοκομείο της Κέρκυρας χρειάστηκε δεκαετίες για να κατασκευαστεί; Στην Κατάληψη Δράκα ο εργολάβος είναι έτοιμος να αναλάβει από αύριο κιόλας. Φαίνεται ότι για τη διοίκηση του νοσοκομείου είναι σημαντικότερες οι “συνεργασίες” με εργολάβους από την υγεία όσων είχαν την ατυχία να χρειαστούν τις υπηρεσίες του Νοσοκομείου Κέρκυρας.

Σε ένα κτίριο χωρίς ρεύμα δεν μπορεί να υπάρξει βραχυκύκλωμα. Σε ένα κτήριο που ήταν άδειο τη στιγμή της φωτιάς, δεν μπορεί να υπάρξει “ανθρώπινο λάθος”. Σε μια Παλιά Πόλη με παμπάλαια κτίρια και σάπιες ηλεκτρολογικές εγκαταστάσεις, είναι αστείο να συμβαίνει “βραχυκύκλωμα” σε μία πολιτική κατάληψη στέγης με ριζοσπαστικά χαρακτηριστικά στην οποία υπήρχε συνεχής παρουσία κόσμου. Ειδικά όταν το “βραχυκύκλωμα” συμβαίνει μέσα στο ελάχιστο χρονικό διάστημα που κανείς δεν υπήρχε στο κτίριο. Οι συμπτώσεις τελειώνουν όταν η πυροσβεστική φτάνει στο σημείο της φωτιάς και ψάχνει να βρει βασικά εργαλεία κατάσβεσης και δεν μπορεί να ταιριάξει τους σωλήνες πυρόσβεσης μεταξύ τους. Οι αυταπάτες τελειώνουν όταν οι ασφαλίτες στέκονται μπροστά σε έναν χώρο που καίγεται και μοναδικό μέλημά τους είναι να μάθουν την ταυτότητα των διαμενόντων, αντί την ταυτότητα του πιθανού εμπρηστή. Πράγμα που εξηγεί την “επιτυχία” τους στην ανεύρεση των εμπρηστών της Κατάληψης Ελαία και της εβραϊκής συναγωγής τον Απρίλιο του 2011.

Δεν πιστεύουμε στις συμπτώσεις. Δεν ξεχνάμε τα ψεύτικα τηλεφωνήματα στην πυροσβεστική κατά το παρελθόν ότι δήθεν η κατάληψη καίγεται. Δεν μπορούμε να παραβλέψουμε τις εθνικιστικές απειλές και τη στοχοποίηση της κατάληψης μέσω διαδικτύου. Δεν ξεχνάμε τη λάσπη και τα ψεύδη των τοπικών μίντια. Θυμόμαστε ακόμη τις επισκέψεις έξω από το χώρο της κατάληψης του διοικητή του νοσοκομείου με διάφορους γραβατωμένους.

Είναι πολλοί αυτοί που ενοχλούνται από την ύπαρξη στο κέντρο της πόλης ενός αυτοοργανωμένου κοινωνικού χώρου με ελευθεριακά προτάγματα. Δεν είναι καιροί για ανθρώπους που παίρνουν τη ζωή τους στα χέρια τους. Δεν είναι καιροί για ανθρώπους με συνείδηση. Είναι καιροί για φόβο, παραίτηση, ατομισμό, αποξένωση. Είναι καιροί καταστολής, εξαθλίωσης, υποταγής και ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας.

ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΔΡΑΚΑ

Κατάληψη Δράκα

Το βράδυ της Τρίτης  11 Ιουλίου, λίγο πριν τα μεσάνυχτα, ο ελεύθερος κοινωνικός χώρος της Κατάληψης Apertus, δέχτηκε επίθεση με αυτοσχέδιο εκρηκτικό-εμπρηστικό μηχανισμό, με αποτέλεσμα να προκληθούν φθορές. Παράλληλα, εκδηλώθηκε φωτιά στο προαύλιο χώρο της κατάληψης. Ο χώρος εκείνη την ώρα ήταν άδειος και δεν υπήρξε κανένας τραυματίας. Η έκρηξη ακούστηκε σε όλη την περιοχή του Αγίου Δημητρίου. Γείτονες από την περιοχή έσπευσαν και έσβησαν την φωτιά και αμέσως ειδοποίησαν άτομα από την συνέλευση της κατάληψης.

Η κατάληψη Apertus, αποτελεί εδώ και δυο χρόνια, ένα χώρο πολιτικής συνάντησης και συλλογικοποίησης, που σκοπός του δεν είναι απλά η λειτουργία του, αλλά το χτίσιμο δομών κοινωνικής αλληλεγγύης και η κυκλοφορία των αγώνων μέσα στην πόλη. Για αυτό εκτός από πολιτικές εκδηλώσεις, συζητήσεις, παρουσιάσεις βιβλίων, προβολών, συλλογικών γιορτών κτλ στο χώρο της κατάληψης, διοργανώνονται και μέσα στην πόλη χαριστικά παζάρια,  θεατρικές παραστάσεις κτλ. Το κύριο μέλημα μας  και επιδίωξη παραμένει η σύνδεση μας με την τοπική κοινωνία και τους  κοινωνικούς αγώνες της.

Δεν χρειάζεται να έχουμε  γνώσεις κατασκοπίας για να καταλάβουμε πως αυτό το συμμορίτικο χτύπημα μπορεί να προέρχεται μόνο από το χώρο της νεοναζιστικής οργάνωσης της Χρυσής Αυγής. Μια οργάνωση που σέρνεται σα φίδι στο κοινωνικό πεδίο της πόλης χύνοντας ρατσιστικό δηλητήριο στο διάβα της, που με τις εθνικιστικές της ιδεοληψίες προσπαθεί να σπείρει ζιζάνια ανάμεσα στους καταπιεσμένους, που αποτελεί μια άτυπη εφεδρεία καταστολής του κράτους… Μια οργάνωση, προσποιούμενη την «αντισυστημική», «φιλανθρωπική», «αντιμνημονιακή», προσπαθεί να καλύψει το πραγματικό της ρόλο που δεν είναι άλλος από την διαχείριση του καπιταλισμού σε κρίση. Οι απανταχού χρυσαυγήτες, λοιπόν, υπόσχονται σε όσους τους ακολουθήσουν ότι θα τους βοηθήσουν να λύσουν τα προβλήματά τους, να βρουν δουλεία, να μπορούν χωρίς φόβο, όπως λένε,  να πηγαίνουν για ψώνια… Στην ευρύτερη περιοχή του Αγρινίου μοιράζουν υποσχέσεις να λύσουν μια και καλή το «πρόβλημα με την εγκληματικότητα των Ρομά», οραματιζόμενοι στην πραγματικότητα ένα πογκρόμ που παραπέμπει απευθείας στο φασισμό του Χίτλερ. Και ενώ διατυμπανίζουν ότι επιτελούν κοινωνικό έργο και νόμιμη πολιτική δράση στο παρασκήνιο μαχαιρώνουν μετανάστες, τοποθετούν εμπρηστικούς μηχανισμούς σε αυτοδιαχειριζόμενους χώρους. Έτσι στο Αγρίνιο επιβεβαίωση αυτού του πράγματος αποτελούν η επίθεση στη Κατάληψη Apertus καθώς και το σκηνικό επίθεσης στους Ρομά που έστησαν στο Παναιτώλιο. Αναβιώνοντας έτσι ένα σύγχρονο απαρτχάιντ , ευθύνες για το όποιο έχουν και κάποια τοπικά ΜΜΕ που εδώ και καιρό δημιουργούν το κατάλληλο κλίμα.

Όμως τα προβλήματα  μέσα στις κοινωνίες προκύπτουν από την φύση του καπιταλιστικού συστήματος και από τις κοινωνικές σχέσεις που αυτό δημιουργεί. Κανένας δεν πρόκειται να βοηθηθεί συνολικά παίρνοντας απλά ένα «τηλέφωνο την Χρυσή Αυγή». Αυτοί οι τενεκέδες της Χρυσής Αυγής που σήμερα προφέρουν απλόχερα την βοήθεια τους, αύριο θα ζητούν ανταλλάγματα, όπως κάνουν οι νταβατζήδες και οι προστάτες. Έτσι και αλλιώς η ιδέα τους για δημιουργία  σωμάτων περιπολίας σε γειτονιές μοιάζει με πολύ καλή μπίζνα. Καλούμε την τοπική κοινωνία, να μην χάψουν τα ψέματα από  τις φαιδρές προσωπικότητες που αποτελούν τον  τοπικό πυρήνα της φασιστοοργάνωσης, να μην επιτρέψουν την φασιστομούρη των χρυσαυγητών να χωθεί στην καθημερινότητα και στη ζωή τους. Να γυρίσουν την πλάτη σε κάθε επίδοξο προστάτη των κοινωνικών συμφερόντων.

Η ιστορικότητα της κρίσης δείχνει πως αυτή οδηγεί στην εντατικοποίηση της εκμετάλλευσης, την εξαθλίωση και στον κοινωνικό εκφασισμό. Η έξοδος από την κρίση δεν θα έρθει ούτε από το κράτος, ούτε από το παρακράτος, ούτε από τις συμμορίες. Η άμυνα μας απέναντι στην κρίση είναι οι σχέσεις αλληλοβοήθειας και αλληλουποστήριξης, η αυτοοργάνωση, οι κοινωνικές δομές, η συντροφικότητα και η αλληλεγγύη. Μόνο έτσι μπορούμε να σταθούμε στα πόδια μας και  διαφυλάξουμε την αξιοπρέπεια μας.

Τα «επεισόδια» (όπως απαξιωτικά αναφέρονται από τον τοπικό αστικό τύπο) που ξεκίνησαν με τις απόπειρες παρουσίας της Χρυσής Αυγής στο Αγρίνιο,  δεν είναι μια «βεντέτα» μεταξύ κάποιων άκρων. Προκύπτουν από την ίδια την ιστορία του Αγρινίου… Η κοινωνία μιας πόλης με βαθιά αγωνιστική διαδρομή, με αιματηρές μνήμες από εργατικούς αγώνες, με μαζικές εκτελέσεις και δημόσιους απαγχονισμούς, δεν μπορεί να αφήσει τους απογόνους των χαφιέδων, των δοσίλογων και των γερμανοτσολίαδων να περιφέρονται προσποιούμενοι τους σωτήρες στους δρόμους, τα σοκάκια και τα χωράφια της.

Η απάντηση μας είναι πολιτική και κινηματική!

Ούτε βήμα πίσω!

Ούτε στο Αγρίνιο, ούτε πουθενά

Τσακιστέ τους φασίστες σε πόλεις και χωριά

11 Ιουλίου 2012

Κατάληψη Apertus

Καλυβίων 70, Αγρίνιο

 https://apertus.squat.gr/

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΕΛΑΙΑ

ΠΕΡΙ ΤΩΝ “ΚΤΗΡΙΩΝ” ΤΟΥ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟΥ ΕΛΑΙΑΣ

Με αφορμή όλη αυτήν τη συζήτηση περί «αξιοποίησης» του ινστιτούτου Ελαίας που πραγματοποιείται το τελευταίο διάστημα από τοπικούς άρχοντες κάθε λογής, νομίζουμε ότι ήρθε η στιγμή να ξεκαθαριστούν κάποια πράγματα σχετικά με το ζήτημα. Αν μη τι άλλο, οι κουβέντες αυτές που διεξάγονται με φαντασμαγορικό τρόπο στα τηλεοπτικά πάνελ, στα συμβούλια της τοπικής αυτοδιοίκησης, σε κομματικά γραφεία, σκοτεινά υπόγεια κλπ., γεννούν ορισμένα ερωτήματα. Τα σενάρια που ακούγονται είναι διάφορα: από τη Γκερέκου που τάζει κτήριο στη χορωδία Κέρκυρας, την περιφερειακή διεύθυνση εκπαίδευσης που υπόσχεται νηπιαγωγεία μέχρι το δήμο που οραματίζεται θερμοκήπια για καλλωπιστικά φυτά.

Καταρχάς, μοιάζει τουλάχιστον περίεργο, στην παρούσα οικονομική και κοινωνική συγκυρία της κρίσης, οι διάφοροι μαυρογιαλούροι της τοπικής κοινωνίας να υπόσχονται καινούρια σχολεία, ενώ όλο αυτό το διάστημα επιχειρούν να κλείσουν πολλές μονάδες (σχεδόν αποκλειστικά στην περιφέρεια του νησιού) στη λογική της συρρίκνωσης του κόστους. Επιπλέον, σκεπτόμενοι πάλι τη χρονική συγκυρία, είναι προκλητική η πρεμούρα του δήμου να βρει στέγη στα λουλούδια του, ενώ η εξαθλίωση γίνεται πραγματικότητα για ολοένα και μεγαλύτερα κομμάτια της κοινωνίας.

Στο σημείο αυτό, θεωρώντας ότι οι επίδοξοι μνηστήρες σκόπιμα αφήνουν θολό το τι ακριβώς θέλουν να εκμεταλλευτούν, είναι απαραίτητο να περιγράψουμε το πώς είναι διαμορφωμένος ο ευρύτερος χώρος του ινστιτούτου για τον οποίο γίνεται όλος αυτός ο ντόρος. Η έκταση περιλαμβάνει τρία μεγάλα κτήρια: τα δύο από αυτά “βλέπουν” στην οδό Δαίρπφελδ, και είναι το κτήριο όπου στεγαζόταν μέχρι τώρα η υπηρεσία του ινστιτούτου Ελαίας (που είναι και το μόνο που μπορεί να “αξιοποιηθεί”) και ένα παλιό, ετοιμόρροπο κτήριο, λίγα μέτρα πιο πέρα, που δεν χρησιμοποιείται. Στην οδό Αγίων Θεοδώρων “βλέπει” το τρίτο από τα κτήρια, το παλιό ελαιοτριβείο, εγκαταλελειμμένο τα τελευταία 20 και πλέον χρόνια, στο οποίο στεγάζεται η κατάληψη Ελαία, καθώς και τα θερμοκήπια, τα οποία -μαζί με το ελαιοτριβείο- ήταν αφημένα στη φθορά του χρόνου.

Τα τελευταία δυόμιση και κάτι χρόνια, αρκετοί άνθρωποι, διαφορετικοί μεταξύ μας, αποφασίσαμε να εργαστούμε συλλογικά ώστε να ξαναδώσουμε ζωή στο ρημαγμένο λιοτρίβι, στεγάζοντας σε αυτό ποικίλες πολιτικές, κοινωνικές και πολιτιστικές δραστηριότητες. Με μοναδικό όργανο λήψης αποφάσεων την ανοιχτή συνέλευση της κατάληψης, έχουν πραγματοποιηθεί πολλές πολιτικές εκδηλώσεις, συζητήσεις, συναυλίες, θεατρικά, εργαστήρια, μαθήματα κ.ά. Ταυτόχρονα, συμμετέχουμε σε όλους τους κοινωνικούς αγώνες και τα πεδία πολιτικής ζύμωσης που λαμβάνουν χώρα στο νησί. Επιπλέον, μια σημαντική συλλογικότητα που στεγάζεται στο χώρο, η αγροκολλεκτίβα της Ελαίας, έχει δώσει πνοή στο παρατημένο κτήμα και τα θερμοκήπια, καλλιεργώντας τη γη και δημιουργώντας ένα σπορείο για τη διάσωση παραδοσιακών ποικιλιών.

Με άλλα λόγια, αυτός ο χώρος ήδη «αξιοποιείται». Όχι στη λογική της σχέσης κόστους-οφέλους που διέπει τους σχεδιασμούς των τοπικών αρχόντων, ούτε σε ένα πλαίσιο φτηνού εντυπωσιασμού της κοινωνίας πριν τις εκλογές, αλλά με στόχο τη δημιουργία ενός άλλου τύπου κοινωνικών δομών και σχέσεων, με γνώμονα την αυτοοργάνωση, την αλληλεγγύη, την αξιοπρέπεια.

Η κατάληψη Ελαία δεν είναι ιδιοκτησία κανενός: κι αυτό γιατί ανήκει σε όλους. Σε καιρούς που το σύνολο της κοινωνίας και ειδικά τα κατώτερα στρώματα δέχονται ασφυκτικές πιέσεις η κατάληψη αποτελεί ήδη, και θα συνεχίσει να αποτελεί, πεδίο συνεύρεσης και οργάνωσης των αντιστάσεών μας.

Το ξαναλέμε για άλλη μια φορά:
κοντά τα χέρια σας από την Κατάληψη Ελαία

Το επόμενο μάθημα στο Premiere δε θα γίνει Κυριακή αλλά Πέμπτη 7/6 στις 20.00.

Το τρίτο και τελευταίο μάθημα στο Premiere θα γίνει την Κυριακή 3/6 στις 20.00.

Την Πέμπτη στις 20.00 θα πραγματοποιηθεί το δεύτερο μάθημα στο λογισμικό  Premiere για επεξεργασία βίντεο. Όσοι δεν παρακολούθησαν το πρώτο μάθημα,  μπορούν άνετα να παρακολουθήσουν το δεύτερο. Πιθανόν να υπάρξει και τρίτο μάθημα που θα ανακοινωθεί στο μπλόγκ.

Το καφενείο αυτής της Παρασκευής δε θα πραγματοποιηθεί λόγω της συμμετοχής της Κατάληψης σε δύο φεστιβάλ το προσεχές Σαββατοκύριακο, στο φεστιβάλ του Εναλλακτικού Εργαστηρίου στην Κέρκυρα (24,25,26/5) και στο φεστιβάλ Communismos της Κατάληψης Υφανέτ στη Θεσσαλονίκη, με παρουσίαση της Αγροκολλεκτίβας της Ελαίας (25,26,27/5).

festival Communismos 2.0

Η Συνέλευση της Δευτέρας 28/5 μεταφέρεται την Τετάρτη 30/5 ίδια ώρα.

Αυτή την Παρασκευή εκτάκτως δεν θα πραγματοποιηθεί το μάθημα χορού.

Αυτή την Τρίτη  στις 20.00 μάθημα στο λογισμικό για μοντάζ  Premiere στην κατάληψη Ελαία!

Όσοι θέλουν να συμμετέχουν θα ήταν χρήσιμο να φέρουν μαζί τους υπολογιστές τους, αν είναι αυτό δυνατό.

Λόγω ανειλημμένων υποχρεώσεων το επόμενο μάθημα στο λογισμικό Corel δεν θα πραγματοποιηθεί αυτή την Πέμπτη. Θα ανακοινωθεί η μέρα και ώρα της αναπλήρωσής του στο μπλόγκ.

Το μάθημα του σύγχρονου χορού δεν θα γίνεται πλέον τα σάββατα, αλλά τις παρασκευές στις 6 το απόγευμα! Το νέο ραντεβού ισχύει από αυτήν την παρασκευή 18/5!

Την Τρίτη 15 Mαϊου στις 8 μμ θα πραγματοποιηθεί στην κατάληψη Ελαία σεμινάριο εκμάθησης του λογισμικού coreldraw για την επεξεργασία εντύπων και αφισών και την Τρίτη 22 Μαϊου εκμάθηση του  premiere για την επεξεργασία βίντεο-μοντάζ, την ίδια ώρα, εννοείται χωρίς κανένα αντίτιμο.

Τα σεμινάρια θα είναι δύο για το κάθε λογισμικό και θα συνεχιστούν τις Πέμπτες της ίδιας εβδομάδας αντίστοιχα (17/5 coreldraw και 24/5 premiere), ίδια ώρα.

ΚΑΤΑΡΓΟΥΜΕ ΤΟ ΔΙΠΟΛΟ ΠΟΜΠΟΥ ΚΑΙ ΔΕΚΤΗ – ΜΟΙΡΑΖΟΜΑΣΤΕ ΣΥΛΛΟΓΙΚΑ ΤΗ ΓΝΩΣΗ

Λόγω του διημέρου εκδηλώσεων, το αυτοδιαχειριζόμενο καφενείο της Παρασκευής δεν θα πραγματοποιηθεί.