ΓΙΑ ΤΗ ΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ PETRIT ZIFLE ΣΤΗ ΛΕΥΚΙΜΜΗ

Το πρωί της Δευτέρας 26 Νοεμβρίου, στην περιοχή ανάμεσα στα Δραγωτινά και τα Σπαρτερά Λευκίμμης, διερχόμενος κάτοικος εντοπίζει το πτώμα ενός ανθρώπου πεταμένο σε ένα χαντάκι. Μερικές μέρες μετά, στις 29 Νοεμβρίου, η αστυνομία συλλαμβάνει έναν 44χρονο κάτοικο της περιοχής, ο οποίος ομολογεί την ανθρωποκτονία. Από το σημείο αυτό και έπειτα οι πληροφορίες που σιγά σιγά έρχονται στο φως καταδεικνύουν ότι δεν πρόκειται για ένα απλό έγκλημα, αλλά για κάτι πολύ περισσότερο και πολύ πιο επικίνδυνο. Αυτό που συνέβη στη Λευκίμμη ήταν μια φασιστική δολοφονία.

…όταν δολοφονείται ένας άνθρωπος δίπλα σου…

Το θύμα της δολοφονίας ονομαζόταν Petrit Zifle. Ηταν ένας 63χρονος εργάτης γης αλβανικής καταγωγής, γνωστός στους περισσότερους απλά ως κος Πέτρος. Όπως όλα δείχνουν, ο Petrit Zifle και ο δράστης βρίσκονταν και οι δύο στο καφενείο το απόγευμα της Κυριακής, 25 Νοεμβρίου, όπου και διαπληκτίστηκαν με έντονο τρόπο. Αιτία υπήρξε η συζήτηση θαμώνων για την Μακεδονία, στην οποία συμμετείχε και ο 44χρονος, μιλώντας με υβριστικό και προσβλητικό τρόπο για όλους τους μη Έλληνες.Ο Petrit Zifle ανταπάντησε στις προσβολές του 44χρονου και κάπως έτσι ξεκίνησε ένας έντονος καυγάς μεταξύ τους, ο οποίος έληξε χάρη στην παρέμβαση των υπόλοιπων παρευρισκόμενων, με τον δράστη να αποχωρεί απειλώντας τη ζωή του 63χρονου. Λίγο αργότερα, ο δράστης εντοπίζει τον Zifle, τον δολοφονεί με κυνηγετική καραμπίνα και πετάει το πτώμα του σε ένα χαντάκι, όπου και τον βρίσκουν την επόμενη μέρα.
Προς έκπληξη κανενός, ο δολοφόνος του Petrit Zifle είναι ένας άνθρωπος γνωστός στην περιοχή για τις φασιστικές του ιδέες και, φυσικά, για τη δημόσια υποστήριξή του στη Χρυσή Αυγή. Ο 44χρονος υπήρξε εκλογικός αντιπρόσωπος της Χρυσής Αυγής στις τελευταίες εκλογές, πολλές φορές είχε συνοδεύσει το «επιτελείο» της Χρυσής Αυγής, όταν αυτό εμφανιζόταν στην Λευκίμμη, ενώ δεν έκρυβε τη σβάστικα που είχε ως τατουάζ στο στήθος του. Και είναι αυτή ακριβώς η ιδιότητά του ως νεοναζί που δείχνει, πέρα από κάθε αμφιβολία, ότι η δολοφονία που διέπραξε είχε ξεκάθαρο ρατσιστικό/φασιστικό κίνητρο. Ο Petrit Zifle δεν δολοφονήθηκε επειδή ήταν άτυχος, ούτε επειδή είχε «προσωπικές διαφορές» ή «νταραβέρια» με τον θύτη, όπως πολλά τοπικά ΜΜΕ άφησαν να εννοηθεί. Ο Petrit Zifle δολοφονήθηκε γιατί ήταν αλβανικής καταγωγής, και γιατί είχε το θάρρος να πει τη γνώμη του και να αντιπαρατεθεί με ένα άτομο γνωστό για τις νεοναζιστικές του απόψεις.

…όταν σε κάποιους άλλους ανθρώπους δίπλα σου ο φασισμός «δεν βρωμάει»…

Η δολοφονία αυτή, αν και πρωτοφανής για τα δεδομένα του νησιού, δεν είναι ούτε «μεμονωμένο περιστατικό» ούτε ασύνδετη με το γενικότερο πολιτικό κλίμα. Η έξαρση του φασισμού τους τελευταίους μήνες, με αφορμή ζητήματα όπως το μακεδονικό και ο Κατσίφας, είναι αδιαμφισβήτητη. Εξίσου αδιαμφισβήτητο είναι το γεγονός ότι η Χρυσή Αυγή, εν όψει του τέλους της δίκης της, αλλά και των επικείμενων εκλογών, προσπαθεί να κερδίσει την κοινωνική συναίνεση πλασάροντας ένα προφίλ «αντισυστημικής» δράσης, όπως είδαμε πρόσφατα να συμβαίνει με τις υποκινούμενες από το νεοναζιστικό κόμμα εθνικιστικές καταλήψεις. Υπό αυτό το πρίσμα, δεν είναι παράξενο που, μερικά χρόνια μετά τις δολοφονίες του Παύλου Φύσσα και του Σαχζάτ Λουκμάν, λαμβάνει χώρα άλλη μια δολοφονία από υποστηρικτή του νεοναζιστικού αυτού κόμματος.
Ωστόσο, η δολοφονία αυτή παρουσιάζει ακόμη περισσότερο ενδιαφέρον αν αναλογιστεί κανείς τον τόπο στον οποίο συνέβη. Η Λευκίμμη είναι ένα μέρος γνωστό στο πανελλήνιο ήδη από το 2008 λόγω του σθεναρού αγώνα των κατοίκων της ενάντια στην δημιουργία ΧΥΤΑ στην περιοχή. Είναι ένα μέρος που έχει κερδίσει την αλληλεγγύη και την υποστήριξη όλως όσων αγωνίζονται ενάντια σε κάθε μορφή εκμετάλλευσης και καταπίεσης, ένα μέρος που επί μία ολόκληρη δεκαετία ενέπνεε τα περιβαλλοντικά κινήματα ολόκληρης της χώρας. Δεν μπορεί κανείς παρά να αναρρωτηθεί πώς είναι δυνατόν σε ένα τέτοιο μέρος οι φασίστες να δρουν ανενόχλητοι.
Δυστυχώς, ήδη από την αρχή του καλοκαιριού, όταν και επανακινήθηκε το ζήτημα του ΧΥΤΑ, είχε γίνει σαφές ότι οι φασίστες προσπαθούσαν να εισχωρήσουν στο κίνημα των κατοίκων της περιοχής ενάντια στη λειτουργία της χωματερής. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα του γεγονότος αυτού είναι η ανοχή στην παρουσία του χρυσαυγίτη βουλευτή Αϊβατίδη σε συναυλία διαμαρτυρίας που είχε διοργανώσει ο τοπικός πολιτιστικός – περιβαλλοντικός σύλλογος στο ποτάμι Λευκίμμης στις 02/06. Στη συναυλία αυτή, όταν καταγγέλθηκε η παρουσία του νεοναζί βουλευτή από τον πρόεδρο του Συνδέσμου Ξενοδοχοϋπαλλήλων Κέρκυρας με την φράση «εδώ βρωμάει φασισμός», η απάντηση του γραμματέα του συλλόγου ήταν «το μόνο που βρωμάει εδώ είναι το ποτάμι». Μια φράση που συμπύκνωνε μια ολόκληρη νοοτροπία: κανείς δεν περισσεύει, όλοι χωράνε στον αγώνα, δεν υπάρχουν αριστεροί και δεξιοί, η ενότητα είναι πάνω απ’ όλα, ακόμη κι οι φασίστες δικαιούνται να αγωνιστούν μαζί μας ενάντια στο ΧΥΤΑ.
Το περιστατικό αυτό, βέβαια, αν και απασχόλησε πολύ την κοινωνία του νησιού, στην πραγματικότητα δεν αποτελεί παρά την κορυφή του παγόβουνου. Γιατί η αλήθεια είναι πως, ό,τι και να είπε ο γραμματέας του τοπικού συλλόγου, ο κόσμος της Λευκίμμης είχε τη δυνατότητα να απομονώσει και να καταδικάσει τους φασίστες, όπως είχε και τη δυνατότητα να αποτρέψει την παρουσία τους στα συλλαλητήρια και τις πορείες ενάντια στη λειτουργία της χωματερής. Απλώς, το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας της Λευκίμμης επέλεξε να μην το κάνει. Είτε προς χάριν της περίφημης «ενότητας» του αγώνα, είτε από απλή αδιαφορία για το ζήτημα του φασισμού, το κίνημα της Λευκίμμης ως σύνολο δεν απομόνωσε τα άτομα με φασιστικές απόψεις και συμπεριφορές. Αντιθέτως, οι άνθρωποι που προσπάθησαν να δημιουργήσουν δομές αγώνα ενάντια στον ΧΥΤΑ με ξεκάθαρο αντιφασιστικό πρόσημο, οι άνθρωποι που απ’ την αρχή προειδοποιούσαν πως το να δείχνεις ανοχή στον φασισμό και το να δίνεις χώρο στη Χρυσή Αυγή δεν βγαίνει ποτέ σε καλό, οι άνθρωποι αυτοί απομονώθηκαν, στοχοποιήθηκαν, λασπολογήθηκαν και, φυσικά, κατηγορήθηκαν ως «διασπαστές του κινήματος». Και κάπως έτσι, καταλήξαμε όχι μόνο να θρηνούμε το θύμα άλλης μιας φασιστικής δολοφονίας, αλλά και να βλέπουμε τον νεοναζί Αϊβατίδη, πέντε μόλις μέρες μετά τη δολοφονία, να κυκλοφορεί ανενόχλητος στη Λευκίμμη σαν να μη συμβαίνει τίποτα.

…τότε οφείλεις να πάρεις θέση.

Ο φασισμός έχει ξανασηκώσει κεφάλι, και αποκτά όλο και μεγαλύτερη δύναμη. Και υπεύθυνοι για αυτό δεν είναι μόνο όσοι τον στηρίζουν, όσοι ψηφίζουν ναζιστικά κόμματα ή συμμετέχουν σε φασιστικές οργανώσεις ή παίρνουν μέρος σε εθνικιστικά συλλαλητήρια. Υπεύθυνοι είναι και όλοι όσοι τον ανέχονται χωρίς να μιλούν. Υπεύθυνοι είναι όλοι όσοι του δίνουν χώρο και βήμα στο δημόσιο λόγο. Υπεύθυνοι είναι όσοι τον ξεπλένουν.Υπεύθυνοι είναι όσοι παρουσιάζουν τα εγκλήματα των φασιστών σαν να είναι αποκομμένα από την ιδεολογία τους, όσοι αποκρύπτουν τη δράση τους ή την παρουσιάζουν ωραιοποιημένη. Υπεύθυνοι είναι όλοι όσοι δεν αντιδρούν στην εξάπλωσή του.
Πριν μερικά χρόνια θρηνήσαμε για τη δολοφονία του Σαχζάτ Λουκμάν και του Παύλου Φύσσα. Σημερα θρηνούμε για τη δολοφνία του Petrit Zifle. Κι αν δεν οργανωθούμε μαζικά για να πολεμήσουμε αυτή τη πανούκλα του καιρού μας, σύντομα θα θρηνήσουμε κι άλλα θύματα. Σύντομα κάποιος άλλος συγχωριανός μας, ή συνάδελφός μας, ή σύντροφός μας θα δολοφονηθεί επειδή τόλμησε να έχει διαφορετική καταγωγή, χρώμα, σεξουαλικό προσανατολισμό ή πολιτικές απόψεις. Ο μόνος τρόπος να εμποδίσουμε αυτό το σενάριο να πραγματοποιηθεί είναι με συνεχή, μαχητικό, μαζικό και οργανωμένο αντιφασιστικό αγώνα.
Έχει έρθει η στιγμή να το συνειδητοποιήσουν όλοι: δεν υπάρχουν πλέον περιθώρια για ουδετερότητα. Η απάθεια, η σιωπή και η ανοχή δεν είναι ουδέτερη στάση, είναι στάση που ενδυναμώνει και στηρίζει το φασισμό. Κι όσοι δεν θέλουν να δουν το φασισμό να θριαμβεύει, οφείλουν να πάρουν άμεση και ξεκάθαρη θέση εναντίον του.

ΟΥΤΕ ΣΤΗ ΛΕΥΚΙΜΜΗ ΟΥΤΕ ΠΟΥΘΕΝΑ, ΤΣΑΚΙΣΤΕ ΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΣΕ ΠΟΛΕΙΣ ΚΑΙ ΧΩΡΙΑ

ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΕΛΑΙΑ