Από τον Νοέμβρη του ’73 μέχρι σήμερα, ο αγώνας ενάντια στον φασισμό είναι αγώνας ενάντια στη λήθη.
Να οργανώσουμε τις συλλογικές μας αντιστάσεις ενάντια στον φασισμό που ξανασηκώνει κεφάλι και το σύστημα που τον γεννά.

Ολομέτωπη σύγκρουση με κράτος και κεφάλαιο.

Καλούμε σε πορεία το Σάββατο 17 Νοέμβρη
Προσυγκέντρωση 18:00 η ώρα στο προαύλιο του τμήματος Ιστορίας (Ιωαν. Θεοτόκη 72, πρώην Αβραμίου)

Κατάληψη Ελαία

Κατάληψη Allerta

κατάληψη Allerta, κατάληψη Ελαία, αναρχική ομάδα cumulonimbus

Στις 21 Νοεμβρίου 2016 ξεκίνησε η δίκη, σε δεύτερο βαθμό, του αναρχικού κομμουνιστή Τάσου Θεοφίλου, μετά από έφεση που ασκήθηκε κατά της πρωτόδικης απόφασης τόσο από τον ίδιο, όσο και από τον εισαγγελέα Περικλή Δράκο (έφεση «υπέρ του νόμου»). Έξι μήνες μετά, στις 15 Μαΐου 2017, η εισαγγελέας Άννα Καλουτά προτείνει την ενοχή του για όλες τις κατηγορίες, ακόμη και για αυτές από τις οποίες είχε πρωτόδικα αθωωθεί. Συνολικά, η εισαγγελέας προτείνει καταδίκη για ανθρωποκτονία σε ήρεμη ψυχική κατάσταση, απόπειρα ανθρωποκτονίας, ληστεία, συμμετοχή στη Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς, οπλοκατοχή και πλαστογραφία. Η δίκη αναμένεται να συνεχιστεί με την αγόρευση των εκπροσώπων του Τάσου Θεοφίλου στις 27 Ιουνίου, ενώ η διαδικασία θα ολοκληρωθεί στις 6 Ιουλίου με την ανακοίνωση της απόφασης του δικαστηρίου.

Η δεύτερη αυτή δίκη του Τάσου Θεοφίλου αποτέλεσε, ουσιαστικά, μια επανάληψη των όσων συνέβησαν στην πρώτη δίκη.Κατά τη διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας, δεν προέκυψε από καμία κατάθεση των μαρτύρων κατηγορίας ότι ο Τάσος Θεοφίλου ήταν ένας από τους συμμετέχοντες στη ληστεία της Πάρου. Ταυτόχρονα, καταδείχτηκαν από την υπεράσπιση τόσο η αμφίβολη προέλευση του βασικού αποδεικτικού στοιχείου (του καπέλου πάνω στο οποίο βρέθηκε γενετικό υλικό του Θεοφίλου), όσο και η αναξιοπιστία της μεθόδου DNA σε κινητά αντικείμενα. Επίσης, κατέστη προφανές από την κατάθεση του τμηματάρχη της Αντιτρομοκρατικής Χαρδαλιά ότι η υποτιθέμενη συμμετοχή στη Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς στηρίζεται όχι σε απτά στοιχεία, αλλά σε συναντήσεις και φιλικές σχέσεις με άτομα ύποπτα για «τρομοκρατία». Παρ’ όλα αυτά, η εισαγγελέας, έχοντας πάρει σαφή θέση υπέρ της πολιτικής αγωγής, απέρριψε χωρίς επιχειρήματα την υπερασπιστική γραμμή του Τάσου Θεοφίλου, ενώ ταυτόχρονα διαστρέβλωσε τις καταθέσεις των μαρτύρων κατηγορίας, δημιουργώντας έτσι το απαραίτητο υπόβαθρο προκειμένου να προτείνει την καταδίκη του για όλες τις κατηγορίες.

Είναι πασιφανές ότι στόχος του αστυνομικού και δικαστικού μηχανισμού δεν είναι η απόδοση δικαιοσύνης, αλλά η φυσική και πολιτική εξόντωση ενός ατόμου λόγω των πολιτικών του πεποιθήσεων. Ο Τάσος Θεοφίλου είναι ένας σύντροφος που βρίσκεται στη φυλακή γιατί, με το πολιτικό του λόγο και την πολιτική του δράση, στάθηκε ενάντια στο κράτος, το κεφάλαιο και τους μηχανισμούς που τα στηρίζουν. Είναι ένας σύντροφος που διώκεται γιατί επέλεξε να οργανωθεί πολιτικά στον αναρχικό χώρο, και που με τη στάση του στήριξε την επιλογή του αυτή στον υπέρτατο βαθμό. Είναι ένας σύντροφος που αυτή τη στιγμή δίνει, μέσα από τη δικαστική αίθουσα, το δικό του αγώνα ενάντια στην καταστολή και την ποινικοποίηση της ελεύθερης σκέψης και δράσης. Στον αγώνα αυτό στεκόμαστε δίπλα του, καθώς τον αναγνωρίζουμε ως μέρος του συνολικότερου αγώνα ενάντια στο επιβαλλόμενο σύστημα εκμετάλλευσης και καταπίεσης. Προτάσσοντας την αλληλεγγύη και τη συντροφικότητα, διεκδικούμε την απαλλαγή του Τάσου Θεοφίλου από όλες τις κατηγορίες και την άμεση απελευθέρωσή του. Στη βάση αυτή,και έχοντας ως στόχο την ανάδειξη του ζητήματος σε πανελλαδικό επίπεδο, καλούμε όλες τις πολιτικές ομάδες, τις συλλογικότητες και τα εγχειρήματα να πλαισιώσουν τον αγώνα για την υπεράσπιση και τη στήριξη του συντρόφου, συμμετέχοντας στην Πανελλαδική Ημέρα Αλληλεγγύης στον Τάσο Θεοφίλου, στις 24 Ιουνίου.

ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΝ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΗ ΤΑΣΟ ΘΕΟΦΙΛΟΥ

Συνέλευση Κατάληψης Ελαία,Κέρκυρα

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΑΓΩΝΑ

Τα ξημερώματα της Δευτέρας 13/3/17 μπάτσοι εισβάλλουν και εκκενώνουν δύο καταλήψεις, την Αλκιβιάδου 9 και τη Βίλλα Ζωγράφου. Η Αλκιβιάδου 9 εκκενώθηκε μετά από μήνυση της φιλάνθρωπης Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης ‘Ερυθρός Σταυρός’ ,καθώς είναι ο επίσημος κάτοχος του κτηρίου, με την πρόφαση ότι θα χρησιμοποιήσει το χώρο για την υποδοχή ασυνόδευτων ανηλίκων. Η εκκένωση είχε σαν αποτέλεσμα την προσαγωγή 4 αλληλέγγυων και 127 μεταναστών, οι οποίοι πρόκειται να μεταχθούν σε κέντρα κράτησης. Η Βίλλα Ζωγράφου εκκενώθηκε με εντολή της “αριστερής” δημάρχου Τ. Κατσαφάκη. Εκεί υπήρξαν 7 συλληφθέντες, οι οποίοι ανέλαβαν την πολιτική ευθύνη.  Αυτές οι ενέργειες έρχονται να προστεθούν σε μια σειρά κατασταλτικών και τραμπούκικων επιθέσεων. Ξεκινάνε από την καταστολή τριών καταλήψεων στη Θεσσαλονίκη τον Ιούλιο του ’16 και ακολουθούν η επίθεση στη Στρούγκα απο τους τραμπούκους του Μελισσανίδη και η εισβολή στο Αντιεξουσιαστιό Στέκι Αγρινίου, από όπου οι μπάτσοι αρπάζουν υλικοτεχνικό εξοπλισμό και 600 ευρώ.

Λίγα χρόνια πριν, η τότε δεξιά κυβέρνηση, εν μέσω αντικοινωνικών μέτρων και μνημονίων, επιτέθηκε στο αναρχικό κίνημα και τον κόσμο του αγώνα με την εκκένωση της Βίλλας Αμαλίας και της κατάληψης Σκαραμαγκά. Σήμερα η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ κάνει ακριβώς το ίδιο. Το κράτος έχει συνέχεια, με όποιο προσωπείο κι αν εμφανίζονται οι διαχειριστές του.

Δεν αποτέλεσε, βέβαια, ούτε αποτελεί έκπληξη ο τρόπος καθώς και οι μέθοδοι επίθεσης και καταστολής εγχειρημάτων. Οι απελευθερωμένοι χώροι, ως ζωντανά πολιτικά κύτταρα των περιοχών στις οποίες δραστηριοποιούνται, προάγουν την αυτοοργάνωση, την αλληλεγγύη, την αυτοδιαχείριση, είναι ορμητήρια ταξικού και αντιφασιστικού αγώνα και έχουν ως σκοπό την ανθρώπινη χειραφέτηση. Η επίθεση, λοιπόν, γίνεται σε ανθρώπους που είναι εχθρικοί απέναντι σε κάθε μορφή εξουσίας, γίνεται εναντίον εγχειρημάτων και δομών αλλά και ενάντια στους εξαθλιωμένους αυτού του κόσμου, σε πρόσφυγες και μετανάστες.

Αυταπάτες ας μην τρέφουν κάποιοι, καθώς η εξουσία είναι μία, οποιοδήποτε πολιτικό προσωπικό κι αν έρθει να την υπηρετήσει. Στο μεταξύ, στο απυρόβλητο και με την προστασία των μπάτσων-κρατιστών, επιτρέπεται η ρητορική μίσους ακροδεξιών κνώδαλων. Και μέσα στον ζόφο των καιρών που διερχόμαστε, έρχονται να προστεθούν αυτοδιοικητικοί παράγοντες, φιλανθρωπικές οργανώσεις, ΜΚΟ, οι οποίοι, βουτηγμένοι στην αυταρχικότητα και τη διαπλοκή, επιτίθενται μέσω των κρατικών μηχανισμών στον κόσμο του ανταγωνιστικού κινήματος. Η επίθεση ολοκληρώνεται από όλον τον θεσμικό συρφετό και τα ΜΜΕ με παραπληροφόρηση για τους κατειλλημένους χώρους.

Είναι αντιληπτό για ποιο λόγο οι καταλήψεις, και ειδικότερα οι καταλήψεις στέγης, εκκενώνονται όταν οι βολεμένοι σοσιαλδημοκράτες του ΣΥΡΙΖΑ στήνουν οικονομικά πανηγύρια μέσω επιδοτήσεων στις πλάτες των προσφύγων. Τα στέκια, οι αυτοδιαχειριζόμενοι χώροι και οι καταλήψεις αποτελούσαν και αποτελούν το αγκάθι στο μάτι του κράτους και του κεφαλαίου. Είναι εκείνοι οι χώροι που αποτελούν εστίες αγώνα για  έναν κόσμο χωρίς ιεραρχήσεις, ανάθεση και εξουσιαστικες λογικές. Δείχνουμε την αλληλεγγύη μας στους διωκώμενους και υποσχόμαστε να συνεχίσουμε να είμαστε ο μόνιμος πόνος για τους κρατιστές και τα τσιράκια τους. Πλανώνται αν θεωρούν ότι οι συντροφικές σχέσεις σταματούν στους τοίχους των καταλήψεών μας. Συνεχίζουμε την παρακαταθήκη της αντίστασης ενάντια στον διωγμό και την αδικία.
ΘΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΟΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΙ ΕΦΙΑΛΤΕΣ ΣΑΣ
10 ,100 , ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ
ΚΟΙΝΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΝΤΟΠΙΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ
ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΩΣ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ

Η κατάληψη Ελαία στηρίζει το κάλεσμα της “Σύμπραξης αναρχικών/αντιεξουσιαστών” για την πορεία της γενικής απεργίας της Πέμπτης 4/2.

Συγκέντρωση στις 10:00 στα Γενικά Λύκεια

ΟΛΟΙ/ΕΣ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ

ΜΠΛΟΚΟ ΣΤΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ

ΝΑ ΜΠΛΟΚΑΡΟΥΜΕ ΤΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ

Σύντομα έρχεται προς ψήφιση ο νέος νόμος για το ασφαλιστικό, καθ’ υπαγόρεση των δανειστών της Τρόικας, ικανοποιώντας το πάγιο αίτημα του εγχώριου κεφαλαίου, στον οποίον η σοσιαλφασιστική κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έχει θέσει φαρδιά την υπογραφή της.
Προηγήθηκαν πολλά χρόνια συστηματικής καταλήστευσης των ταμείων, κατά τα οποία το κράτος έβαλε βαθιά το χέρι στα αποθεματικά τους. Στις δεκαετίες αυτές, τα ταμεία εξαναγκάστηκαν να χορηγούν εσωτερικά άτοκα δάνεια στο κράτος, να παραχωρήσουν τη διαχείριση των αποθεματικών τους, να τα μετατρέψουν σε ομόλογα ελληνικού δημοσίου, ενώ την ίδια στιγμή το κράτος κατασπαταλούσε και άρπαζε τα χρήματα των ασφαλιζόμενων τζογάροντας σε διάφορα χρηματιστηριακά επενδυτικά προϊόντα, με κάθε είδους σκάνδαλα, μίζες και προμήθειες υπέρ ιδιωτών, ενώ ταυτόχρονα αγνοούσε τις υποχρεώσεις του απέναντι στα ταμεία, χρηματοδοτώντας τα μόνο όσο χρειαζόταν ώστε απλώς να φυτοζωούν. Χαριστική βολή στα χρόνια προβλήματα του ασφαλιστικού αποτέλεσε το κούρεμα των ομολόγων του 2012 (PSI), καθώς η κυβέρνηση αποφάσισε να κουρέψει και τα αποθεματικά των ταμείων , προκαλώντας τους ζημιές πολλών δισεκατομμυρίων ευρώ.
Και σήμερα έρχονται με περίσσιο θράσος να μας ενημερώσουν ότι το ασφαλιστικό σύστημα δεν είναι βιώσιμο, σαν να πρόκειται για ατυχές γεγονός ή καιρικό φαινόμενο χωρίς αιτίες. Συνεχίζοντας την πολιτική των προκατόχων τους, που στην ουσία αποτελεί πόλεμο των ντόπιων και ξένων αφεντικών ενάντια στα κατώτερα κοινωνικά στρώματα, φέρνουν ένα νόμο που έρχεται να δώσει το τελειωτικό χτύπημα στην κοινωνική ασφάλιση. Συγχωνεύει τα ταμεία σε ένα τεράστιο θνησιγενές υπερταμείο. Μετατρέπει τη σύνταξη σε προνοιακό βοήθημα για άπορους, αφού αυτή θα καταβάλλεται με βάση τα εισοδήματα. Μετατρέπει τους αγρότες σε ελεύθερους επαγγελματίες τριπλασιάζοντας τις εισφορές τους. Απαιτεί 40 χρόνια συνεχούς δουλειάς μέσα σε ένα περιβάλλον εξοντωτικής ανεργίας, μαύρης ή επισφαλούς εργασίας και ελαστικής ημιαπασχόλησης. Θεσπίζει εθνική σύνταξη 380 ευρώ, η οποία θα είναι η μόνη υποχρέωση του κράτους απέναντι στους ασφαλισμένους, και η οποία θα μειώνεται αν αυτό απαιτηθεί από την δημοσιονομική κατάσταση του ελληνικού κράτους, δηλαδή αν το απαιτήσουν οι δανειστές. Η υπόλοιπη σύνταξη θα εξαρτάται από την οικονομική κατάσταση των διαλυμένων ταμείων. Αυξάνει τις ασφαλιστικές εισφορές, δίνοντας ακόμη περισσότερα κίνητρα για ανασφάλιστη εργασία. Και τελικά περικόπτει τις συντάξεις για όλους.
Είναι πλέον φανερό και σε όσους ακόμη αρνούνται να το δουν, ότι έχουμε πόλεμο και πρέπει συλλογικά να βρούμε τους τρόπους για να βγούμε εμείς νικητές αυτή τη φορά. Τα αφεντικά είναι αδίστακτα. Περιέκοψαν μισθούς, καταπάτησαν δικαιώματα, έσπρωξαν νέους ανθρώπους στη μετανάστευση, αποφάσισαν την αρπαγή της πρώτης κατοικίας, προκάλεσαν τις μαζικές αυτοκτονίες των τελευταίων ετών. Θα ήταν παράλογο να πιστέψουμε ότι θα επιτρέψουν στους υπηκόους να κρατήσουν σώα τη σύνταξή τους. Στο σημείο αυτό φτάσαμε μετά από χρόνια γενικευμένης κοινωνικής απάθειας. Πολλοί αρνούνταν να δουν αυτά που έρχονταν. Άλλοι πίστευαν ότι αυτά που έρχονται θα αφορούν πάντα κάποιους άλλους και όχι τους ίδιους. Πολλοί άλλοι έτρεφαν αυταπάτες ότι κάποιος σωτήρας θα τους σώσει και ανέθεσαν τις ελπίδες τους σε κόμματα, ηγέτες και επαγγελματίες συνδικαλιστές. Αποτέλεσμα ήταν ο οδοστρωτήρας του τρίτου μνημονίου να περάσει χωρίς καμία αντίσταση.
Ήρθε καιρός αυτή η απάθεια να τελειώσει, μαζί με τις αυταπάτες. Ήρθε καιρός να καταλάβουμε πως ό,τι έχει κερδίσει η κοινωνική μας τάξη στην ιστορία, το έχει κερδίσει με θυσίες και αιματηρούς αγώνες. Ας καταλάβουμε ότι η επίθεση στη ζωή μας δεν θα σταματήσει, αν δεν την σταματήσουμε εμείς. Ας θυσιάσουμε την ησυχία μας, για να κερδίσουμε τη ζωή που μας αξίζει.
Μια ζωή που σκοπό δε θα’χει να παρακαλά αλλά να επανακτήσει τον κλεμμένο μας χώρο και χρόνο, επαναπροσδιορίζοντας την έννοια του συνδικαλισμού και δημιουργώντας ταξικά σωματεία βάσης, οργανώνοντας ακηδεμόνευτους κοινωνικούς αγώνες, δημιουργώντας δομές αυτοδιαχείρισης και αλληλεγγύης (αυτοοργανωμένα κοινωνικά ιατρεία, ταμεία αλληλοβοήθειας), απαλλοτριώνοντας τα μέσα παραγωγής και εκτρέποντας την παραγωγή για την κάλυψη των κοινωνικών αναγκών, συστήνοντας μαχητικές πολιτικές οργανώσεις. Όλα τα παραπάνω είναι αναγκαίες προϋποθέσεις που θα δημιουργήσουν τις πραγματικές συνθήκες για μια νικηφόρα πορεία ενάντια στην καπιταλιστική βαρβαρότητα.

– ΕΜΠΡΟΣ ΓΙΑ ΑΓΡΙΕΣ ΓΕΝΙΚΕΣ ΑΠΕΡΓΙΕΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ
– ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΗΣ 4ης ΦΛΕΒΑΡΗ
Συγκέντρωση-πορεία στα Λύκεια στις 10.00

ΣΥΜΠΡΑΞΗ ΑΝΑΡΧΙΚΩΝ-ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΩΝ

Η πρώτη προκήρυξη γενικής απεργίας μετά την ψήφιση του 3ου μνημονίου και τις πρόσφατες εκλογές είναι γεγονός. Γεγονός ακόμη είναι ότι η προκήρυξη αυτή μοιάζει περισσότερο με κακοστημένη θεατρική παράσταση εντυπώσεων μικρής διάρκειας που έστησαν αργοπορημένα τα επιτελεία των εργατικών συνδικάτων, παρά με αποφασιστική εναντίωση στο μνημόνιο και τη νέα κυβέρνηση. Στον απόηχο, άλλωστε, της βίαιης αφύπνισης από το νανούρισμα της «ελπίδας» και της επακόλουθης προσγείωσης στις «ρεαλιστικές διεξόδους από την κρίση», όλες οι κοινωνικές αντιστάσεις πρέπει να έχουν ημερομηνία λήξης και συμβολικό χαρακτήρα. Γι’ αυτό, εξάλλου, υπάρχει η συγκυβέρνηση της αριστερο-ακροδεξιάς: για να αφουγκράζεται τα αιτήματα των υποτελών, να τα αφομοιώνει με τα ιδιαίτερα οξυμένα σε πατριωτισμό και «ρεαλισμό» αισθητήριά της, και εν τέλει να τα προσαρμόζει σε θεσμικές, «ρεαλιστικές», πατριωτικές βάσεις. Τι κι αν αντιστράφηκε ουσιαστικά το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος, τι κι αν οι «σκληρές διαπραγματεύσεις» και το «σκίσιμο των μνημονίων» οδήγησαν τελικά στην υπογραφή ενός νέου και ακόμα χειρότερου, τι κι αν η δημόσια περιουσία συνεχίζει ασταμάτητα να ξεπουλιέται; Σημασία έχει ότι η πλήρης ομαλοποίηση του χρηματοπιστωτικού συστήματος βρίσκεται σε καλό δρόμο.

Πέρα όμως από τη θεαματικότητα των μεγαλόστομων διακηρύξεων, πέρα ακόμα και από την πραγματικότητα της υποχώρησης των μαζικών κοινωνικών αγώνων και της διάχυτης κοινωνικής ανάθεσης και απραγίας, φανερώνεται πιο ξεκάθαρα από ποτέ η επιλογή των ντόπιων και ξένων αφεντικών να βαθύνουν τη λεηλασία και την εκμετάλλευση των υποτελών τάξεων. Το κράτος έκτακτης ανάγκης έχει συνέχεια, είναι ακόμα εδώ, ενώ όσα πρόσωπα κι αν αλλάξουν οι διαχειριστές του, θα συνεχίζει να επιβάλλεται και να δυναστεύει τη ζωή μας. Στην παρούσα συγκυρία, έχοντας απλώς επεκταθεί προς τα αριστερά. Η διαρκής επίκληση σύσσωμου του «δημοκρατικού τόξου» με συγκινητικά λογύδρια για εθνική ομοψυχία, αποτελεί το μόνο «συγκολλητικό υλικό» που έχει απομείνει στους καταπιεστές, προκειμένου να μας πείσουν ότι δήθεν έχουμε κοινά συμφέροντα με όσους μας εξουσιάζουν και μας εκμεταλλεύονται (ή με όσους πριμοδοτούν όσους μας εξουσιάζουν και μας εκμεταλλεύονται).

Πρόκειται για το ίδιο ακριβώς «υλικό», σερβιρισμένο με την ανάλογη δόση αστικού ανθρωπισμού φυσικά, που αντιμετωπίζει όσους ανθρώπους έτυχε να γεννηθούν σε τόπους όπου οι ενδοκαπιταλιστικοί ανταγωνισμοί τούς ισοπεδώνουν -μεταφορικά και κυριολεκτικά-, άλλοτε ως «λαθραίους εισβολείς» που πρέπει να στοιβαχτούν στα σύγχρονα στρατόπεδα συγκέντρωσης, και άλλοτε ως «κακότυχους φουκαράδες» που πρέπει να στοιβαχτούν στις φιλάνθρωπες ουρές των συσσιτίων. Πρόκειται για το ίδιο ακριβώς «υλικό» που χρησιμοποιούν και οι («σωφρονισμένοι» πλέον και με βουλευτική εκπροσώπηση στο νησί) ναζί της Χρυσής Αυγής για να ακονίσουν τα μαχαίρια τους.

Στους καιρούς της ενσωμάτωσης των κινημάτων, στους καιρούς που γενικές απεργίες προκηρύσσονται ολόκληρους μήνες μετά την ψήφιση μνημονίων, το σύνθημα «όλοι στους δρόμους» έχει χάσει το νόημά του∙ πλέον έχει ολοκληρώσει τον κύκλο του. Τα τελευταία 5 χρόνια έδειξαν ότι όσοι άνθρωποι κι αν κατέβουν στο δρόμο, όσοι άνθρωποι κι αν απεργήσουν ένα 24ωρο, εάν δεν ξέρουν τι διεκδικούν, τι επιθυμούν, για ποιο λόγο αγωνίζονται, όλοι τους οι αγώνες, όλες οι επιδιώξεις, όλα τα όνειρα, είτε θα συναντήσουν τα χημικά των μπάτσων και θα διαλυθούν, είτε θα μετατραπούν σε ακίνδυνες και αναποτελεσματικές διευθετήσεις εντός του ίδιου πλαισίου που παράγει εκμετάλλευση, αδικία, αντιθέσεις. Εντός του ίδιου πλαισίου που έχει θεμελιωθεί ακριβώς πάνω σε αυτές τις αξίες. Ένα τόσο εχθρικό πλαίσιο που δεν βελτιώνεται, δεν επιδέχεται «ευνοϊκότερης, πιο ανθρώπινης» διαχείρισης, αλλά ανατρέπεται.

Ανατρέπεται από ανθρώπους που ενώνονται όχι κάτω από τη σημαία της εθνικής ενότητας, αλλά μέσα από τους κοινωνικούς και ταξικούς τους προσδιορισμούς. Από ανθρώπους που βιώνουν τον κοινωνικό-ταξικό πόλεμο στο πετσί τους, που δεν ανέχονται την καταπίεση, την υποταγή και την αδιαφορία, που επιλέγουν να αυτοοργανωθούν ισότιμα, όχι μόνο μακριά από λογικές ιεραρχίας, ταξικής συνεργασίας και θεσμικής απεύθυνσης, αλλά και ενάντιά τους. Από ανθρώπους που συναντιούνται στις κοινότητες αλληλεγγύης, στους αδιαμεσολάβητους αγώνες, στις καταλήψεις, στις συλλογικές αρνήσεις πληρωμών, στις λαϊκές συνελεύσεις, στα σωματεία βάσης, στα απελευθερωτικά εγχειρήματα. Εκεί που χτίζονται οριζόντιες σχέσεις ισότητας, αλληλεγγύης και ελευθερίας, εκεί που οι ανάγκες ενός αποτελούν και ανάγκες όλων, εκεί που οργανώνονται οι δράσεις μας ενάντια στο κράτος, στο κεφάλαιο και κάθε μορφή εξουσίας. Στη νικηφόρα κοινωνική επανάσταση, εκεί που θα πραγματωθούν οι επιθυμίες μας για μία κομμουνιστική κοινωνία ελευθερίας, στην αναρχία.

ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΕ ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΠΟΡΕΙΑ
ΠΕΜΠΤΗ 12/11, 18:00
ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΚΕΡΚΥΡΑΣ

* Αναδημοσίευση από το blog της αναρχικής ομάδας Κέρκυρας Cumulonimbus

https://cumulonimbus.squat.gr/