ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΕΛΑΙΑ

ΠΕΡΙ ΤΩΝ “ΚΤΗΡΙΩΝ” ΤΟΥ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟΥ ΕΛΑΙΑΣ

Με αφορμή όλη αυτήν τη συζήτηση περί «αξιοποίησης» του ινστιτούτου Ελαίας που πραγματοποιείται το τελευταίο διάστημα από τοπικούς άρχοντες κάθε λογής, νομίζουμε ότι ήρθε η στιγμή να ξεκαθαριστούν κάποια πράγματα σχετικά με το ζήτημα. Αν μη τι άλλο, οι κουβέντες αυτές που διεξάγονται με φαντασμαγορικό τρόπο στα τηλεοπτικά πάνελ, στα συμβούλια της τοπικής αυτοδιοίκησης, σε κομματικά γραφεία, σκοτεινά υπόγεια κλπ., γεννούν ορισμένα ερωτήματα. Τα σενάρια που ακούγονται είναι διάφορα: από τη Γκερέκου που τάζει κτήριο στη χορωδία Κέρκυρας, την περιφερειακή διεύθυνση εκπαίδευσης που υπόσχεται νηπιαγωγεία μέχρι το δήμο που οραματίζεται θερμοκήπια για καλλωπιστικά φυτά.

Καταρχάς, μοιάζει τουλάχιστον περίεργο, στην παρούσα οικονομική και κοινωνική συγκυρία της κρίσης, οι διάφοροι μαυρογιαλούροι της τοπικής κοινωνίας να υπόσχονται καινούρια σχολεία, ενώ όλο αυτό το διάστημα επιχειρούν να κλείσουν πολλές μονάδες (σχεδόν αποκλειστικά στην περιφέρεια του νησιού) στη λογική της συρρίκνωσης του κόστους. Επιπλέον, σκεπτόμενοι πάλι τη χρονική συγκυρία, είναι προκλητική η πρεμούρα του δήμου να βρει στέγη στα λουλούδια του, ενώ η εξαθλίωση γίνεται πραγματικότητα για ολοένα και μεγαλύτερα κομμάτια της κοινωνίας.

Στο σημείο αυτό, θεωρώντας ότι οι επίδοξοι μνηστήρες σκόπιμα αφήνουν θολό το τι ακριβώς θέλουν να εκμεταλλευτούν, είναι απαραίτητο να περιγράψουμε το πώς είναι διαμορφωμένος ο ευρύτερος χώρος του ινστιτούτου για τον οποίο γίνεται όλος αυτός ο ντόρος. Η έκταση περιλαμβάνει τρία μεγάλα κτήρια: τα δύο από αυτά “βλέπουν” στην οδό Δαίρπφελδ, και είναι το κτήριο όπου στεγαζόταν μέχρι τώρα η υπηρεσία του ινστιτούτου Ελαίας (που είναι και το μόνο που μπορεί να “αξιοποιηθεί”) και ένα παλιό, ετοιμόρροπο κτήριο, λίγα μέτρα πιο πέρα, που δεν χρησιμοποιείται. Στην οδό Αγίων Θεοδώρων “βλέπει” το τρίτο από τα κτήρια, το παλιό ελαιοτριβείο, εγκαταλελειμμένο τα τελευταία 20 και πλέον χρόνια, στο οποίο στεγάζεται η κατάληψη Ελαία, καθώς και τα θερμοκήπια, τα οποία -μαζί με το ελαιοτριβείο- ήταν αφημένα στη φθορά του χρόνου.

Τα τελευταία δυόμιση και κάτι χρόνια, αρκετοί άνθρωποι, διαφορετικοί μεταξύ μας, αποφασίσαμε να εργαστούμε συλλογικά ώστε να ξαναδώσουμε ζωή στο ρημαγμένο λιοτρίβι, στεγάζοντας σε αυτό ποικίλες πολιτικές, κοινωνικές και πολιτιστικές δραστηριότητες. Με μοναδικό όργανο λήψης αποφάσεων την ανοιχτή συνέλευση της κατάληψης, έχουν πραγματοποιηθεί πολλές πολιτικές εκδηλώσεις, συζητήσεις, συναυλίες, θεατρικά, εργαστήρια, μαθήματα κ.ά. Ταυτόχρονα, συμμετέχουμε σε όλους τους κοινωνικούς αγώνες και τα πεδία πολιτικής ζύμωσης που λαμβάνουν χώρα στο νησί. Επιπλέον, μια σημαντική συλλογικότητα που στεγάζεται στο χώρο, η αγροκολλεκτίβα της Ελαίας, έχει δώσει πνοή στο παρατημένο κτήμα και τα θερμοκήπια, καλλιεργώντας τη γη και δημιουργώντας ένα σπορείο για τη διάσωση παραδοσιακών ποικιλιών.

Με άλλα λόγια, αυτός ο χώρος ήδη «αξιοποιείται». Όχι στη λογική της σχέσης κόστους-οφέλους που διέπει τους σχεδιασμούς των τοπικών αρχόντων, ούτε σε ένα πλαίσιο φτηνού εντυπωσιασμού της κοινωνίας πριν τις εκλογές, αλλά με στόχο τη δημιουργία ενός άλλου τύπου κοινωνικών δομών και σχέσεων, με γνώμονα την αυτοοργάνωση, την αλληλεγγύη, την αξιοπρέπεια.

Η κατάληψη Ελαία δεν είναι ιδιοκτησία κανενός: κι αυτό γιατί ανήκει σε όλους. Σε καιρούς που το σύνολο της κοινωνίας και ειδικά τα κατώτερα στρώματα δέχονται ασφυκτικές πιέσεις η κατάληψη αποτελεί ήδη, και θα συνεχίσει να αποτελεί, πεδίο συνεύρεσης και οργάνωσης των αντιστάσεών μας.

Το ξαναλέμε για άλλη μια φορά:
κοντά τα χέρια σας από την Κατάληψη Ελαία