ΘΕΛΩ ΝΑ ΞΟΔΕΨΕΙΣ ΠΟΛΛΑ ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΣΟΥ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΣΟΥ!!!
Χριστούγεννα
Οι δρόμοι γεμίζουν κατά χιλιάδες, ο ένας σκοντάφτει στον άλλο, τα χέρια κοκκινίζουν από τα λεπτά σχοινάκια των τσαντών που όλο και αυξάνονται. Ίσως δούμε κάποιους να κάνουν το σταυρό τους, όχι γι’ αυτό που νομίζουμε, αλλά καθησυχασμένοι πως η πιστωτική, σε αντίθεση με το ρευστό, δεν τελειώνει.
Το πνεύμα των Χριστουγέννων χάνει κάθε ηθική του υπόσταση και μετατρέπεται σε φάντασμα. Οι νέοι χαίρονται που δεν έχουν σχολείο, οι καθηγητές τους χαίρονται που δεν χρειάζεται να τους ανέχονται, έστω και για λίγο, οι γονείς αγοράζουν όπως λένε… για το καλό, οι γέροντες –αυτά τα «μη παραγωγικά άτομα»- χαζεύουν χαζεμένοι τις εορταστικές εκπομπές και τις περισσότερες φορές τους παίρνει ο ύπνος…
Κάπως έτσι θα μπορούσαμε να περιγράψουμε το κλίμα των Χριστουγέννων. Άσχετα με το ότι διαφωνούμε με τις θρησκευτικές γιορτές, πιστεύουμε ότι έχουν πάρει μια υλική υπόσταση την οποία ,πλέον, δεν μπορεί η κοινωνία να την διαχωρίσει. από κάθε γιορτή που δηλώνει χαρά, αγάπη και ανθρώπινη αλληλεγγύη (Άγιος Βαλεντίνος, Πάσχα κ.τ.λ.).
Με άλλα λόγια το περιεχόμενο των Χριστουγέννων έχει αλλάξει, πλέον έχει περιτύλιγμα, τιμή και κάποια χρόνια εγγύηση. Θα πρέπει να αναλογιστούμε κατά πόσο οι γιορτές μας προκαλούν συναισθήματα διαφορετικά κάθε φορά, ή αν απλά δημιουργούν διακυμάνσεις σε επίπεδο κατανάλωσης, ανά περιόδους. Κατά μια έννοια, τα Χριστούγεννα έρχονται να συναντήσουν ένα ήδη υπάρχον αίσθημα κατανάλωσης στη κοινωνία. Ο συνδυασμός αυτού του αισθήματος με τις εκφυλισμένες αξίες της εορτής έχει ως αποτέλεσμα την άνοδο της κατανάλωσης καθότι επιχειρείται να τις αναπληρώσει.
Το ότι στην εποχή μας τα πάντα λογίζονται βάσει της οικονομικής τους αξίας, είναι γνωστό και αυτό μας το ανέδειξε καταπληκτικά η κοινωνιολογική προσέγγιση της Αλεξανδράτου με το «στόχος είναι τα λεφτά». Αν και με κάποιες πρόσφατες πληροφορίες που είχαμε, αυτό της το είπε η μαμά και ο μπαμπάς οπότε δεν είναι ακριβώς δική της ιδέα…
Ανθρώπινες σχέσεις
Στα παιδιά, ο «ναός» που προσφέρεται για να επιτύχουν την εφήμερη ενηλικίωση είναι –τι περίεργο;- τα παιχνιδάδικα. Για πρώτη φορά στη ζωή ενός παιδιού, αυτός ο χώρος του χαρίζει τη δυνατότητα να δράσει χωρίς περιορισμούς, να συμπεριφερθεί σαν μεγάλος και να αποκτήσει δικαιώματα. Έτσι το κοινότυπο που λέει πως στα Χριστούγεννα οι μεγάλοι γίνονται ξανά μικροί καταρρίπτεται! ΟΙ ΜΙΚΡΟΙ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΩΡΙΜΟΙ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΕΣ. Τι συνέπειες μπορεί να έχει αυτό για τη μετέπειτα πορεία του παιδιού?
Εκείνη τη στιγμή η ελευθερία της επιλογής σε ένα προϊόν ταυτίζεται, από το παιδί, με την ίδια την έννοια της ελευθερίας . Δηλαδή εάν κάποια μέρα το παιδί ακούσει για παράδειγμα για αυτό-οργάνωση και άμεσο-δημοκρατία, έννοιες που έχουν να κάνουν σαφώς με την ελευθερία του ατόμου μέσα στην κοινωνία, θα του ακούγονται σαν τα κάλαντα που ακούμε και χαιρόμαστε χωρίς να ξέρουμε γιατί… Αυτό τους προσφέρει η κοινωνία και αυτό θα συνεχίσουν να κάνουν εκτός αν συνειδητοποιήσουν ότι ο άνθρωπος δεν είναι μόνο καταναλωτής.
Οι ενήλικοι από τη δική τους μεριά έχουν μετατραπεί στα φερέφωνα αυτού του καταναλωτικού φαντασιακού. Έχουν αποδεχτεί την ετοιμοπαράδοτη πραγματικότητα και τη στηρίζουν με νύχια και με δόντια. Πέρα όμως από αυτό, ποιες είναι οι σχέσεις των ενήλικων μεταξύ τους?
Οι άνθρωποι έχουν αποξενωθεί και οι σχέσεις τους έχουν διαρραγεί. Αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στο ότι το κέρδος μπαίνει στο επίκεντρο και φθείρει τις κοινωνικές αξίες. Εφόσον οι αξίες των Χριστουγέννων χάνονται, τα δώρα γίνονται αυτοσκοπός. Δεν προσεγγίζουμε τους συνανθρώπους μας με δώρα, αλλά προσεγγίζουμε…ΤΑ ΔΩΡΑ!!!. Η αποξένωση που κυριαρχεί στις ανθρώπινες σχέσεις είναι ολοφάνερη. Τις αποστάσεις αυτές που ο ίδιος ο άνθρωπος δημιούργησε τις συμπληρώνει με καταναλωτικά προϊόντα. Με τον τρόπο αυτό, ακόμη και η αγάπη αποκτά υπόσταση υλική.
Πλέον ο «άνθρωπος» δεν είναι ο σκοπός μας, έχει εξελιχθεί σε ένα απλό μέσο για τη δική μας ανάδειξη. Ο Φρόυντ αυτό το είχε συλλάβει, η νεύρωση της εποχής, έλεγε, είναι νεύρωση ναρκισσιστική.
Φιλανθρωπία
Ο Σκρουτζ, ο αγαπημένος μας τσιγκούνης, σε ένα επεισόδιο με θέμα τα Χριστούγεννα γίνεται από κακός άνθρωπος, καλός. Άραγε πως το καταφέρνει αυτό? Ποίο είναι το «ηθικό δίδαγμα»?
Ο μόνος τρόπος κατά τη Disney είναι η φιλανθρωπία. Και αυτό δεν είναι καθόλου τυχαίο. Αυτές τις ημέρες ,τις οικονομικά «άγιες», η φιλανθρωπία καταλαμβάνει προεξέχοντα ρόλο στις καταναγκαστικές αρμοδιότητες μας. Με αυτόν τον τρόπο οι άνθρωποι παραγκωνίζουν τις ευθύνες τους και τις τύψεις τους –εάν υπάρχουν- για το οικονομικά άνισο σύστημα.. Η φιλανθρωπία δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή τη στιγμή που χρησιμοποιείται εις βάρος του ανθρώπου.
Καταναλωτισμός
Το πιο σημαντικό είναι να δούμε που οφείλεται αυτή η ικανότητα να αναπαράγεται αυτό το φαντασιακό της κατανάλωσης χωρίς να φθείρεται και να παραμένει αναλλοίωτο. Ας κοιτάξουμε τις διαφημίσεις και γενικά τις εικόνες που καθημερινά μας κεραυνοβολούν με υποσχέσεις που ακόμα και ο παράδεισος μπροστά τους φαίνεται σαν ένα διήμερο στο Corfu palace. Όμως αυτές οι υποσχέσεις πραγματοποιούνται..; Εκεί ακριβώς βασίζεται ο καταναλωτισμός, σε υποσχέσεις που από τη φύση τους δεν πραγματοποιούνται, συνεπώς αναπαράγονται και πολλαπλασιάζονται διότι είναι πλαστές π.χ. διαφημίσεις με αϊ-Βασίληδες και σπόνσορα τη Coca-Cola, χιονισμένα τοπία να παρουσιάζουν κινητά, εορτοδάνεια, χριστουγεννιάτικες καπότες επικαλυμμένες με χρυσόσκονη κ.α. Οτιδήποτε λοιπόν χρειάζεται για να κινηθεί η ανθρώπινη ματαιοδοξία.
Μας την δίνουν τα Χριστούγεννα;;;
Δεν υπάρχουν «φίλοι του ανθρώπου», υπάρχουν άνθρωποι. Απέναντι στη «φιλανθρωπία» των ημερών αντιπαρατάσσουμε την κοινωνική αλληλεγγύη. Απέναντι στον καταναλωτισμό των ημερών αντιπαρατάσσουμε τις άμεσες ανθρώπινες σχέσεις που δεν μπορούν να αποτιμηθούν σε χρήμα, ούτε να προβληθούν σε διαφημίσεις.
Δεν θέλουμε να προάγουμε τη μιζέρια έναντι της αγάπης των ημερών. Θέλουμε η εποχιακή αγάπη να μην είναι το άλλοθι της μιζέριας ενός ολόκληρου χρόνου.
ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΕΛΑΙΑ
(Την παραμονή πρωτοχρονιάς πραγματοποιήθηκε μοίρασμα κειμένου, με θέμα τον καταναλωτισμό, στην πλατεία Γεωργάκη. Ο κόσμος ήταν θετικός, διάβασε το κείμενο και ενημερώθηκε για τη δράση της κατάληψης και ίσως ένιωσε και κάποιες τύψεις για την καταναλωτική του συμπεριφορά.)