Monthly Archives: November 2009

Ανακοίνωση Κατάληψης σχετικά με την καταστολή της 28ης Νοεμβρίου

Κατάληψη ΕΛAIA, Σάββατο ώρα 9 π.μ.

Λίγες ώρες πριν από την έναρξη του προκαθορισμένου διημέρου, που σαν σκοπό έχει τη γνωριμία του εγχειρήματος της κατάληψης με τους γείτονες και την ευρύτερη κοινωνία της Κέρκυρας, οι δυνάμεις καταστολής αποφάσισαν να “χτυπήσουν”… Μια διμοιρία πάνοπλων Ο.Π.Κ.Ετζήδων συνοδευόμενη από 6 ασφαλίτες εισέβαλαν στο χώρο της κατάληψης, μετά από εντολή του εισαγγελέα, για την εκκένωση της.

Καθ’ όλη τη διάρκεια της εβδομάδας ο παντελώς ερειπωμένος – παρατημένος για πάνω από δύο δεκαετίες χώρος απέκτησε ζωή, θέρμανση, καθαρίστηκε και, τελικά, έγινε βιώσιμος. Έτσι, λοιπόν, ένα ετερόκλητο πλήθος ανθρώπων, όπως τα παιδιά της γειτονιάς, αλλά και οι μεγαλύτεροι, αγκάλιασε το εγχείρημα, συμμετέχοντας, ενεργά, στις καθημερινές συνελεύσεις, αλλά και τις απαραίτητες εργασίες για τη διαμόρφωση του χώρου.

Το πρόβλημα παρουσιάζεται ύστερα από τις νομικές κινήσεις που έγιναν εκ μέρους του Ινστιτούτου ΕΛΑΙΑΣ, ενός οργανισμού χρόνια παρηκμασμένου, που του έχει παραχωρηθεί η κυριότητα ενός μεγάλου δημόσιου κτήματος, στο οποίο υπάρχει μια σειρά κτισμάτων που εδώ και πολύ καιρό ρημάζουν. Το μέλημα του Ινστιτούτου είναι να μας διώξει από το κτήμα, ενώ αλλεπάλληλες «καταπατήσεις» λαμβάνουν χώρο «κάτω από την μύτη τους». Χαρακτηριστικό παράδειγμα της κατάστασης που περιγράφεται είναι η επίμονη παρουσία του κ. διαχειριστή – τσιφλικά του κτήματος, που, ενώ ο ίδιος οικειοποιείται το χώρο για τα δικά του προσωπικά συμφέροντα (τόπος βοσκής των ζώων του, μάζεμα ξυλείας για την εξασφάλιση της ζεστασιάς του), ταυτόχρονα αρνείται σε οποιονδήποτε άλλον να αξιοποιήσει το χώρο.

Γιατί άραγε ο εν λόγω κύριος υπερβαίνει τα υπηρεσιακά του καθήκοντα και με απεριόριστο ζήλο διεκδικεί την κυριότητα του κτήματος;

Βέβαια, απ’ όλο αυτό το “πανηγύρι” δε θα μπορούσαν να λείπουν τα τοπικά καθεστωτικά Μ.Μ.Ε., με δύο δημοσιεύματα λασπολογικού χαρακτήρα και “Πουλημένων” συμφερόντων. Ο τοπικός Τύπος στην προσπάθειά του να δυσφημίσει τις ενέργειες – δραστηριότητές μας, εκτίθεται, κατά την γνώμη μας, στα μάτια της κοινωνίας.

Όλα τα παραπάνω δε μας πτοούν. Στεκόμαστε αντιμέτωποι και συνεχίζουμε με ακόμα μεγαλύτερη θέληση την προσπάθεια να παραμείνει ο χώρος ανοιχτός και να αποτελέσει ένα ζωντανό κύτταρο για την κοινωνία της Κέρκυρας. Γι’ αυτό και σύσσωμη η συνέλευση της κατάληψης αποφάσισε τη συνέχιση και κανονική λειτουργία της.

Δεν υποχωρούμε σπιθαμή μπροστά σε τέτοιου είδους τρομοκρατικές και κατασταλτικές τακτικές.

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ & ΤΟΥΣ ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ

Κατάληψη ΕΛΑΙΑ

απελευθερωμένος κοινωνικός χώρος 28/11/2009

Kείμενο Κατάληψης Ελαία

Να φτιάξουμε έναν ελεύθερο χώρο για ελεύθερους ανθρώπους

Το Σάββατο της 21ης Νοεμβρίου 2009 κάτι πρωτόγνωρο για τα κερκυραϊκά δεδομένα συνέβη: ένα χτίσμα (παλαιό ελαιοτριβείο) του Ινστιτούτου Ελαίας καταλήφθηκε – ή καλύτερα απελευθερώθηκε – από ένα ευρύ σύνολο ανθρώπων. Από τότε, και σε καθημερινή βάση, το εγχείρημα έχει αγκαλιαστεί από πολλές δεκάδες συνανθρώπων μας. Ο απελευθερωμένος αυτός χώρος έχει, επί της ουσίας, δώσει, από το ξεκίνημα της λειτουργίας του, μία άλλη πνοή στην περιοχή. Άνθρωποι όλων των ηλικιών, γυναίκες, άντρες, φοιτητές, εργαζόμενοι, άνεργοι έχουν, ήδη, ενώσει τις φωνές τους σε αυτόν το νέο κοινωνικό χώρο. Τι ένωσε, όμως, τις φωνές όλων αυτών των ανθρώπων; Μα, φυσικά, η παντελής έλλειψη ελεύθερου χρόνου και χώρου. Και αν μπορεί κάποιος να πει ότι έχουμε, έστω, κάποιο λιγοστό ελεύθερο χρόνο, αυτό το οποίο, σίγουρα, απουσιάζει από τη ζωή μας είναι οι πραγματικά ελεύθεροι χώροι συνεύρεσης των ανθρώπων. Στην Κέρκυρα υπάρχουν πολλοί χώροι συνεύρεσης που αποκαλούνται «δημόσιοι» (πάρκα, δημοτικά θέατρα, πλατείες κλπ). Ας σκεφτούμε, όμως, αυτοί οι χώροι είναι πραγματικά ελεύθεροι;

Ένας χώρος, για μας, είναι πραγματικά ελεύθερος όταν μπορούμε: να επικοινωνούμε μεταξύ μας σαν άνθρωποι, χωρίς αρχηγούς και μεσάζοντες, να δημιουργούμε και να εκφραζόμαστε ελεύθερα, χωρίς να αγοράζουμε ή να πουλάμε, να συζητάμε τους προβληματισμούς μας για το πού πάει αυτή η «ρημάδα» η κοινωνία, χωρίς κόμματα, παρατάξεις και φωστήρες, να διασκεδάζουμε χωρίς εισιτήριο και πορτιέρηδες.

Το πρωί του Σαββάτου, ήρθαμε αντιμέτωποι με μια πραγματική πρόκληση. Εισήλθαμε στο χώρο του Ινστιτούτου Ελαίας, και βρήκαμε το παλαιό Ελαιοτριβείο εγκαταλελειμμένο, ρημαγμένο, παρατημένο εδώ και πάρα πολλά χρόνια, όπως μάθαμε από τη γειτονιά. Μπήκαμε μέσα, το καθαρίσαμε και ξεκινάμε να φτιάξουμε έναν ελεύθερο, κοινωνικό χώρο, ανοιχτό για όλους, ώστε να μοιραστούμε τις ανησυχίες και τους προβληματισμούς μας.

Δε διεκδικούμε την κυριότητα του χώρου, απλά θέλουμε να τον χρησιμοποιήσουμε δημιουργικά. Μας ενδιαφέρει η άμεση, ανθρώπινη, ουσιαστική επικοινωνία. Είναι καιρός να «ξεκολλήσουμε» από τις οθόνες και τους καναπέδες μας, να φύγουμε από το «εγώ» και να πάμε στο «εμείς». Με τις δικές μας δυνάμεις, σύμφωνα με τις ανάγκες μας, να λειτουργήσουμε με βάση την αλληλεγγύη και την αλληλοβοήθεια.

Μας ενδιαφέρει η τέχνη, ως έκφραση των ανησυχιών μας και της δημιουργικότητάς μας, και όχι ως εμπόρευμα. Μας ενδιαφέρει η παιδεία και η μόρφωση, αλλά έξω από πανεπιστήμια, σχολεία, φροντιστήρια, καθηγητές, τιμωρίες και απουσίες. Πιστεύουμε ότι, μαζί με τα βιβλία, τα οποία και αγαπούμε, ο άνθρωπος μορφώνεται και από τις εμπειρίες και τα λάθη του, από συζητήσεις και διαλέξεις, χωρίς τους ρόλους δασκάλου-μαθητή. Μας ενδιαφέρει η σχέση μας με το περιβάλλον, η οποία έχει διαταραχθεί σε όλα τα επίπεδα. Το περιβάλλον δεν είναι «τσιφλίκι» μας ούτε «μπίζνα», είναι ο χώρος μέσα στον οποίο ζούμε και αναπνέουμε και δεν ανήκει σε κανέναν. Μας ενδιαφέρει η πραγματική πληροφόρηση. Θέλουμε να μαθαίνουμε τι γίνεται στον κόσμο τούτο, έτσι όπως πραγματικά συμβαίνει και όχι όπως μας το σερβίρουν, επιλεκτικά, τα κανάλια και οι εφημερίδες. Φιλοδοξούμε να αναδείξουμε θέματα που τα κυρίαρχα Μ.Μ.Ε. αποκρύπτουν για τους δικούς τους λόγους. Τέλος, αντιστεκόμαστε στη σύγχρονη εργασιακή εξαθλίωση, που καμία σχέση δεν έχει με την ανθρώπινη φύση και δημιουργικότητα.

Καλούμε μικρούς και μεγάλους, γυναίκες και άντρες, ντόπιους και ξένους να έρθουνε να δούνε τι κάνουμε εδώ κι αν τους αρέσει να συμμετέχουν. Σ’ αυτόν το χώρο δε χωρούν ρατσιστικές, σεξιστικές και κάθε είδους εξουσιαστικές συμπεριφορές. Η «ψυχή» του χώρου είναι μια ανοιχτή συνέλευση στην οποία μπορεί να συμμετέχει όποιος το επιθυμεί και η οποία αποφασίζει για όλα τα ζητήματα που ανακύπτουν. Στη συνέλευση συμμετέχουμε όλοι ισότιμα, χωρίς αρχηγούς και αυθεντίες.

Απέναντι στις κυρίαρχες αντιλήψεις για την πολιτική, την τέχνη, τη διασκέδαση και κάθε άλλη πτυχή της κοινωνικής ζωής, αντιπροτείνουμε ένα συνολικά διαφορετικό τρόπο έκφρασης και δράσης, μέσα σε ένα χώρο, όπου θα προβληματιστούμε, θα συζητήσουμε, αλλά, πάνω απ’ όλα, θα δράσουμε και θα βρούμε, από κοινού, λύσεις στα κοινά μας προβλήματα.