Κείμενο ενάντια στην ποινικοποίηση των συγγενικών-προσωπικών σχέσεων των πολιτικών κρατουμένων

Μετά από 7 μήνες προφυλάκισης στο κολαστήριο του Κορυδαλλού, με το φαιδρό κατηγορητήριο της συγγενικής σχέσης με πολιτικό κρατούμενο και 19 ημερών απεργία πείνας, η Εύη Στατήρη αποφυλακίζεται βάζοντας τέρμα στις ορέξεις του κράτους και των υπηρετών του, αναδεικνύοντας με σημαντικό όπλο την απεργία πείνας την πραγματική διάσταση των γεγονότων της σύλληψης της. Είναι γνωστές οι μέθοδοι και οι τακτικές του κράτους οι οποίες χρησιμοποιηθήκαν ώστε να βάλουν στο περιθώριο την υπόθεση της και να την κάμψουν ψυχολογικά . Παρά τον προσωπικό της αγώνα και τον αγώνα των αλληλέγγυων ,η αποφυλάκιση της κερδήθηκε με δυσβάστακτους όρους.

Οι βαρύτατοι περιοριστικοί όροι που της επιβλήθηκαν και επιβάλλονται σε τέτοιες περιπτώσεις έρχονται να προστεθούν σε μια σειρά ενεργειών του κράτους και των εντολοδόχων του και αφορούν ανθρώπους που αντιπαλεύουν τη λυσσαλέα προσπάθεια της εξουσίας για επιβολή και σιωπή και βάση έχουν τις συγγενικές ή προσωπικές σχέσεις , ενώ απώτερο σκοπό έχουν την ψυχολογική πίεση ,την επιβολή σκληρότατων όρων διαβίωσης ,τον στιγματισμό , την προετοιμασία για την «τάξη των φρόνιμων». Η ποινικοποίηση αυτών των σχέσεων είτε με σαθρά κατηγορητήρια είτε με «τρομονόμους» από μεριάς του κράτους δεν θα περάσει.

Η Στατήρη υφίσταται την εκδικητική συμπεριφορά του κράτους ,το οποίο παλιότερα έβαλε στο στόχαστρό του την Μ. Μπεραχά, την Α. Σωτηροπούλου και άλλους με σκοπό την φυσική και πολιτική τους εξόντωση .Η Αθηνά Τσάκαλου με την σειρά της βιώνει πολύ σκληρές συνθήκες περιορισμού κατ οίκον, μην μπορώντας να πραγματοποιήσει τις ιατρικές της εξετάσεις , μη μπορώντας να δει τα παιδιά της, ενώ στο ίδιο πλαίσιο κράτησης εντάσσονται και οι όροι αποφυλάκισης της Στατήρη, η οποία επίσης δεν μπορεί να συναντήσει τον σύντροφο της .Στην ουσία πρόκειται για μια διαφορετική μορφή εγκλεισμού που ελάχιστα διαφέρει από τον παραδοσιακό τρόπο . Πρόσφατα τη βία και την απροκάλυπτη επίθεση των μπάτσων της «αντιτρομοκρατικής» δέχτηκε η Μαρία Θεοφίλου και οι γονείς του Τ. Θεοφίλου. Επιθέσεις που στόχο έχουν να εκφοβίσουν και να εντείνουν το ήδη γενικευμένο κλίμα καταστολής .

Σε περίοδο όπου το κράτος διατρανώνει ότι έχει συνέχεια, δεν θα μπορούσε να λείψει από την ατζέντα του η βία, η μεθοδευμένη ενοχοποίηση των αγωνιστών αλλά και του οικογενειακού τους περιβάλλοντος .Δεν αποτελεί και καμία έκπληξη η αντιμετώπιση των έγκλειστων από το σύστημα των «δημιοκρατών». Εκείνο που με απέχθεια παρακολουθούμε είναι η επέκταση της εκδίκησης και στους συγγενείς τους. Μια συνέχεια του ¨ ιδιώνυμου¨ το οποίο έρχεται από μακριά αλλά συνεχίζει να ισχύει συντηρώντας τους σύγχρονους διαχειριστές με χαρακτηριστικά βασανιστών .

Στηρίζουμε τους αγωνιστές μέσα και έξω από τα κελιά, που περίτεχνα στήνει η εξουσία και δηλώνουμε ότι σ ένα σκηνικό που στήνεται με πρωταγωνιστές τον φόβο ,την καταστολή ,την προσπάθεια φασιστικοποίησης της κοινωνίας, δεν θα ήμαστε κομπάρσοι .Στηρίζουμε την ελευθερία των ανθρώπων της αντίστασης, παλεύουμε για κοινωνική απελευθέρωση.

Ενάντια στην ποινικοποίηση των συγγενικών-προσωπικών σχέσεων .

Άρση των περιοριστικών όρων αποφυλάκισης συγγενών πολιτικών κρατουμένων και αμεση αποφυλάκιση των πολιτικών κρατουμένων.

Αλληλεγγύη στους αγωνιστές.
ελαια

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *